به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، انسان‌ها قرن هاست که برای تجلیل و یادبود قهرمان‌های ملی خود به خلق مجسمه و یادمان‌های آن‌ها روی آورده اند. تندیس‌ها این قدرت را دارا هستند که یک موجود فانی را جاودانه کنند و این اطمینان را می‌دهند که نسل‌های آینده آنچه را که باید، به خاطر می‌سپارند. در دوران مدرن هم برای شناساندن بسیاری از مشاهیر، ورزشکاران و پاپ آیکون‌ها از مجسمه‌ها استفاده شده است که البته گاهی این مجسمه‌ها به جای آگاهی بخشی بیشتر باعث آزار ببیننده‌ها می‌شوند.
مروری داریم به برخی از مجسمه‌هایی که از قهرمانان ملی کشور‌های جهان ساخته شده است؛ برخی از این مجسمه‌ها نسبت به بقیه واقع‌بینانه‌ترند و برخی نیز به زعم کارشناسان و البته مردم عادی، وحشتناک و ناهمسان ساخته شده اند.
لوییس سوارز؛ بازیکن فوتبال
خلق تندیس‌های افراد مشهور و مورد علاقه مردم، برای اینکه آن‌ها را در باشکوه‌ترین حالت‌شان جاودانه کنیم، سنتی دیرینه دارد. با این حال اگر نتیجه آنچه می‌خواهیم نشود، در عوض به حجمی کاملا متعارض با هدف اصلی می‌رسیم؛ همانند مجسمه هیولاگونه لوییس سوارز در زادگاهش سالتو واقع در اروگوئه.
سوارز یکی از بهترین بازیکنان جهان به‌شمار می‌رود، به طوری که بیش از ۴۰۰ بار در رقابت‌های باشگاهی و ملی گلزنی کرده و در سال ۲۰۱۶ بالاتر از لیونل مسی و کریستیانو رونالدو بهترین گلزن لالیگا اسپانیا شده‌است.
با این حال خالق مجسمه این قهرمان ملی در کشورش نتوانست به هدف اصلی یعنی ساخت تندیسی متناسب با این بازیکن برسد.
بیشتر بخوانید
اندی مورای؛ بازیکن تنیس اهل اسکاتلند
در سال ۲۰۱۱ استادان رولکس شانگ‌های به دلایلی تصمیم گرفتند مجسمه‌هایی سفالی از برخی از بازیکنان معروف تنیس بسازند. مجسمه‌ای که از اندی مورای ساخته شد مشکلات تأسف آوری از لحاظ ظاهری داشت؛ چراکه مجسمه بیشتر به مادر این بازیکن شباهت داشت تا خودش!
با دیدن تصویر این ورزشکار در کنار مجسمه‌اش، می‌توانیم راحت نبودن او را متوجه شویم که البته کاملا قابل درک است.
کریستیانو رونالدو؛ بازیکن فوتبال
شکی نیست که کریستیانو رونالدو یکی از دو بازیکن بزرگ جهان است. این بازیکن موزه شخصی خود را در سال ۲۰۱۳ در زادگاهش در کشور پرتغال، فونچال، جزیره مادیرا ساخت و اکنون یک مجسمه غول پیکر از او در محوطه خارجی این موزه قرار دارد که البته کوچکترین شباهت را به چهره این بازیکن دارد و به گفته کارشناسان هنر و علاقمندان این بازیکن، مجسمه‌ای مضحک محسوب می‌شود.
کرت کوبین؛ خواننده لیدر بند موسیقی گرانج راک «نیروانا»
آبردین، زادگاه کرت کوبین واقع در ایالت واشنگتن پیشتر تلاش کرد تا به واسطه استفاده از محبوبیت این هنرمند و نامگذاری ۲۰ فوریه به عنوان روز بزرگداشتی برای او، پولی به جیب بزند. در همین راستا برای جشن گرفتن این روز از مجسمه‌ای با عنوان «بیایید با وحشت رو به رو شویم»، رونمایی کردند. مجسمه‌ای که خانواده کوبین را به شدت آزار داد.
دیگو مارادونا؛ اسطوره فوتبال آرژانتین
ما مطمئن هستیم که مردم خوب منطقه لابوکا واقع در بوینس آیرس هنگام ساختن این مجسمه از اسطوره فوتبال آرژانتین منظور خوبی داشتند، اما به گمان کارشناسان، این مجسمه می‌تواند کودکان را برای باقی زندگیشان بترساند.
مایکل جکسون؛ اسطوره موسیقی پاپ
یکی از مشهورترین مجسمه‌های بدساخت متعلق به مایکل جکسون است که در سال ۲۰۱۱ در محوطه استادیوم زیبای کروان کاتج نصب شد. طرفداران باشگاه فولام تقریبا از این مجسمه متنفر بودند؛ چراکه این مجسمه نه تنها هیچ ربطی به باشگاه آن‌ها نداشت، بلکه شباهت چندانی هم به مایکل جکسون نداشت. این مجسمه سرانجام در سال ۲۰۱۳ از این استادیوم جا به جا شد.
استیو جابز و یک مجسمه فاجعه
باورش سخت است، اما این مجسمه از استیو جابز که سر او را به صورت جداگانه روی یک ستون هرمی قرار داده، در حقیقت برنده مسابقه‌ای برای بزرگداشت بنیانگذار معروف اپل شد.
فیل لاینت، خواننده راک اند رول
فیل لاینت یکی از مطرح‌ترین خوانندگان تاریخ راک اند رول بود؛ بنابراین جای تأسف دارد که این مجسمه از او که در خیابان هری واقع در شهر دوبلین در کشور ایرلند وجود دارد، فک او را در حدی بزرگ نشان می‌دهد که بیشتر به جیمی هیل شباهت دارد تا لاینت فقید.
مجسمه جیمز دین در لس آنجلس
این مجسمه نیم تنه، توسط خود این هنرمند به عنوان یادبودی از او سفارش داده شد که دکنت کندال رست شب مرگ این بازیگر، کار بر روی این مجسمه را آغاز کرد. این مجسمه ۳۳ سال پس از مرگ جیمز دین توسط کندال به رصدخانه گریفیت اهدا شد.
اسکار وایلد، لندن
مجسمه نیم تنه اسکار وایلد، نویسنده مشهور ایرلندی توسط مگی هامبلینگ بر یک سکوی سارکوفاگ (تابوت) نصب شده است. البته به نظر می‌رسد که این ویژگی به قدر کافی وحشتناک نبوده است؛ چراکه سازنده اثر با بهره گیری از برنز خرد شده، مجسمه‌ای را خلق کرده است که گویی از مرگ برمی‌خیزد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/