به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر در شبکه‌های مجازی عضو باشید و سری به صفحه‌های به‌اصطلاح شاخ‌های مجازی ساکن خارج کشور بزنید، بی‌شک به سایت‌های شرطبندی می‌رسید که شما را دعوت به بازی آنلاین و ثروتمند شدن می‌کنند.
اما تابه‌حال دیده نشده است که کسی بجز افرادی که مالک سایت هستند از ثروتمند شدن و کسب درآمد از راه بازی‌های آنلاین و شرطبندی حرفی زده باشند.
استفاده از کارت‌های بانکی اجاره‌ای برای قمار
در ایران، اما راه‌اندازی چنین سایت‌هایی قانونی نیست و پلیس فتا بار‌ها اعلام کرده است با گردانندگان چنین سایت‌هایی برخورد قانونی می‌شود. چندی پیش رئیس پلیس مرکز پیشگیری از جرایم پلیس فتا گفته بود گردانندگان اصلی سایت‌های قمار و شرطبندی در خارج از ایران فعالیت می‌کنند.
به گفته علی‌محمد رجبی خیلی از آن‌ها برای پلیس شناخته‌شده هستند و از طریق پلیس بین‌الملل تحت تعقیب قرارگرفته‌اند، اما گردانندگان این سایت‌ها در کشوری که فعالیت می‌کنند این حوزه جرم محسوب نمی‌شود. به‌طور مثال فردی در یک کشور دیگر و در قالب یک شرکت تجاری اقدام به راه‌اندازی سایت قمار و شرطبندی می‌کند، ولی بازار هدف او کشور ما است. این موضوع برخورد با این حوزه را بسیار سخت و پیچیده کرده است.
ایران، اما برای مبارزه با این سایت‌ها و افرادی که در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند دو راهکار دارد، یکی مسدودسازی است که ۲۴ ساعته با گزارش‌های مردم و دادستانی و رصد سایت‌ها انجام می‌شود و راه دوم این است که گردش مالی شرکت‌کنندگان و صاحبان سایت را مسدود کند. جالب است بدانید اکثر این سایت‌ها با ریال کار کرده و از شبکه شتاب استفاده می‌کنند.
طبق گفته‌های رجبی این سایت‌ها کانال مستقیم مالی ندارند، بلکه از کارت‌های بانکی اجاره‌ای استفاده می‌کنند و برخی از افراد از روی ناآگاهی و یا طمع با این سایت‌ها همکاری می‌کنند، به‌طور مثال در یک شهرستان کوچک یک خانواده ۳۵ کارت را در اختیار گردانندگان این سایت‌ها قرار داده بود که البته به‌غیراز پسر جوان خانواده مابقی اعضا اطلاعی از موضوع نداشتند.
۱۸ تا ۳۰ ساله‌ها قربانی اصلی سایت‌های شرطبندی
در روز‌هایی که تمام نماگر‌های اقتصاد ایران آدرس رکود و تورم را به ما می‌دهند و دخلمان در برابر خرجمان شرمنده است، وقتی‌که با آمدن ویروس کرونا هر آنچه از قبل داشتیم را هم داریم از دست می‌دهیم و هزاران نفر یا از کار بی‌کار شده یا با دستمزد حداقلی مجبور به کار هستند و چرخ تولید لنگان‌تر از قبل شده است، شاید داغ شدن بازار بورس و شرطبندی در چنین اقتصادی آن هم در این روز‌ها بی‌معنا نباشد.
هردوی آن‌ها یک فصل مشترک دارند، با ریسک کردن پول‌دار شوید، فوری پول‌دار شوید و چه چیز فریبنده‌تر از این جملات در روز‌هایی که پول درآوردن سخت‌تر از قبل شده و استیصال پررنگ‌ترین احساسی است که توده مردم تجربه می‌کنند. حالا، اما به سایت‌های قمار یک گزینه هم اضافه‌شده است و آن شرطبندی بر سر کروناست!
یک سال از زمانی که محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات در رابطه با چنین سایت‌هایی حرف زد می‌گذرد. او گفته بود: «من به‌زودی پشت پرده این‌ها را افشا می‌کنم. زمانش که برسد می‌گویم. دارم تحلیل می‌کنم. یک اتفاق واقعاً شومی است. نقل‌وانتقال مالی شرطبندی در حال حاضر در شبکه بانکی کشور انجام می‌شود. بحث زیاد است، اما باید به‌موقع درباره‌اش صحبت کرد.»، اما از سکوت وزیر ارتباطات پیداست که گویا هنوز موقع مناسب نرسیده است.
