به گزارش حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، شیرین نیرومنش متخصص زنان فلوشیپ پریناتولوژی، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران و همسر دکتر پیروی شهید مدافع سلامت در برنامه دستان پرمهر رادیو سلامت با اشاره به اینکه ترکش‌های کووید ۱۹ به حوزه زنان هم رسیده است، گفت: خانم‌های باردار مانند سایر اقشار جامعه به این بیماری مبتلا شدند و تعداد از مادران را در این روز‌ها از دست داده ایم.
او بیان کرد: بسیاری از همکارانمان نیز در این روز‌ها به بیماری کرونا مبتلا شده‌اند، اما با این حال دست روی دست نگذاشتند و به درمان ادامه دادند.
نیرومنش ادامه داد: این روز‌ها کنکور برگزار می‌شود. کنکور در کشور ما انتخاب می‌کند که چه افرادی وارد دانشگاه شوند زمانی که وارد دانشگاه شدم، تصورم این بود که درس و کارم از دوران دبیرستان کمتر می‌شود، اما برعکس این دیدگاه برایم رخ داد. هر روز از ساعت ۸ صبح تا ۵ بعداز ظهر سر کلا بودم و بعد از پایان کلاس مجبور بودم که مقاله بخوانم و پژوهش کنم.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: هر کسی که قصد دارد در حوزه سلامت شاغل شود و ادامه تحصیل دهد باید بداند که نیاز است وقت بگذارد.
نیرومنش ادامه داد: دانشگاه تهران خیلی زمان اصرار داشت که به رشته زنان ادامه تحصیل دهم؛ چرا که تلاش من بر این بود در درس خواندنم بهترین باشم و از آن زمان تاکنون هر بیماری را مانند خواهر و مادر خودم می‌دانم و سعی می‌کنم به بهترین شکل ممکن آن‌ها را درمان کنم.
او تشریح کرد: بودن آقای پیروی در کنارم خیلی مشوق بود و تاثیر مثبتی در کار و درسم داشت. اینکه همراه و هم مسیر بودیم بسیار در کار و درسم تاثیر گذاشت. من مشغول به رشته زنان و ایشان مشغول به رشته جراحی بودند و ۲ رشته سخت و پر کار داشتیم، اما با این حال بسیار خوب کنار هم پیش می‌رفتیم.
همسر شهید پیروی تصریح کرد: بعد از اینکه فارغ التحصیل شدم در همان دانشگاه تهران عضو هیئت علمی شدم و ۳ سال بعد به عنوان جوان‌ترین عضو هیئت علمی پیشنهاد ریاست بیمارستان را دادند که در سال ۶۹ ریاست این بیمارستان را برعهده گرفتم. در همان سال آقای پیروی ریاست دانشگاه امام حسین(ع) را بر عهده گرفتند.
او ادامه داد: بعد از اینکه به عنوان مدیر نمونه انتخاب شدم و ۱۳ سال ریاست بیمارستان میرزاکوچک خان را بر عهده گرفتم و تمام تلاش و تمرکزم را بر بهتر انجام دادن کار گذاشتم و به کمک خداوند موفق شدم. زمان مرندی به عنوان مادر نمونه معرفی شدم و بعد از ۱۳ سال سخت بود که در یک خانواده هم من هم آقای پیروی ریاست داشته باشیم که بعد از آن به عنوان معاون پژوهشی مشغول به کار شدم.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه، این همه زمان صرف کردید، اما آیا آقای پیروی اعتراض نکردند؟ چطور می‌توانستید مسئولیت خود را انجام دهید؟ گفت: ۲ نعمت بزرگ خداوند به من داد که یکی پزشکی و دیگری معلمی بود. این نعمت را خداوند به هر کسی اعطا نمی‌کند. داشتن همسری دلخواه و مشوق و دلسوز بسیار در کارم تاثیرگذار بود.
نیرومنش ادامه داد: آقای دکتر مدام به من می‌گفتند که تمام حواستان به درمان و پژوهش باشد که از همان سال اول شروع به مقاله نوشتن و پژوهش کردم. با برنامه ریزی وقت تلف نکردن به کمک خداوند به بسیاری از اهدافم رسیدم.
او افزود: خانواده هایمان درک می‌کردند و افتخار می‌کردند که عروس و دامادشان افتخارآفرین شده اند و در نگه داری کودکانمان کمک می‌کردند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفت: به کار زیاد و خستگی ناپذیری عادت کردم و تنها من اینطور نیستم. تمام بانوان فرهیخته شرایط من را دارند و در تلاش هستند که کار را بهترین شکل انجام دهند.
او ادامه داد: تحمل نبود همسرم سخت است، اما مجبوریم سرپا باشیم و کار را نمی‌توان کنار گذاشت. من با وجود اینکه نیاز به کار ندارم، اما نمی‌توانم بیمارانم را تنها بگذارم و آن‌ها به وجود من نیاز دارند. برای من فقدان آقای پیروی بسیار سخت است، اما مجبور هستم تحمل کنم.
انتهای پیام/