سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

خاطرات جالب اکبر عبدی از دوران کودکی و پدرش/ آقای بازیگر راز زندگی‌اش را فاش کرد

اکبر عبدی شب گذشته با حضور در برنامه «چهل تیکه»، از خاطرات ریز و درشت زندگی‌اش گفت.

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، برنامه «چهل‌تیکه» در فصل جدیدش همانند فصل‌های قبلی سراغ مهمانانی رفته که از گذشته و نوستالژی‌هایشان می‌گویند. هر شب در این برنامه با چهره‌های قدیمی گفت و گو می‌شود.

کار سخت الهام حاتمی کارگردان و تهیه‌کننده چهل‌تیکه جمع‌آوری تصاویر و صوت‌ و فیلم‌هایی است که حتی خود آن هنرمند قدیمی از آن بی‌خبر است. به تعبیر خود این کارگردان بار‌ها میهمانان با تصاویر و فیلم‌هایی خاک‌خورده و قدیمی شوکه شده‌اند.

به بهانه روز ملی سینما برنامه چهل تیکه سراغ جادوگر سینمای ایران رفت و اکبر عبدی شب گذشته خاطراتش را تعریف کرد.مشروح این گفت و گو را در ادامه بخوانید:

بچه‌ها اکبر گامبو صدام می‌زدند

علیمردانی درباره دوران بچگی عبدی سوال کرد و او گفت: بچه که بودم بچه‌های محله من را اکبر گامبو صدا می‌زدند. من خیلی ناراحت می‌شدم. آن موقع از خدا می‌خواستم که بزرگ شدم نظامی شوم که یک عنوان جناب ستوان یا جناب سرهنگی لقب اسم من شود و دیگر کسی من را با نام اکبر گامبو صدا نزند.

وی افزود: بزرگ شدیم و من نظامی نشدم و وارد کار سینما شدم و الحمدلله به چنان شهرتی دست پیدا کردم که همه من را با نام اکبر عبدی صدا می‌زنند. نه عبدی خالی بلکه اسم و شهرتم را با هم صدا می‌زنند.

علیمردانی سپس از عبدی پرسید در دوران نوجوانی و بچگی کاری برای درآمدزایی انجام داده‌ یا نه؟ اکبر عبدی پاسخ داد: پیشه‌های زیادی داشته‌ام. جوشکاری، نجاری، چیت سازی، دست فروشی و یک مدتی هم در آهن‌فروشی کار می‌کردم. این آهن فروشی متعلق به پسرعموی بابام بود و من نزد او شاگردی می‌کردم. آن موقع‌ها در بازار پسرعموم مرا می‌فرستاد تا از کبابی بازار ناهار بیاورم. صاحب کبابی اولین کاری که می‌کرد این بود که یک بشقاب پلو و خورشت قیمه جلوی من می‌گذاشت و می‌گفت: بخور. این کارش دو دلیل داشت اول اینکه او فکر می‌کرد ممکن است که اوستای من، مرا سر سفره خودش راه ندهد و سفره‌اش را از شاگردش جدا کند. در حالیکه اوستای من پسرعمویم بود و این حرف‌ها را با من نداشت؛ دوم اینکه با این کارش شکم مرا سیر می‌کرد که مبادا در این فاصله که من به حجره پسرعمویم می‌رسم، به ناهار او ناخنک بزنم.

خاطره جالب از فروش دوغ!

اکبر عبدی در ادامه درباره دوران کسب و کار نوجوانی خود توضیح داد: یک روز رفتم یک کیلو ماست خریدم و تصمیم گرفتم با آن دوغ درست کنم و بفروشم. من دوغ را درست کردم و دیدم مردم خوب می‌خرند. به داداشم گفتم برو یه کاسه آب بیار و او هر بار می‌رفت و یک کاسه آب می‌آورد و من در دوغ می‌ریختم و دوغ رقیق‌تر می‌شد. آنقدر ناصر را صدا زدم که آب بیار که یهو دیدم ناصر شیلنگ آب را بیرون آورد؛ گفتم این چیه؟! من ازت یک کاسه آب خواستم. ناصر گفت خسته شدم از بس کاسه، کاسه آب آوردم. بیا این سر شیلنگ رو بگیر و بریز توش، هر وقت کارت تموم شد بگو که من آب را ببندم.

