به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از آنکه امارات نخستین رژیم عربی منطقه بود که با صهیونیستها دست دوستی داد و روابط خود را با آن اعلام کرد، پیش بینی میشد که برخی دیگر از رژیمهای عربی منطقه سوار بر قطار خیانت به جهان اسلام و آرمان فلسطین شوند.
اکنون بحرین دومین رژیم عربی در خلیج فارس است که روابط خود را با رژیم اسرائیل عادی کرد.
خیانت و سرسپردگی واژههای تکراری برای این رژیمهای بی درایت است؛ این خیانتها دامن سران و حکام آنها را خواهد گرفت و از سریر قدرت به زیر خواهد کشید.
مردم بحرین، انقلاب خود را از سال ۲۰۱۱ آغاز کردند و همچنان ادامه دارد و اکنون در آستانه دهمین سال از انقلابی است که با سرکوبهای شدید آل خلیفه و البته مشارکت آل سعود، همچنان ادامه دارد.
اکثریت مردم بحرین را شیعیان تشکیل میدهند، اما این قشر اکثریت در بحرین، در محرومیت قرار دارند و هیچ نقشی در ساختار حاکمیتی آن ندارند.
در طول ۱۰ سال انقلاب مردم بحرین تاکنون، تبعید و زندانی کردن رهبران و علمای شیعه بحران، سرکوب و جنایت آل خلیفه و آل سعود نتوانسته است از انگیزه انقلابیون بکاهد و مردم بحرین همچنان خواهان تغییر در شیوه حکومتی این کشور هستند.
خواسته آنها به حق است؛ حتی انقلابیون و علمای شیعه این کشور خواستار برگزاری انتخابات برای تعیین نوع حکومت در بحرین شدهاند، اما از آنجا که حکام آل خلیفه یقین دارند که حتی با وجود تقلب در انتخابات، شکست خواهند خورد، تن به برگزاری انتخابات نمیدهند.
جامعه جهانی نیز با وجود سرکوبهای سنگین رژیم حاکم بر بحرین و اعدام مخالفان و برخورد با علما و تبعید آنها، هیچ واکنشی نسبت به آن ندارد.
بحرین با وجود اعتراضات مردمی، انبار باروت است؛ اکنون که بحرین پس از امارات تصمیم به عادی سازی و برقراری روابط با رژیم صهیونیستی گرفته است، قیام مردم این کشور شکل دیگری به خود خواهد گرفت.
مردم مسلمان بحرین، اکنون انگیزه جدیتری برای مخالفتهای خود با رژیم حاکم دارند.
توافق بحرین و رژیم صهیونیستی باعث خیزش تازه مردم بحرین خواهد شد و میتوان پیش بینی کرد که انقلابیون بحرین وارد فاز دیگری از انقلاب خود شوند.
شرایط بحرین با دیگر رژیمهای عربی تفاوت زیادی دارد، امارات از ساختار جمعیتی متفاوتی برخوردار است، پراکندگی و حضور مردم از ملیتهای گوناگون ساختار این کشور را متفاوت کرده است، خاندان و وابستگان رژیم حاکم در امارات، همه قدرت را در دست دارند و به همین خاطر برای شکل گیری و آغاز اعتراضات درونی در امارات نسبت به سیاست عادی سازی روابط با اسرائیل نیاز به زمان است.
بیشتر بخوانید
اما شرایط در بحرین تفاوت دارد؛ مردم این کشور اکنون دلیل کافی و منطقی برای شدت بخشیدن به اعتراضات خود علیه حکومت آل خلیفه را دارند.
خیانت سران بحرین به جهان اسلام و آرمان فلسطین که مهمترین نگرانی جهان اسلام است، میتواند موج تازهای از خروش انقلابیون بحرین را باعث شود.
انقلابیون بحرین تظاهرات علیه سیاست حکام رژیم آل خلیفه را شدت خواهند بخشید و در مقابل نیز رژیم حاکم به سرکوبها خواهد افزود و چه بسا خشونت و جنایت مزدوران آل خلیفه و آل سعود، علیه مردم مسلمان و شیعه بحرین، شدت یابد و آمار شهدا و زندانیها در این کشور افزایش پیدا کند.
با وجود سرکوبهای شدید رژیم حاکم در بحرین، مردم این کشور دست از انقلاب خود برنداشته و با وجود خیانتی که آل خلیفه مرتکب شده، این رژیم باید در انتظار خروش و واکنش جدیتر مردم خود باشد.
اگر روندی که امارات در عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی طی کرد، بحرین نیز همان راه را برود، پرواز هواپیمای اسرائیلی به بحرین که حامل مقاماتی از رژیم صهیونیستی باشد و یا امضای قرارداد عادی سازی روابط در کاخ سفید و بازگشایی سفارتخانه دو رژیم، عوامل محرکی است برای آنکه مردم انقلابی بحرین به خروش بیایند.
میتوان پیش بینی کرد، طومار آل خلیفه پس از خیانتی که مرتکب شد، پیچیده خواهد شد.
قطاری که از «تل آویو» برای عادی سازی روابط با رژیمهای عربی منطقه، حرکت خود را آغاز کرده به زودی از ریل خارج خواهد شد.
منبع: میزان
انتهای پیام/