به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ کَمَا قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوَارِیِّینَ مَنْ أَنْصَارِی إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ ۖ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَکَفَرَتْ طَائِفَةٌ ۖ فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَىٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِینَ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید!یاوران خدا باشید همان‌گونه که عیسی بن مریم به حواریون گفت: «چه کسانی در راه خدا یاوران من هستند؟!» حواریون گفتند: «ما یاوران خدائیم» در این هنگام گروهی از بنی اسرائیل ایمان آوردند و گروهی کافر شدند؛ ما کسانی را که ایمان آورده بودند در برابر دشمنانشان تأیید کردیم و سرانجام بر آنان پیروز شدند.
فایل صوتی تلاوت آیه ۱۴ سوره صف
«حواریون» به یاران خاص حضرت عیسی گفته می‌شود که دوازده نفر بودند و نامشان در انجیل‌های کنونی ذکر شده است. ریشه‌ی این کلمه از «حور» به معنای شستن و سفید کردن است و به خاطر پوشیدن لباس‌های سفید و داشتن قلب‌های پاک و یا این که هم خود باطنی پاک داشتند و هم دیگران را دعوت به پاکی می‌کردند، این واژه درباره‌ی آنان بکار رفته است.
امام صادق (ع) فرمودند:شیعیان ما حواریّون ما هستند، حواریّون عیسی (ع) او را در برابر دشمنان و یهود یاری نکردند، ولی شیعیان، ما را یاری می‌کنند و در راه ما شهید یا شکنجه و تبعید می‌شوند. خداوند در برابر این همه سختی که به خاطر ما می‌کشند، پاداش نیکو به آنان عطا کند. «ینصروننا و یقاتلون دوننا و یحرقون و یعذبون و یشردون فی البلاد جزءاهم الله عنا خیرا».
بیشتر بخوانید
نقل موارد مشابه در پذیرفتن دعوت و انجام عمل اثر دارد. همان گونه که عیسی (ع) یاورانی داشت «کَما قالَ عِیسَی» و همان گونه که بر دیگران روزه واجب شد. «کَما کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ»
۱- مؤمن باید گام به گام رشد کند، در آیات قبل دعوت به تجارت با خدا بود، در این آیه رسماً به انصار اللّه بودن دعوت می‌کند، «کُونُوا أَنْصارَ اللّهِ» (یعنی برای همیشه بر نصرت قانون و اولیای الهی پایدار باشید).
۲- خداوند نیازی به نصرتِ ما ندارد، زیرا همه‌ی نصرت‌ها و پیروزی‌ها از اوست. «نَصْرٌ مِنَ اللّهِ»، ولی انصار خدا بودن، برای ما افتخار است. «کُونُوا أَنْصارَ اللّهِ»
۳- انبیای الهی مردم را برای خدا می‌خواهند، نه برای خود و یا گروه و حزب خود. «مَنْ أَنْصارِی إِلَی اللّهِ»
۴- پیامبران برای غلبه بر دشمن، مسیر‌های عادّی و طبیعی را طی می‌کردند و از اسباب ظاهری و نیرو‌های مردمی استفاده می‌کردند. «مَنْ أَنْصارِی إِلَی اللّهِ»
۵-رهبر باید ارزیابی دقیقی از یاران خود داشته باشد. «مَنْ أَنْصارِی إِلَی اللّهِ»
۶- اقرار گرفتن از یاران، نوعی تجدید بیعت و اعلام وفاداری است. «مَنْ أَنْصارِی ... قالَ الْحَوارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ»
۷- دعوت رهبران دینی را پاسخ دهیم. «مَنْ أَنْصارِی ... نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ»
۸-انسان مختار است که دعوت انبیا را بپذیرد و سعادتمند شود و یا آن را رد کند و بدبخت شود. «فَآمَنَتْ طائِفَهٌ .. وَ کَفَرَتْ طائِفَهٌ»
۹- معمولاً همه مردم به یک پیامبر ایمان نیاورده اند، بلکه بعضی کفر می‌ورزیدند و بعضی ایمان می‌آوردند، ما نیز نباید انتظار ایمان آوردن همه مردم را داشته باشیم. «فَآمَنَتْ طائِفَهٌ ... وَ کَفَرَتْ طائِفَهٌ»
۱۰- داشتن ایمان، رمز دریافت تأییدات الهی است. «فَآمَنَتْ ... فَأَیَّدْنَا»
۱۱- حضرت عیسی علیه السلام، هم خودش مورد تأیید خداوند بود، «وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ» و هم یاران خاص آن حضرت. «فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلی عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِینَ»
۱۲- خداوند همان گونه که پیامبرش را تأیید و یاری می‌کند، «وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ» پیروانش را نیز یاری می‌کند. «فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُوا»
انتهای پیام/