وی ادامه داد: شب که شد رفتیم خونه و شروع کردیم پول شمردن. مادرم که پولها را دید پرسید شما فقط یک کیلو ماست داشتید، اما این پول چند برابر آن می‌شود. خلاصه وقتی مادرم قضیه را فهمید ما را دعوا کرد و گفت فردا صبح باید برید، این پول‌ها را به کسانی که از شما دوغ خریدند پس بدهید. ما هم فرداش رفتیم و مقداری از آن پول‌ها را پس دادیم و وقتی مادرم پیگیر شد که همه پول‌ها را پس دادیم؛ گفتیم آره همه را پس دادیم.

اتفاق خنده دار روی صحنه تئاتر

حالا نوبت یک خاطره بازی است. علیمردانی با گفتن این جمله توجه اکبرعبدی را به مانیتور استودیو جلب کرد. تصاویری از یک تئاتر پخش شد. مردی که در پوست یک شیر فرو رفته بود. صورت گریم شده او بسیار شبیه اکبر عبدی بود. لا به لای پخش این تصاویر اکبر عبدی توضیح داد که این نمایش سنجاب‌هاست و زمانی که در این نمایش در نقش شیر ظاهر شده، ۱۹ سال داشته است. نمایش سنجاب‌ها سال ۱۳۵۹ در تئاترشهر به روی صحنه رفته است. پخش این آیتم که تمام می‌شود اکبرعبدی از علیمردانی اجازه می‌خواهد که خاطره‌ای از روز‌هایی که این نمایش را اجرا می‌کردند بازگو کند.

بازیگر نقش شیر در نمایش سنجاب‌ها گفت: در یکی از شب‌هایی که این نمایش را اجرا می‌کردیم به طور اتفاقی شلوار من از پشت پاره شد. من هم مجبور شدم تمام مدتی که روی صحنه بودم میزانسن‌ها را به گونه دیگری اجرا کنم که مدام رویم به تماشاگران باشد. سنجاب‌ها که قضیه را فهمیده بودند روی صحنه به من می‌خندیدند و من خیلی جدی سر آن‌ها داد می‌کشیدم که به چی می‌خندید؟! و آن‌ها جواب می‌دادند هیچی! همینطوری!

علیمردانی از اکبرعبدی پرسید اولین کسی که شما را کشف کرد و متوجه استعداد بازیگری شما شد چه کسی بود؟ عبدی در پاسخ این سوال گفت: شاید اولین کسی که متوجه استعداد بازیگری من شد، مادرم بود. آن زمان ۸ سالم بود و از یک مهمانی برگشته بودیم که من شروع کردم و ادای همه حاضران در آن مهمانی را در آوردم. بعد‌ها که بزرگتر شدم فهمیدم که در کانون پرورش فکری کلاس‌های تئاتر برگزار می‌شود، تصمیم گرفتم که در این کلاس‌ها شرکت کنم. به مادرم گفتم که می‌خواهم ۳ ماه تابستان در کلاس تئاتر شرکت کنم و شهریه آن پنجاه تومان است؛ مادرم از جا‌های مختلف پولی برای من فراهم کرد و به من داد تا در این کلاس‌ها شرکت کنم. بعد‌ها فهمیدم که مادرم النگوی دستش را برای کلاس تئاتر من فروخته است.

در ادامه علیمردانی از اولین مربی و استاد هنر بازیگری اکبرعبدی سوال کرد و اکبر عبدی گفت: وقتی به کانون پروش فکری رفتم یک مربی داشتم. او مدتی با من و بقیه کار کرد و بعد یک روز به مسئولان کانون پرورش فکری گفت آقای عبدی همه چیز را درباره بازیگری می‌داند او فی‌البداهه بازیگر است. هر چیزی که او نیاز دارد را در اختیارش بگذارید تا او کار نمایشی‌اش را انجام دهد.

عبدی ادامه داد: جالب اینجاست که چند سال پیش کانون پرورش فکری سلسبیل برای من بزرگداشتی برگزار کرده بود. وقتی به آنجا رفتم مربی دوران نوجوانی‌ام را آنجا دیدم و فهمیدم که برای ایشان هم به مانند من بزرگداشت برگزار کرده‌اند. من روی سن رفتم و از مربی دوران نوجوانی‌ام تشکر کردم و به حاضران در آن جلسه اعلام کردم که اولین مربی من در بازیگری بودند و همان جا دست ایشان را بوسیدم.

