به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، افراد و شخصیت‌های سیاسی که بر سر کار می‌آیند، معمولا با بخش‌های مختلفی از جامعه سر و کار دارند و به واسطه درگیری‌هایی که با بخش‌های گوناگون جامعه پیدا می‌کنند، از سوی رسانه ها و مردم با القاب خاصی معروف می‌شوند.
در این گزارش به بررسی برخی القاب سیاست‌مردان می‌پردازیم:
محمدباقر قالیباف یکی از افرادی است که به واسطه حضور پررنگش در سیاست، دستگاه‌ها و ارگان‌های مختلف توانسته است القاب زیادی را به خود بگیرد.
حضور در سپاه پاسداران و نیروی انتظامی و دریافت درجه سرداری، دریافت مدرک خلبانی و دکترای جغرافیای سیاسی باعث شد تا مردم و رسانه‌ها، محمدباقر قالیباف را در سال‌های نه چندان دور و حوالی انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲، «سردار، دکتر، خلبان» بنامند. قالیباف در جریان دو انتخابات ریاست جمهوری بار‌ها و بار‌ها با عکس خلبانی به تبلیغات پرداخت، که باعث شد مردم این نام را برای شهردار تهران انتخاب کنند.
او که در جریان انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری به نفع آیت الله سید ابراهیم رئیسی از رقابت کنار کشید، از طرف مداح معروف، سید احمد واعظی لقب «سردار با بصیرت» را دریافت کرد.
او در سال ۱۳۷۹ از سوی رهبر انقلاب به سمت فرمانده کل نیروی انتظامی ایران منصوب شده بود، در چهار سالی که فرمانده نیروی انتظامی بود تلاش کرد پلیس ایران را مدرن کند. از راه‌اندازی سامانه تلفنی ۱۱۰ تا تجهیز نیروی انتظامی به خودرو‌ها و تجهیزات روز دنیا، از ایجاد دفاتر خدمات دولت الکترونیک (پلیس ۱۰+) تا مرکز نظارت
محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق کشورمان که اسم او همواره با حاشیه‌های زیادی همراه بوده است، این سیاستمدار هم از گرفتن لقب از سوی مردم بی نصیب نبوده است و او لقب اسطوره هسته‌ای را به خود اختصاص داده است.
با نزدیک شدن به پایان دومین دور از ریاست جمهوری احمدی‌نژاد، از سوی او و نزدیکان‌اش رمز «بهار» به عنوان نماد تداوم فعالیت جریان وابسته با رئیس دولت‌های نهم و دهم برگزیده شد حتی در سخنرانی احمدی‌نژاد در ۲۲ بهمن ۱۳۹۱ او در گفته‌های خود، در راه بودن بهاری دیگر را وعده داد. متعاقب آن شاهد فعالیت طرفداران او با واژگانی نزدیک به همین عنوان بودیم. طرح وب سایت «دولت بهار» و برگزاری نشست‌های مختلف با عنوان «به سوی بهار» در دستور کار تیم احمدی‌نژاد قرار گرفت.
حسن روحانی رئیس جمهور فعلی کشورمان که روزگاری در زمان ریاست جمهوری سید محمد خاتمی مدیریت پرونده هسته‌ای ایران را در دست داشت، به واسطه انتقال پرونده هسته‌ای ایران از وزارت خارجه به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، درگیر پرونده هسته‌ای ایران و مذاکره با سه کشور غربی یعنی «آلمان- فرانسه – آمریکا» و دو کشور «چین و روسیه» شد. این گفت‌وگو‌های هسته‌ای از دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، چهره دیپلماتیک ساخت و بعد از آن رسانه‌ها به رئیس جمهور فعلی ایران، لقب شیخ دیپلمات را دادند.
محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با وجود پایین بودن سنش نسبت به سایر وزرای دولت دوازدهم، مردم لقب «وزیر جوان» را به او دادند. محمدجواد آذری جهرمی متولد ۲۵ شهریور ۱۳۶۰ در جهرم است، او دانش‌آموخته مقطع کارشناسی مهندسی برق از دانشگاه صنعت آب برق است و فعالیت شغلی خود را از سال ۱۳۸۴ به عنوان کارشناس فنی وزارت اطلاعات آغاز کرد.
محمد جواد آذری جهرمی در آذر ماه سال گذشته بود که به خاطر حواشی که برای رونمایی از پهپاد حمل بسته‌های پستی درست کرد، توانست لقب شیرین عسل را از روزنامه همدلی دریافت کند.
مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی از جمله اولین سیاستمداران ایران است که در همان سال‌های ابتدایی انقلاب لقب مرد بحران را به خود اختصاص داد. او که در آن سال‌ها رئیس مجلس بود نقش یک سیاستمدار فراجناحی را بازی می‌کرد که با نفوذ خود اختلافات سیاسی و مشکلات کشور را حل می‌کرد. آیت الله هاشمی رفسنجانی بار‌ها و بار‌ها در کتاب خاطرات خود به این مسئله اشاره کرده است.
دهه دوم انقلاب یعنی دهه ۷۰ نیز برای هاشمی، در برگیرنده لقب تازه‌ای بود و این بار طرفداران آیت‌الله، وی را «سردار سازندگی» نامیدند و علت آن را عملکرد وی در بازسازی کشور بعد از هشت سال جنگ تحمیلی دانستند. هاشمی دهه سوم انقلاب را نیز با یک لقب جدید سپری کرد و آن هم «عالیجناب سرخ‌پوش» بود؛ لقبی که این بار از سوی مخالفان وی به او داده شده بود. آن‌ها معتقد بودند تمام مشکلات کشور حاصل مدیریت هاشمی رفسنجانی است.
بعد از اتفاقات سال ۸۸، برخی سکوت او در مقابل هجمه ها را نشأت گرفته از صبر و اندیشه‌ورزی سیاسی او دانستند و او را «آیت‌الله صبور» نامیدند. بدین ترتیب می‌شود هاشمی رفسنجانی را «مرد لقبها» دانست.
مجلس شورای اسلامی را بسیاری محلی برای لابی و مذاکرات پشت پرده به‌ویژه در زمان رای اعتماد یا تصویب مصوبات خاص می‌دانند. در همین رابطه افرادی هستند که نقش تاثیرگذاری در این لابی‌گری دارند که در این میان رسانه‌ها از محمدرضا باهنر به عنوان «مرد لابی‌های مجلس» یاد می‌کنند. خود باهنر نیز معتقد است که یکی از لابی‌گرهای حرفه‌ای مجلس است و به نظر می‌رسد از این لقب به شدت راضی است.
او در مورد نقش لابی‌گری‌اش در مجالس گوناگون میگوید «لابی یک ابزار نرم خنثی است و به عنوان یک وسیله باید خوب استفاده شود. اینکه این نسبت را به بنده می‌دهند بستگی به گوینده دارد چرا که برخی با قصد تخریب این نسبت را به بنده می‌دهند. بنده بخش خوب لابی را نوعی امر به معروف و نهی از منکر می‌دانم چراکه با این روش شخص افکار خود را منتشر می‌کند. مثلا وقتی کسی کشاورزی را به سمت آبیاری قطره‌ای هدایت می‌کند در واقع لابی کرده است. اما در وجه منفی می‌توان از لابی به عنوان خرید اندیشه‌های دیگر یاد کرد تا بتوان حرفی را به کرسی نشاند.»
لقب طبیب سیاستمدار لقبی بود که علی اکبر ولایتی توانست با حضور فعال در عرصه پزشکی و سیاست از رسانه‌ها دریافت کند. ولایتی که دارای مدرک دکترای اطفال است از زمان ریاست جمهوری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تا ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی عهده دار پست وزارت امور خارجه بود و طی این سال‌ها به ویژه بعد از پایان جنگ ایران و عراق پرونده‌های مهم خارجی کشور را مدیریت کرده است و امروز دستیار رهبر معظم انقلاب در امور بین الملل است.