بر اساس پیگیری‌ها و تحقیقات انجام‌شده این سایت‌ها گردش‌های مالی بالاتر از یک میلیارد در ماه دارند و البته باخت‌های فراوان که هزینه آن از جیب ۱۸ تا ۳۰ساله‌هایی می‌رود که بیشترین کاربران این سایت‌ها را تشکیل می‌دهند.
سازوکار سایت‌های قمار و شرطبندی
اما این سایت‌ها چطور کار می‌کنند؟ آیا هویت گردانندگان سایت‌ها مشخص است؟ درواقع کاربران اولین کسانی هستند که در این سایت‌ها با چهره و هویت رسمی خود می‌آیند. آن‌ها باید هویت خود را به‌طورکامل در فرم‌های شناسایی سایت ثبت کنند و بعد از اولین شارژ و چک کردن هویتشان، اکانت آن‌ها از سوی سایت تأیید می‌شود.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده کاربران معمولاً در رده سنی ۱۸ تا ۳۰ سال هستند، هرچند میان آن‌ها برخلاف مقرراتی که سایت‌ها روی تارنمای خود قرار داده‌اند، کاربر زیر ۱۸ سال هم هست و کاربران با سن‌های بالاتر نیز زیاد در این سایت‌ها شرط می‌بندند. برای مثال بار‌ها اکانت نوجوانی ۱۵ ساله بسته شد و او باز هم اکانت می‌ساخته تا جایی که حدود ۱۰۰ اکانت به نام این نوجوان ساخته شده بود یا مورد دیگر خانمی که در چندین پرداخت ۷۰ میلیون تومان پول به‌حساب یکی از سایت‌ها ریخته و پولش را از دست داده بود.
برای عضویت در سایت، کاربر باید تمامی اطلاعات و مشخصات کارت ملی و کارت حساب بانکی خود را در اختیار سایت قرار دهد و کارت بانکی حتماً باید به نام خود کاربر باشد. بجز شارژ اولیه، در بیشتر سایت‌ها کاربر برای هر نوبت شرطبندی، باید حساب خود را با توجه به مبلغ تعیین‌شده شارژ کند. هر کاربر برای ورود به سایت ابتدا باید ۲۰ هزار تومان خرید اعتبار می‌کرد و بعد این مبلغ به ۵۰ هزار تومان رسید. شارژ اولیه در سایت‌های مختلف بین ۱۰ هزار تومان تا ۵۰ هزار تومان متغیر است. کاربر اگر ببازد هم نمی‌تواند مبلغ شارژ اولیه خود را برداشت کند؛ چون برداشت‌ها کف دارد و معمولاً زیر ۵۰ هزار تومان قابل‌برداشت نیست.
درباره اینکه چند نفر می‌روند و در این سایت‌ها شرط می‌بندند، نمی‌شود عدد مشخصی داد و گردش مالی مجموع این سایت‌ها در تاریکی محض است. تعداد کاربران بازدیدکننده سایت‌هایی که معروف‌تر و به‌اصطلاح معتبر هستند، روزانه تا هزار نفر هم می‌رسد؛ اما تعداد کاربر‌های فعال و میزان تراکنش آن‌ها در دوره‌های مختلف، متفاوت است. روز‌های جام ملت‌های آسیا اوج «شرطبندی کن و ببر» این سایت‌ها بود. ۲۴ساعته صد‌ها کاربر در سایت‌های مختلف شرط می‌بستند و شرط می‌بستند. در همین ماه‌ها طبق گفته چند نفر از کسانی که مدتی در این سایت‌ها کار کرده‌اند، گردش مالی بالای یک میلیارد تومان در سایت‌های معروف‌تر بوده و دوره کسادی این سایت‌ها نیز زمان قطعی اینترنت در سال گذشته بود.