خاطرات اکبر عبدی از علی حاتمی

او درباره همکاری خود با علی حاتمی گفت: در روز‌هایی که در تئاترشهر اجرا داشتیم. یک شب جمشید مشایخی به دیدن نمایش ما آمد و بعد از تمام شدن نمایش در پشت صحنه مرا دید و به من گفت که فردا ساعت ۱۱ برای دیدن علی حاتمی به کاخ گلستان بروم. آن روز‌ها علی حاتمی مشغول ساختن فیلم کمال الملک بود. فردای آن روز به کاخ گلستان رفتم و علی حاتمی را دیدم، او می‌خواست که من نقش احمدشاه را بازی کنم. اما در ادامه به این نتیجه رسید که احمدشاه خود یک فیلم جداگانه است. از همان روز دوستی من با علی حاتمی شروع شد.

وی افزود: علی حاتمی فرد بسیار معتقد و با ایمانی بود و نمازش همیشه اول وقت بود. او عاشق زندگی بود و شاید هیچ وقت فکر نمی‌کرد که ممکن است خیلی زود و در ۵۴ سالگی این دنیا را ترک کند.

اکبر عبدی درخصوص نظر علی حاتمی درباره بازیگران گفت: علی حاتمی اعتقاد داشت که بازیگر یک تکه جواهر و الماس است که ما آن را از دل کوه بیرون می‌آوریم و هرکسی در پروسه ساخت یک فیلم یا تئاتر بر روی این تکه الماس تراشی می‌زند. کارگردان، نویسنده، گریمور، صدابردار، دوبلور و ... همه آن‌ها بر روی این تکه الماس تراشی می‌زنند سپس این بازیگر است که نماینده هنر همه آنهاست و هنر آن‌ها را با بازی خود به نمایش می‌گذارد.

خاطره عبدی از لهجه شیرین پدرش

در بخشی از برنامه بازیگر فیلم مادر خاطره‌ای از پدرش تعریف کرد: پدرم لهجه ترکی غلیظی داشت. یک شب برق منطقه قطع می‌شود و پدرم درب خانه همسایه را می‌زند و می‌پرسد: شمع دارید؟ همسایه فکر می‌کند که پدرم از او پرسیده است: شام دارید؟ به خاطر همین پریشان می‌شود؛ چون آن‌ها تازه شام خورده‌اند به پدرم می‌گوید که تا یک ساعت دیگر برایتان می‌آورم. همسایه بیچاره می‌رود دوباره شام می‌پزد و آن را درب منزل پدرم می‌برد و می‌گوید: بفرمایید آقای عبدی! پدرم با تعجب می‌پرسد: این چیه؟! همسایه می‌گوید: شام است ... خدمتتان آوردم. پدرم می‌گوید: من کی از شما شام خواستم. همسایه می‌گوید: همین یک ساعت پیش آمدید دم در خانه ما و گفتید: شام دارید. پدرم با عصبانیت به همسایه می‌گوید: خانم من از شما شمع خواستم نه شام... حالا پدرم با لهجه غلیظش هی مدام تکرار می‌کرد شام... درحالی که منظورش شمع بوده.

۲۵ سال تریاک مصرف می‌کردم

خیلی دوست دارم خاطراتم را از ۱۸ سالگی تا امروز که ۶۰ ساله هستم، تعریف کنم؛ البته بدون سانسور. دوست دارم به بچه‌ها بگویم ۲۵ سال تریاک مصرف کردم و حدود ۱۵ سال سیگار کشیدم؛ اما بعد از پیوند کلیه ۵ سال است که پاک هستم. من اکبر عبدی حدود ۴ سال و نیم است که پاک هستم.

از خدا خواستم زلزله تهران را از چارت خارج کند

علیمردانی پرسید تا حالا چه درخواستی از خدا داشته‌ای؟ عبدی گفت: بار دومی که به حج مشرف شدم در سال ۱۳۷۸ زیر ناودون طلا از خدا خواستم که تهران زلزله نیاید. به خدا گفتم اگر هم آمد به کارمندانت بگو ریشترش را کم کنند. از خدا خواستم به طور کلی زلزله تهران را از چارت کاری‌اش خارج کند (خنده).

