به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، خورشید، به دور مرکز کهکشان راه شیری در گردش است. درواقع، همه اجزای عالم و ستاره‌ها در حرکت هستند. شاید شب‌هنگام که نظاره‌گر آسمان هستیم، این واقعیت خودش را نشان ندهد و به نظر برسد همه این نقطه‌های نورانی در جای خود در پهنه آسمان همچنان بوده‌اند و خواهند بود. اما چنین نیست! دلیل این برداشت ظاهری، صرفا فاصله‌های فوق‌العاده زیاد همه اجرام نجومی و از جمله ستاره‌هاست. این فواصل در مقایسه با زندگی روزمره ما زمینیان، آنچنان زیادند که نه فقط در طول عمر یک انسان که شاید برای هزاران سال به نظر برسد ثابت و ایستا بوده‌اند.
بیشتربخوانید
اما به مدد ابزار‌های رصدی، از جمله رادیوتلسکوپ‌ها، امروزه اخترشناسان می‌توانند نحوه حرکت اجرام سماوی و ستاره‌ها را به‌ویژه در ناحیه‌های خاص به‌دقت مطالعه کنند. یکی از همین ناحیه‌های «خاص» مرکز کهکشانی است که خورشید و منظومه‌اش عضوی از آن هستند؛ یعنی راه‌کهکشان. در آسمان یک شب صاف، دور از شهر و به دور از نوع آلودگی نوری، می‌توان نمای جانبی این کهکشان غول‌پیکر را همانند پودری سفیدرنگ و پاشیده‌شده در آسمان به نظاره نشست. این‌ها همه ستاره‌هایی هستند که به دور مرکز کهکشان در حرکتند.
اما چرا مرکز کهکشان «ما» خاص محسوب می‌شود؟ علت این است که در آنجا یک سیاهچاله عظیم جا خوش کرده است. آن‌قدر عظیم که جرم آن بیش از چهار میلیون برابر جرم خورشید تخمین زده می‌شود. درواقع کل پیکره کهکشان به دلیل جاذبه گرانشی این سیاهچاله عظیم به دور آن در گردش است. نظریه نسبیت عام اینشتین حکایت از آن دارد که در نزدیکی‌های چنین جرم عظیمی، فضا و زمان درهم می‌پیچند. در نتیجه، مطالعه نحوه حرکت ستاره‌ها در نزدیکی مرکز کهکشانی، اطلاعات با ارزشی نه‌تن‌ها درباره این ناحیه به دست می‌دهد، بلکه شاید درک بهتری از سرشت واقعی فضا و زمان فراهم کند.
به‌تازگی گروهی از اخترشناسان به کمک یک رادیو تلسکوپ موفق شدند ستاره‌ای را در ناحیه مرکز کهکشان کشف کنند که سرعتش به ۸ درصد سرعت نور می‌رسد. یعنی تجسم کنید ستاره‌ای با سرعت ۲۴هزار کیلومتر بر ثانیه در حرکت باشد! این در واقع، سریع‌ترین ستاره‌ای است که تاکنون بشر کشف کرده است. این ستاره که S۴۷۱۴ نام گرفته، فاصله‌اش از سیاهچاله مرکزی حدود ۶/۱۲ برابر فاصله زمین تا خورشید است. این فاصله بسیار کمی از یک سیاهچاله اَبَر پُرجرم است؛ و عجیب‌تر آن که چطور این ستاره تحت‌تأثیر نیروی گرانش شدید سیاهچاله از هم نپاشیده است.
البته این تنها ستاره موجود در مرکز کهکشانی نیست. در واقع، مرکز کهکشان ناحیه‌ای بسیار شلوغ از اجرام و پدیده‌های مختلف نجومی است که دانشمندان به‌دنبال شناخت آن‌ها هستند و همین تلاش بود که به کشف سریع‌ترین ستاره عالم منجر شد.
منیع: روزنامه جام جم
انتهای پیام/