به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، قاسم فخرایی فوق تخصص جراحی چشم در گفت وگوی زنده تلویزیونی درباره روش‌های درمان آب سیاه اظهار کرد: امروزه جای نگرانی برای درمان آب سیاه نیست و با روش های درمانی موجود دید بیمار کاملا برمی گردد. در برخی افراد ممکن است بیماری با یک عمل کنترل شود اما در گروهی دیگر نیاز به چند بار عمل جراحی باشد.
فخرایی در ادامه بیان کرد: مدرن‌ترین روش‌های درمان برای آب سیاه به وجود آمده است و بسیاری از مردم دنیا برای درمان این بیماری به کشور ما مراجعه می‌کنند.
این متخصص بیماری‌های چشمی در ادامه گفت: آب سیاه در بعضی از موراد اورژانسی می‌شود. به عنوان مثال تشکیل عروق جدید در چشم برای بیماران دیابتی فشار چشم را بالا می‌برد و جزو موارد اورژانسی محسوب است. درد، تهوع و تاری دید از جمله عوارض آب سیاه چشم است که فرد باید بلافاصله به بیمارستان مراجعه کند.
فخرایی گفت: آب سیاه چشم یک بیماری نگران کننده برای مردم است از این جهت که نگران هستند که به نابینایی منجر شود و سال‌های سال مجبور باشند با این بیماری زندگی را سپری کنند. در صورتی که با درمان‌هایی که هم اکنون در دست داریم اصلا جای نگرانی نیست.
این فوق تخصص جراحی چشم در ادامه اضافه کرد: در درمان آب سیاه باید فشار چشم را پایین بیاوریم، زیرا فشار بالا باعث افزایش شدت بیماری می‌شود. به طور معمول برای درمان این بیماری با روش‌های دارویی شروع می‌کنیم و اگر فشار چشم بیمار مبتلا به آب سیاه با روش‌های دارویی به سطح مورد نظر ما کاهش پیدا کرد، از همین روش درمانی استفاده خواهیم کرد و بیمار باید از دارو استفاده کند.
فخرایی اضافه کرد: علاه بر درمان دارویی، قطره‌های چشمی وجود دارد که فشار چشم را پایین می‌آورند. زمانی که روش‌های دارویی و استفاده از قطره فشار چشم را پایین نیاورد، یا درمان‌های دارویی برای بیمار عارضه ایجاد کند و یا بیمار دارو‌ها را بطور مرتب استفاده نکند، به سمت درمان‌های لیزری و جراحی می‌رویم.
او در ادامه تصریح کرد: با درمان‌های لیزری پیشرفته‌ای که در کشور داریم می‌توانیم فشار چشم را کنترل کنیم.
تفاوت آب سیاه چشم با آب مروارید چیست؟
فخرایی در ادامه درباره تفاوت آب سیاه و آب مروارید گفت: این دو بیماری کاملا از یکدیگر جدا هستند. اما نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که در گذشته در درمان آب مروارید پیشرفته نبود و لذا منتظر می ماندند تا لنز سفید رنگ شود و نمای آب مرواریدی پیدا کند و بعد بیرون آورده می شد. ارتباطی که بین این دو بیماری وجود دارد این است که آب مرواید می تواند فشار چشم را بالا ببرد. در بعضی از بیماران که زاویه چشمشان تنگ است یا لنزی که در پشت عنبیه قرار گرفته زاویه را تنگ کرده است فارغ از اینکه آب مروارید داشته باشند یا نداشته باشند، برای کنترل فشار چشم، لنز را بیرون می آوریم.
انتهای پیام/