بیشتر بخوانید
کلاه‌برداری با اجاره هویت و کارت
این سایت‌ها عموماً ۲۴ساعته آنلاین هستند و کار پشتیبان‌ها، پاسخ دادن به سؤالات کاربران است. شیفت کاری بیشتر آن‌ها، هشت تا ۱۲ساعته است و بدون مرخصی؛ اما کار مهم‌تر پشتیبان‌ها، دادن شماره کارت به کاربران برای پرداخت شارژ است. فرض کنید کاربری در سایت ثبت‌نام کرده و مبلغ واریزی خود را مشخص کرده، پشتیبان در عرض سه تا ۱۰ دقیقه باید شماره کارت و مبلغ و جزئیات هویتی کاربر را چک کند و اگر یک دقیقه بیشتر از زمان تعیین‌شده باشد، جریمه خواهد شد. پشتیبان‌ها باید شماره کارت را همان لحظه بدهند.
این شماره کارت‌ها هر چند روز یک‌بار عوض و شماره کارت جدیدی جایگزین می‌شود. این چرخش شماره کارت‌ها هم چند دلیل دارد؛ یکی اینکه پرداختی‌ها نباید در یک کارت می‌ماند و مدیران بانک باید سریع وجه را به‌حساب ذخیره خود منتقل می‌کردند، دیگر اینکه با تعویض، امکان شناسایی کارت پایین می‌آید و دست‌آخر هم اینکه ممکن بود این کارت‌ها در پی شکایت یا پیگیری پلیس فتا مسدود شوند و به همین دلیل باید سریع یک کارت دیگر جایگزین می‌شد. در این میان، اما بسیاری هم تمایل داشتند با نام و کارت خود در این سایت‌ها همکاری کنند. آن‌ها شماره‌حساب‌های خود را به گردانندگان سایت اجاره می‌دهند. سایت هم در قبال این کار به آن‌ها پول می‌دهد و درواقع هویت و حساب بانکی‌شان را اجاره می‌کند.
نکته‌ای که باعث می‌شود تمام شرکت‌کنندگان در این سایت‌ها درنهایت بازنده باشند این است که دستشان به هیچ جا نمی‌رسد. به دلیل غیرقانونی بودن قمار در ایران هیچ‌یک از مالباختگان نمی‌تواند شکایت کند و همین مسئله هم باعث شده حتی افرادی که در سایت‌های این‌چنینی مبالغ سنگین می‌برند، حسابشان بدون دلیل مسدود می‌شود و حتی توان پیگیری هم ندارند؛ مدارک مستند بسیاری از این افراد نیز موجود است.
اینستاگرامر‌ها پشت سایت‌های شرطبندی
مثل هر کاسبی که این روز‌ها بیشتر از چیزی به نام تولید؛ وسوسه خرید و مصرف به جان دنبال‌کننده‌ها می‌اندازد، سایت‌های شرطبندی هم برای تبلیغ خودشان اینفلوئنسر‌های اینستاگرامی را انتخاب کرده‌اند؛ کسانی که البته حالا دیگر خودشان گرداننده سایت بت هستند و لازم نیست هویت خودشان را پنهان کنند، چون محبوبیتشان رمز بردشان است. سایت سوپربت را فرشاد لطفی یکی از قهرمانان بدن‌سازی به همراه دنیا دلدار مدل ایرانی ساکن ترکیه می‌چرخانند. صاحب سایت بیت بت، رضا پرستش است، همان کسی که با شباهت به مسی معروف شد، در کشور‌های مختلف می‌چرخید و با شباهتش به مسی عکس می‌گرفت و حالا سایت شرطبندی را اداره می‌کند.
گروه شرطبندی بنفیت با چندین زیرمجموعه، هلدینگ مونتیگو (فرشید امیرشقاقی) خواننده رپ است که از باحال بودن شرطبندی هم می‌خواند و می‌گویند پنل شرطبندی هم می‌فروشد. در میان این دسته از خواننده‌ها، سپهر خلسه، جیدال (علی غنی‌نژاد اهری) و عرفان پایدار هم هستند که یا صاحب سایت شرط‌بندی‌اند یا مبلغ آن. به این لیست می‌توانید سایت حضرات با مدیریت پویان مختاری، اینستاگرمر معروف، سایت میلیون بت با تبلیغ صدف طاهریان، ساشا سبحانی و خیلی بچه معروف‌های دیگر را هم اضافه کنید؛ کسانی که با مارکتینگ اینفلوئنسری میز شرطبندی را گرم می‌کنند.
منبع: روزنامه توسعه ایرانی
انتهای پیام/