به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ
سپس نطفه را بصورت علقه [خون بسته]، و علقه را بصورت مضغه [چیزی شبیه گوشت جویده شده]، و مضغه را بصورت استخوان‌هایی درآوردیم؛ و بر استخوان‌ها گوشت پوشاندیم؛ سپس آن را آفرینش تازه‌ای دادیم؛ پس بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است.
فایل صوتی تلاوت آیه ۱۴ سوره مومنون
ابوحمزه گفت: در روایتی از امام باقر (ع) در مورد آفرینش سؤال کردم. حضرت فرمودند: «خداوند تبارک وتعالی هنگامی که مخلوقات را از گل آفرید، خیر و شر آن‌ها را در هم آمیخت [تا خوب و بد انسان‌ها از هم تشخیص داده شوند]. مسلمان را جدا نموده و او را سعادتمند و کافر را تیره روز گردانید. هنگامی که نطفه بسته می‌شود، فرشتگان آن را تحویل می گیرند و صورتگری می‌کنند. سپس می گویند: «خداوندا! آیا این کودک مرد است یا زن»؟ و خداوند هریک را که بخواهد می‌گوید. آن دو می گویند: فَتَبارَکَ اللهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ.
بیشتر بخوانید
کلمه «سُلالَهٍ» به معنای عصاره و کلمه «عَلَقَهً» به معنای خون غلیظ وبسته شده و کلمه «مُضْغَهً» به معنای پاره گوشت بدون استخوان است. امام باقر (ع) فرمودند:مراد از «خَلْقاً آخَرَ» دمیده شدن روح در بدن است.
مراد از «أَحْسَنُ الْخالِقِینَ» به فرموده امام رضا (ع) آن است که قدرت آفریدن را خدا به دیگران نیز داده، مثلاً حضرت عیسی از طرف خداوند می‌آفریند. «أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَهِ الطَّیْرِ»
دلائل بهترین خالق بودن خداوند بسیار است از جمله:
الف:خالقیّت او دائمی است.
ب:محدودیّت به اشیای خاصّی ندارد.
ج:تنوّع در آن نامحدود است.
د:از ساده‌ترین چیز مهم‌ترین را می‌سازد.
ه:مواد اوّلیه اش از خودش می‌باشد.
و:در ساختن تقلید نمی‌کند.
ز:پشیمانی و تردید در او راه ندارد.
ح:بر اساس رحمت می‌آفریند، و تمام ساخته هایش هدفدار است.
ط:ساخته او با نظام هستی هماهنگ است.
۱- یاد گذشته‌ها و ضعف‌های انسان و توجّه به قدرت و لطف خداوند، زمینه‌ای است برای تقویت ایمان و عبادت بیشتر. «لَقَدْ خَلَقْنَا»
۲- آفرینش انسان در چند مرحله انجام گرفته است. «طِینٍ - نُطْفَهً – عَلَقَهً»
۳- با این که مادر انواع حرکت‌ها را دارد، ولی رحم او برای فرزند، جایگاهی مطمئن است. «قَرارٍ مَکِینٍ»
۴- تمام مراحل آفرینش، زیر نظر خداوند است. «خَلَقْنَا - فَکَسَوْنَا - أَنْشَأْناهُ»
۵-ارزش انسان به روح اوست. «خَلْقاً آخَرَ»
۶- خودشناسی، مقدّمه‌ی خداشناسی است. «نُطْفَهً، عَلَقَهً، مُضْغَهً - فَتَبارَکَ اللّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ»
انتهای پیام/