وی افزود: در ۲۵ خرداد ۱۳۸۹ قرارداد اجرای پنج طرح پالایشگاهی امضا شد که یکی از آنها فاز ۱۴ پارس جنوبی ایرانیترین فاز پارس جنوبی بود که با یک کنسرسیوم ایرانی آغاز به کار کرد. همه چهار طرح دیگر سالها قبل پایان و به بهرهبرداری رسیدهاند به استثنای فاز ۱۴ که با افتتاح این ابرپروژه ملی قرار بود روزانه ۵۶ میلیون متر مکعب گاز و میعانات گازی از میدان مشترک با قطر به ظرفیت کشور اضافه شود.
وی افزود: ۵۰ درصد ظرفیت منابع گازی کشور، ۸ درصد گاز دنیا، ۸۰ درصد تأمین گاز کشور، بیش از ۹۰ درصد صادرات گازی کشور از این میدان صورت میگیرد؛ همچنین ارزش صادراتی آن حداقل ۶ درصد تولید ناخالص کشور است.
رضایی تصریح کرد: ارزش این پروژه ملی معادل ۲ فاز پالایشگاهی است و در زمان روی کار آمدن آقای زنگنه ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشت؛ در واقع طی ۳۸ ماه قبل از روی کار آمدن وی، نیمی از پروژه تکمیل شده بود و طبق برنامهریزیها باید این پروژه در سال ۹۵ افتتاح میشد، اما با تصمیم اشتباه وزارت نفت این پروژه از اولویت خارج شد و متأسفانه باید اذعان کرد این فاز رکورددار تأخیر در اجرای یک فاز گازی در کشور است.
وی اظهار کرد: طبق گفته آقای زنگنه در مجلس به ازای هر سال تأخیر در اجرای هر طرح پارس جنوبی سالانه پنج میلیارد دلار خسارت (عدم النفع) به کشور وارد میشود. محاسبات نشان میدهد که حداقل ۲سال تأخیر در افتتاح بخش دریایی (برداشت گاز و میعانات گازی از میدان مشترک گازی با قطر) پروژه فاز ۱۴ وجود داشته است.
نماینده مردم دشتستان در مجلس گفت: طبق این روند حداقل ۱۰ میلیارد دلار خسارت (عدم النفع) بابت تاخیر در اجرای پروژه مذکور متوجه کشور شده است؛ اکنون سؤال این است که چرا این ابرپروژه ملی دچار تاخیر شده و مقصر خسارت ۱۰ میلیارد دلاری (معادل ۲۹۰ هزار میلیارد تومان) به کشور کیست؟ علاوه بر خسارات وارده به کشور باید استهلاک تجهیزات و خسارت پیمانکار نیز در نظر گرفته شود؛ اگر مبلغ یاد شده وارد خزانه میشد امروزه مشکلات کمتری گریبانگیر کشور بود، زیرا این رقم معادل ساخت ۱۲ هزار کیلومتر راهآهن، پرداخت ۱۰۰ ماه یارانه، بیش از ۴ برابر بودجه عمرانی محقق شده میشد.
انتهای پیام/