مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره همنشینی ماه و مشتری گفت: بامداد شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۹، زمان همنشینی ماه با سیاره برجیس «مشتری» از دید ناظر زمینی یا قِران (Gheran) این اجرام است.
او در ادامه بیان کرد: سیاره غول‌پیکر مشتری (با نام‌های پارسی برجیس، زاوش و هُرمُز یا اورمزد)، تقریبا ۱/۴ درجه و سیاره حلقه بر گردن کیوان (زحل) حدود ۲/۲ درجه شمال کوژ ماه افزاینده قرار می‌گیرند.
عتیقی بیان کرد: غول سامانه خورشیدی سیاره برجیس در صورت فلکى کمان (قوس Sagittarius) و سیاره کیوان در صورت فلکی بزماهی (Capricornus) از صورت‌های فلکی منطق البروج بوده و تا پیش از غروب این اجرام در بامداد این تاریخ، در پهنه آسمان زیبای تابستان با چشم و بدون نیاز به ابزار‌های رصدی دیده خواهند شد، هر چند که نور ماه تا حدودی مزاحم مشاهده سیاره درخشان برجیس و کیوان زرد رنگ در آسمان خواهد بود.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران گفت: موقعیت این اجرام در تاریخ مورد اشاره در زمینه صورت فلکی کمان و سیاره کیوان به همراه سیاره کوتوله پلوتو! در تصویر در جایگاه خود نسبت به برجیس جانمایی شده اند.
گفتنی است، مُشتَری بزرگ‌ترین سیاره در منظومه شمسی است. این سیاره غول گازی با جرم یک هزارم خورشید است، ولی جرمی دو و نیم برابر مجموع دیگر سیاره‌های منظومه شمسی را داراست و دومین جسم در منظومه شمسی بر پایه جرم و حجم است. از نظر دوری از خورشید، مشتری پنجمین سیاره پس از عطارد، زهره، زمین و مریخ است.
مشتری چهارمین جسم درخشان در آسمان پس از خورشید، ماه و زهره است. اگرچه گهگاه مریخ (بهرام) درخشان‌تر به‌نظر می‌آید. به کمک دوربین دوچشمی برخی از قمر‌های مشتری نیز قابل دیدن هستند. جرم مشتری ۲/۵ بار از مجموع جرم دیگر سیاره‌های منظومه شمسی بیشتر و جرم مشتری ۳۱۸ بار بیشتر از جرم زمین است؛ این سیاره می‌تواند ۱۳۰۰ زمین را درخود جای دهد و میانگین دوری آن از خورشید در حدود ۷۷۸ میلیون و ۵۰۰ هزار کیلومتر است یعنی بیشتر از ۵ برابر دوری زمین از خورشید.
ستاره‌شناسان با تلسکوپ‌های برپاشده در زمین و ماهواره هایی که در مدار زمین می‌گردند به بررسی مشتری می‌پردازند. ایالات متحده تا کنون ۶ فضاپیمای بدون سرنشین را به مشتری فرستاده‌است.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/