او در کنار حضور فعال در عرصه سیاست خارجی، شغل اصلی خود یعنی طبابت اطفال را نیز رها نکرده است و این روز‌ها با شیوع بیماری کرونا، در کنار نظام سلامت در بیمارستان مسیح دانشوری مشغول خدمت به بیماران کرونایی است؛ گفتنی است وزیر سابق خارجه ایران از شاگردان دکتر محمد قریب است.
حضور همیشگی در پشت پرده از موسوی خوئینی‌ها مردی مرموز برای جریان اصلاح طلبی ساخته است و بسیاری او را مرد پشت پرده اصلاحات می‌دانند و اعتقاد دارند که او مدیریت جریان اصلاحات را طی سال‌های گذشته برعهده داشته است.
همین رفتار موسوی خوئینی‌ها باعث شد تا رسانه‌ها به این روحانی اصلاح طلب، لقب مرد خاکستری اصلاحات دهند. بسیاری هنوز معتقدند او مرموز‌ترین سیاستمدار ایران است.
وزیر دادگستری دولت یازدهم که سابقه حضور در وزارت کشور در دولت احمدی نژاد را در کارنامه خود دارد، از سوی رسانه‌ها به نام شیخ محتسب نام گرفت؛ حضور چندین ساله پورمحمدی در مناسب قضایی از جمله دادستانی خوزستان و سازمان بازرسی کشور باعث شد تا رسانه‌ها این لقب را به او دهند.
خود پورمحمدی در گفت‌وگویی به این نام واکنش نشان داد و گفت: این لقب برای مردم مفهوم نیست، مردم نسبت به شنیدن این لقب نه حس منفی خواهند داشت و نه حس مثبت، برای من هم قشنگ نبود، چون مفهوم نبود، اسم باید یک پیام جدی داشته باشد.
این لقبی بود که رسانه‌ها با آن، غلامعلی حداد عادل را خطاب کردند؛ این لقب به دلیل تحصیلاتش در رشته فلسفه و ادبیات و سابقه فعالیت کاری او در نهاد‌ها و حوزه‌های فرهنگی و سیاسی است. حداد عادل چند دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی را هم برعهده داشته است.
سیاستمدار کهنه کار ایرانی از دیگر چهره‌هایی است که رسانه‌ها او را در جریان انتخابات سال ۷۶ با عنوان شیخ نور معرفی کردند؛ این لقب به این دلیل به علی اکبر ناطق نوری داده شد که او متولد روستای نور، از روستا‌های شمال کشور است.
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/
#رای به من
قاسم سلیمانی ، سردار دلها،آرش زمانه
به قول معروف خانه از پایبست ویران است
یه چیزای دیگه میگن
لقب های اصلیشونم بگین
مردم دوسش داشتند چون کار کرد چون عزت کشور را بالا برد، حیف که خودشو خراب کرد.
به خودشو حالش کاری ندارم، اما بهترین رییس جمهور بود. ای کاش آدم می موند
چون چند کلمه اول خودند بودم مثبت دادم
عجب
۴۲۰۰
بحق چیزای ندیده
ایشون خبره ی قفل بدون کلید سازه
حالا با هر اسم یا لقبی.
کاش اصلا نمینوشتی!
ما چیز دیکه ای میشنویم!
بقیشون فکر کنم اهل کانادایی ، جایی باشند
بذار سرچ کنم ببینم کین و مال کدوم کشورن
و.....
خخخخخخ
احمدی نجات بهاری در راه هست.
خخخ
گفتن بقیه باعث عدم تایید نظرم میشه.
امسال تو رای ندن بهتره ...
آخه حداد عادل کجاش ادیبه و کجاش سیاستمدار
دکتر احمدی نژاد
لطفا منتشر کنید.