همه چیز از خدا گرفتم

علیمردانی دوباره پرسید که چه چیزی از خدا خواستی که تا به حال به آن نرسیدی؟ اکبر عبدی پاسخ داد: من هر چه از خدا خواستم را به دست آوردم. پول، ماشین، خانه، زن خوب، بچه خوب. هر چه خواستم از خدا گرفتم. ۶۰ سال هم از خدا عمر گرفتم. چند بار من را برد و برگرداند. گرچه به نظر من عمر بلند خوب نیست؛ عاقبت خوب مهم است.

در بخش دیگر برنامه عبدی گفت: من در کار خودم خیلی خوش شانس بودم که با بزرگان این عرصه علی حاتمی، ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی و داود میرباقری کار کردم.

اولین بار آقای مهرجویی را نشناختم!

عبدی در ادامه به همکاری با داریوش مهرجویی اشاره کرد و گفت: آشنایی من با استاد مهرجویی جزو خاطرات شیرین من است. تئاتر کار می‌کردم که دستیار مهرجویی یک سناریو به من داد و گفت شنبه ساعت ۵ بعداز ظهر دفتر پخش حضور داشته باشید تا با مهرجویی درباره این نقش حرف بزنید.

وی ادامه داد: من تا آن روز خوابم نمی‌برد و دائم به این دیدار و بازی در نقشی مقابل عزت الله انتظامی فکر می کردم. وقتی روز موعود رسید به دفتر رفتم و با مردی که شلوار جین ریش ریش شده و پوتین سربازی داشت، روبرو شدم که داشت برای خودش قهوه درست می کرد. داخل رفتم و بعداز سلام و احوالپرسی، گفتم یکی هم برای من درست کن!

وی افزود: هرگز آقای مهرجویی را از نزدیک ندیده بودم، وقتی با قهوه به سراغ من آمد، پرسیدم آقای مهرجویی را می خواستم ملاقات کنم که آقای مهرجویی خودش را معرفی کرد و آن موقع فهمیدم، چقدر کار بدی کردم. به او گفتم بگذارید، قهوه را دور بریزم و خودم یکی دیگر درست کنم که اجازه این کار را نداد. از آنجا با هم آشنا شدیم و قرارداد بازی در فیلم «اجاره نشین ها» را بستیم.

عکاس: مهدی آزادبخت

انتهای پیام/

 

