مسجد تاریخی نو یکی از آثار تاریخی ارزشمند شهرضاست که تاریخ بنای آن مربوط به دوران حکمرانی سلجوقیان است و دارای جذابیت‌های معماری و بصری فراوانی از جمله شبستان وسیع و زیبا با ستون‌های سنگی، مناره بلند آجری و تنوع آجر چینی در طاق‌های ضربی شبستان است. این مسجد در زمینی به مساحتی در حدود هزار متر مربع ایجاد شده و دارای مناری بلند به ارتفاع ۱۲متر و طاق‌های ضربی و دو شبستان است.
شبستان اصلی قسمت غربی مسجد را تشکیل می‌دهد، که دارای ۹ ستون سنگی است و در قسمت شرقی مسجد نیز حیاطی با ایوان آجری و شبستانی کوچک قرار دارد. سنگ‌فرش مسجد نیز از کاشی فیروزه‌ای است.
در ساخت زیرستون‌های مسجد از سارُچ استفاده شده و محراب مسجد نیز به صورت مُقرنس کاری تزیین شده است؛ تنها مناره مسجد، ۳۰ سال قبل تعمیر شده است.
از آثار باقی مانده در مسجد ۹ منار سنگی و چهار ناودان سنگی و همچنین سنگابی مربوط به زمان قاجار است. در سال ۱۳۷۷ شبستان مسجد دچار آب گرفتگی شده است. مسجد نو در سال ۷۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
