به گزارش گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ برابر ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰، آغاز جنگ ۸ سال دفاع مقدس بود؛ جنگ ایران و عراق طولانی‌ترین جنگ متعارف در قرن بیستم میلادی و دومین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام به شمار می‌رود؛ این جنگ نزدیک به هشت سال طول کشید.
حضرت آیت الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب یکی از آن افرادی بود که با رسیدن خبر تهاجم دشمن به شهر‌های جنوبی و غرب کشور، به سوی جنوب شتافتند و ضمن بررسی اوضاع، با عشق شوق جهاد، با لباس رزم و سلاح در دست به همراه رزمندگان در رزم و شناسایی شبانه از همان روز‌های ابتدایی دفاع شرکت کردند.
مقام معظم رهبری، ماجرای اجازه‌ی امام به ایشان را این گونه نقل می‌کنند:
«با دغدغه‌ای کامل خدمت امام رفتم. همیشه امام به ما می‌گفتند که خودتان را حفظ کنید و از خودتان مراقبت کنید. من به امام گفتم خواهش می‌کنم اجازه بدهید من به اهواز یا دزفول بروم. شاید کاری بتوانم بکنم. بلافاصله گفتند که شما بروید. من به قدری خوشحال شدم که گویی بال در آوردم. مرحوم چمران هم آنجا نشسته بود. گفت: پس به من هم اجازه بدهید تا به جبهه بروم. ایشان گفتند: شما هم بروید... عصر همان روز به همراه شهید چمران با هواپیما به اهواز رفتیم».
درباره نقش و تاثیر رهبر معظم انقلاب در دفاع مقدس نکات و محور‌های مهمی در خاطرات رزمندگان، مسئولان و اسناد دفاع مقدس وجود دارد، از جمله اثرگذاری و بهبود روحیه رزمندگان، جلب حمایت مردم در کمک به جبهه‌ها و ایجاد روحیه و انگیزه در بین مردم، برخورد مقتدرانه ایشان با تخلفات و کارشکنی‌های افراد امثال بنی‌صدر، برنامه‌ریزی و تلاش برای شکست حصر آبادان و آزادسازی سوسنگرد، ارائه گزارش‌های به موقع به امام راحل تنها بخشی از گفتنی‌هاست.
درباره حضور و نقش راهبردی تعیین‌کننده ایشان در مسند نمایندگی امام (ره) و سپس ریاست شورای عالی دفاع در دفاع مقدس و در هنگام ریاست‌جمهوری به چند محور می‌توان اشاره کرد:
۱- حضور بسیجی‌وار در روز‌های حساس دفاع به عنوان چشم باز حضرت امام و معنویت و پشت‌گرمی رزمندگان
۲- فراخوان و سازماندهی هسته‌های اولیه نیرو‌های مردمی و بسیجیان حاضر در جبهه‌ها
۳- هدایت جنگ‌های نامنظم و چریکی در اوایل جنگ تحمیلی
۴- سرپرستی و هماهنگ کردن نیرو‌های ارتش، سپاه و بسیج در عملیات مقاومت و مقابله با دشمن
۵- نقش‌آفرینی در عملیات‌های بزرگ با نظارت عالی و انسجام بخشی به فرماندهان ارتش و سپاه
۶- حضور فعال در طراحی و فرماندهی عملیات‌ها
۷- تلاش پیوسته در رفع مشکلات رزمی و پشتیبانی جبهه‌ها در سراسر کشور در ارتباط با ائمه جمعه، استانداران و مسئولان
۸- مقابله با سیاست‌های خائنانه بنی‌صدر در اداره جنگ و رویارویی با اندیشه لیبرالی آمریکایی حاکم بر نحوه مصاف با دشمن که گاه بوی خیانت و جرم از آن استشمام می‌شد.
۹- بازدید و سرکشی از جبهه‌های جنوب و غرب کشور و ارتباط مستقیم و تنگاتنگ با رزمندگان خطوط مقدم و مردم مقاوم و شجاع
۱۰- تبیین ابعاد سیاسی جنگ تحمیلی و انتقال پیام حماسه دفاع مقدس ملت ایران از طریق سخنرانی در مجامع بین‌المللی و مصاحبه با رسانه‌های جهانی و خنثی کردن عملیات روانی دشمن
۱۱- تقویت نقش مردم در جنگ و دفاع مقدس از طریق ایراد خطبه و حضور در تجمع رزمندگان و حضور موثر در جبهه‌ها و تبلیغ جهاد و معنویت و ابلاغ سلام حضرت امام (ره) به رزمندگان به عنوان بهترین هدیه جان‌بخش
۱۲- حمایت و پشتیبانی از گروه‌های معارضین مسلمان عراقی برای سازماندهی و تحرک و تشدید عملیات علیه رژیم بعثی صدام و ظرفیت‌سازی برای آینده جامعه اسلامی عراق.
مطالعه و بررسی روند دفاع مقدس بیانگر نقش مهم و محوری رهبر معظم انقلاب است، به گونه‌ای که حضور ایشان در آن ایام در منطقه از الطاف خاصه الهی به مردم ایران محسوب می‌شد.
رهبر اتقلاب درباره‌ی اولین حضور خود در جبهه چنین می‌فرماید:
«در اوایل جنگ، چون احساس کردم که نیرو‌های نظامی ما بسیار کم و ضعیف هستند، برای این که بتوانیم همان‌هایی را که هستند روحیه بدهیم و افراد دیگری از مردم را دعوت کنیم که به آن‌ها کمک کنند، من از امام اجازه گرفتم و به جبهه رفتم. حدود یک هفته‌ای از جنگ می‌گذشت که من به اهواز رفتم، چون دشمن نزدیک اهواز بود، من سال ۵۹ را تا آخر و یکی دوماه از سال شصت را در جبهه بودم، در منطقه اهواز و دزفول و حول و حوش میدان جنگ و مختصری هم در غرب بودم».
انتهای پیام/