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۲۸
در انتظار بررسی: ۰
علی
۱۶:۴۱ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
سلام ودرودبه عزیزان،تهیه واجراکنندگان این برنامه،،بسیارعالی بود همه مواردش،بخصوص با هنرپیشه همه فن حریف تاتر وسینما،جناب آقای اکبرعبدی دوست داشتنی،ورک گو و نترس، یک دنیاازهمه تون. ممنون و سپاسگذارم،
مجیدهوشمند
۱۲:۴۵ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
سلام. ممنونم از همه کسانی که زحمت کشیدن تا این مصاحبه منعکس بشه. خیلی لذت بردم. موفق باشید
شقایق
۱۲:۲۳ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
درود بر صداقت و مهارت شما در بازیگری موفق باشید
ناشناس
۱۲:۱۸ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
چ۶ اشکالی داره مگه واقعیات دو گفته آفرین به این شیر مردم
ناشناس
۰۵:۵۷ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
مطلب خیلی قشنگ نوشته شده بود، از خوندنش لذت بدم ممنون
صفورا
۰۴:۲۵ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
عشقه عشق خانوادگی دوست داریم آقای اکبر عبدی بزرگ.. همیشه صادق و یک رو، دوست داشتنی ترین بازیگر دیدن شما آرزوی ماست
بی نشان
۰۱:۴۲ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
آقای اکبر عبدی الماس سینما وتلوزیون هستند که واقعا خوب تراش خورده و ناب و کمیاب هستند
شوخ و بانمک وصریح الکلام هستند
واقعا دوست داشتنی هستند
خداوند متعال عمر باعزت به ایشان عطا کند و درد و بلاش بخوره تو سره یه سری سلبرییییدیها
ناشناس
۰۰:۲۲ ۲۳ شهريور ۱۳۹۹
همه ی فیلم هاتو دیدم واقعا استاد بی نظیری هستی
یه بخش از بهترین لحظه های زندگیم تماشای فیلم های شما و دیگر استادید تاریخ سینما بوده
براتون آرزوهای خوب دارم
ناشناس
۲۳:۱۳ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
اصلا با مزه نیست هرتغییر قیافه که بهش بدن همون خودشه اصلا تغییری نمی کنه
ناشناس
۲۳:۰۰ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
خوبه
ن
۲۲:۵۹ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
افرین به. برنامه تان .هزار هزار افرین خیلی اموزنده است .
چی
۲۲:۵۷ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
سلام به اقای اکبر عبدی امیدوارم همیشه سلامت باشید تندرست باشید من همه نقش های شما رو دیدم عالی بود بهترین بازیگر از نظر من شما هستید دعاگو هستم
جمشید
۲۲:۱۶ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
احسنت بر شما که راست گفتی ،برای اینکه مصرف میکردی و گذاشتی کنار شما الان به عنوان یک مرد راستگو و پاکدل در ذهن من جای داری ،خیلی از سیاست مدارها هستن استفاده میکنن ولی مثل شما جرات ندارن به اقای عبدی میگویند مرد ایرانی ،بنازم که با صداقتت به دنیا ثابت کردی که ایرانها مرد وزن فرقی ندارد صداقت برایشان در هر پستی مهم نیست باشن یا نباشن بدن ترس بیان میکندد ،ای کاش همه ما بدون دلهره و هیچ مشکلی اگر اشتباهی کردیم راحت بگوییم و مسیر راست را برویم و این خود یک اموزش است ،احسنت بر اقای عبدی
جمیل
۲۲:۱۱ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
با سلام خدمت برادرم اقای عبدی از اینکه صداقت داری و گفتی من از یک ماده مخدر استفاده میکردم و الان پاک هستم افتخار میکنم که یک هنر پیشه صادق و راستگو داریم ،انشاالله شما سرمشق باشید ،احسنت بر یک بازیگر کامل سینمایی که جرات داشت با صداقت حرف بزند و وروغ و تظاهر نکند احسنت بر شما دوستار شما جمیل
شهروند
۲۱:۴۹ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
آقای عبدی برای ما هم دعا کن.همسرم ۱۰ ساله به خاطر یک اشتباه خارج از کشور تو زندانه. من و دختر اا ساله ام چشم انتظارش هستیم.دوری یک طرف و فشار زندگی از طرف دیگر ما را داغون کرده.ممنونم.
ناشناس
۱۹:۴۴ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
عاقبت بخیرباشی انشاالله
کری
۱۷:۴۱ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
پس تو هم اهل دل بودی سلطان خیلی خوشبختیم
ناشناس
۱۶:۵۸ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
بازم مدرسه ام دیر شد حالا میگیم چیکار کنم بچه مرشد جون مرشد یادش بخیر. یادت بخیر؟؟؟؟!!!!
ناشناس
۱۵:۲۳ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
من ایشون خیلی دوست دارم ایشالاهمیشه موفق باشند
ناشناس
۱۴:۱۲ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
قسمت آشنایی اش با داریوش مهرجویی خیلی خوب بود . بطور کلی اکبرعبدی یه گوله نمک هست
ناشناس
۱۴:۰۶ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
استاد به تمام معنا
ناشناس
۱۳:۵۹ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
اکبر آقا خیلی با حالی
ناشناس
۱۳:۴۰ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
درود بر اکبر عبدی انشالله سالم و سلامت باشند .
مهدی
۱۳:۱۱ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
بنده هم برای استاد اکبر عبدی وخانواده گرامی ایشان و خالق بازم مدرسه ام دیر شده و۰۰۰یهترین هارا ارزو میکنم خیلی دوست دارم از نزدیک ایشون را زیارت کنم
ناشناس
۱۱:۲۲ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
انشاالله زنده و پاینده باشی مرد
ناشناس
۱۱:۲۲ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
واقعا ۲۵ سال تریاک می کشیدی ؟
لازم نبود الان بیای بگی ، ذهنیت ما نسبت به گذشته تو خراب شد . از حالا هرچی فیلم قدیمی ازت ببینم این فکر میاد سراغمون .
ناشناس
۲۳:۳۳ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
همینه که میگن قضاوت نکنین. چکار زندگی شخصیتش دارین؟
خادمی
۱۰:۴۱ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
اکبر عبدی مرد بینظیر و تکرار نشدنی
سلامت باشی خاطره