سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

استاندار بوشهر درگذشت محمدرضا شجریان را تسلیت گفت

استاندار بوشهر و معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی استاندار در پیام‌هایی جداگانه درگذشت هنرمند نام آشنای کشورمان محمدرضا شجریان را تسلیت گفتند.

به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، عبدالکریم گراوند استاندار بوشهر در پیام خود به مناسبت درگذشت محمدرضا شجریان هنرمند پرآوازه ایرانی نوشت: «درگذشت استاد محمدرضا شجریان که حیات هنری ایشان بخشی از هویت تاریخی ایران زمین است، مایه تأثر، تأسف و اندوه گردید.

این ضایعه که دل هواداران این استاد و اسطوره آواز و موسیقی معاصر و هنردوستان ایرانی را بدرد آورد، به جامعه هنری و خانواده این شخصیت ماندگار تسلیت می‌گویم.»

مجید خورشیدی معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار بوشهر هم درگذشت استاد شجریان را تسلیت گفت.

او در پیام خود نوشت: «خسرو آواز ایران، مرغ سحر ایرانیان، ربناگوی افطار‌های مومنان به دیدار معشوق شتافت.»

خورشیدی با اشاره به آثار این هنرمند آورده است: «استاد شجریان «چهره به چهره» با مردمانش در اعتلای هنر فاخر ایران‌زمین گذران عمر کرد. او «به یاد عارف» و در «سپیده» دم، «چاووش» خوانی کرد و به پاس «خون جوانان وطن»، «راز دل» گفت. او «خلوت‌گزیده»‌ای بود که در «آستان جانان» در مایه‌ی «ماهور»، «سرّ عشق» می‌نمود.

از «بیداد» زمانه ناله کرد و در میانه‌ی «دود عود» با خنیاگری «ساز قصه‌گو»، در «کنسرت بزرگداشت حافظ»، غریو «دستان» سر داد. چون «دل مجنون» داشت همراه با «دلشدگان» در دامنه‌ی «دیلمان» از «چشمه‌ی نوش»، «رباعیات خیام» نغمه کرد و به «یاد ایام»، «بهاریه» سر داد. شجریان «سرو چمان» هنر ایران، به بلندای «آسمان عشق» تا «گنبد مینا» بود و «پیغام اهل دل» را به «جان عشاق» می‌رساند هرچند که خود را «خاک‌ای مردم ایران» نامید. او «در خیال» «شب وصل»، «آرام جان» داشت و در دل «شب، سکوت، کویر»، «بوی باران» می‌شنید.

در هنگامه بلای مردمانش «همنوا با بم»، «سرود مهر» سرایید و بدین‌سان به همنوعان نشان داد که «کاین رنج مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی‌شود» و هر چند عیان بود «زمستان است»، ولی «فریاد» کرد: «بی تو به سر نمی‌شود».

چون عمر را «جام تهی» دید «رنگ‌های تعالی» «طریق عشق» را با «ساز خاموش» رفتنش نمایاند؛ در حالی که میلیون‌ها «رندان مست» در «غوغای عشق‌بازان» ندای فراق یار و «آه باران» سر داده بودند.

 «ای مرغ خوش‌خوان»! «ای مرغ سحر»! حال که در راه خراسانی؛ خیز و «به یاد پدر»، «خراسانیات» بخوان.»

انتهای پیام/ک

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.