به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دعوای والدین باعث می‌شود تا فرزندان در برابر استرس بسیار ضعیف نشان دهند و همین امر باعث می‌شود تا سلامت روانی آن‌ها تحت تاثیر قرار گیرد. طبق تحقیقات انجام شده توسط محققان دعوای میان والدین که منجر به طلاق آن‌ها شود باعث می‌شود تا فرزندان از مشکلات روانی رنج ببرند و در خوشبختی آینده آن‌ها تاثیر منفی بگذارد.
براساس تحقیقات، کودکانی که در معرض منازعات شدید، مداوم و طولانی مدت والدین خود قرار می‌گیرند، می‌توانند به افرادی تهاجمی، متخاصم و خشن بدل شوند. در مواقعی نیز تاثیر مشاجره والدین بر فرزند به صورت کاهش اعتماد به نفس، اضطراب و افسردگی بروز می‌کند که در بعضی از کودکان می‌تواند حتی تبدیل به روحیه خودکشی شود. علاوه بر این، عملکرد تحصیلی کودک در نتیجه مشاجرات والدین آسیب می‌بیند که همین امر بر پرورش مهارت‌های عاطفی و اجتماعی وی نیز اثر می‌گذارد.
شکست در روابط: کودکان سعی میکنند در روابط خود مانند پدر یا مادر شان رفتار کنند و اگر شما هم مدام در حال جر و بحث باشید، کودک تان در آینده همین رفتار را در رابطه به کار می‌گیرد و در نتیجه روابط کودک‌های شما در آینده دچار شکست خواهد بود و او نیز همیشه از این شکست‌ها آسیب می‌بیند.
دیدن دعوای خانواده می‌تواند باعث احساس اضطراب و افسردگی و درماندگی در کودک شود و در نتیجه این احساسات منفی بر روی سلامتی انسان تاثیر می‌گذارد و گاهی اوقات در بعضی از کودکان باعث غذا نخوردن و در بعضی دیگر باعث پرخوری می‌شود که تمام این‌ها روی سلامت جسمی آن‌ها نیز تاثیر گذار است.
بیشتر بخوانید
مشاجرات والدین روی الگوی خواب کودکان تاثیر منفی دارد و خواب آرام را از کودکان می‌گیرد و باعث زودرنجی و بهانه جویی کودک می‌شود.
ناتوانی در تمرکز برای مطالعه و افت تحصیلی: دعوا کردن در مقابل کودک باعث می‌شود که ذهن او یکسره مشغول باشد و در نتیجه نمی‌تواند فکر خود را از این دعوا‌ها به درس هایش متمرکز کند و تمرکز او پایین خواهد آمد.
ترکیب احساساتی مثل گناه، خجالت، بی ارزشی و نا امیدی در کودکی با این شرایط ایجاد می‌شود و باعث می‌شود که او به طور کلی احساس اعتماد به نفس پایینی داشته باشد.
مشاجرات والدین کودکان را غمگین، مشوش، پرخاشگر، لجباز می‌کند و سبب می‌شود مشکلات ارتباطی با همسالان خود داشته باشند
خانواده‌هایی که جلوی فرزندان خود دعوا میکنند، در واقع به فرزند خود این گونه یاد می‌دهند که برای حل مشکلات باید پرخاش کرد و دعوا راه انداخت و بنابراین کودکان سعی میکنند که مشکلات خود را از همین طریق حل کنند و نتیجه این اتفاق باعث روابط شکست خورده و پرخاش گری می‌شود.
الگو‌های رفتاری ناسازگار در بچه‌ها زمانی شکل می‌گیرد که می‌خواهند خود را با دعوا‌ها و مشاجرات پدر و مادر وفق دهند. آن‌ها گریه میکنند، علائمی از ترس نشان می‌دهند، در دعوای والدین دخالت میکنند و فرار میکنند.
بچه‌ها ممکن است حساس و مضطرب شوند. این خصوصیات رفتاری می‌تواند تاثیر بسیار هنگفتی بر اعتماد به نفس، تصویر نفس و عزت نفس آن‌ها داشته باشد.
وقتی الگو‌های احساسی منفی از زمان کودکی در آن‌ها شکل گیرد، اصلاح و تغییر آن‌ها بسیار دشوار شده و در زندگی آینده آن‌ها خطرساز خواهد شد.
اگر بچه‌ها بطور مداوم شاهد این دعوا‌ها باشند، به ویژه در محیط خانه، این رفتار‌ها را تقلید کرده و در بازی با دوستانشان و در موقعیت‌های دیگر همان‌ها را اجرا میکنند. مدل سازی از رفتار‌های والدین، پدیده‌ای رشدی است که اگر دعوا کانون آن باشد، تاثیراتی بسیار مخرب خواهد داشت.
شواهد تجربی از والدینی که با آن‌ها کار کرده ام من را به این باور می‌رساند که اکثر والدین از مشاجرات لفظی درحضور فرزندان خود خودداری میکنند. اکثر والدین از تاثیر احتمالی این مشاجرات بر روی فرزندانشان آگاهی دارند و سعی میکنند آن را در اتاقی دیگر و دور از فرزندانشان انجام دهند.
والدین اکثراً سعی میکنند حرف‌ها و مشاجراتشان را شب‌ها بعد از اینکه بچه‌ها به خواب رفتند انجام دهند تا خطر شنیده شدن آن‌ها توسط بچه‌ها و ناراحت شدن آن‌ها کمتر شود.
توصیه می‌شود که اگر والدین می‌توانند احساسات خود را کنترل کنند، بهتر است مخالفت‌ها و ناسازگاری‌های خود را به تعویق بیندازند تا محیط و زمانی مناسب برای خالی کردن آن‌ها پیدا کنند. بهتر است این مشاجرات در محلی به غیر از خانه انجام شود، پارک یا سایر محیط‌هایی که بچه‌ها در آن حضور نداشته باشند، مناسب‌تر است.
اما برای بسیاری از والدین دور نگه داشتن مشاجرات از خانه، غیرممکن است. خلق و خو به سرعت عوض می‌شود و قبل از اینکه حتی خودتان هم متوجه شوید، دعوا را راه انداخته اید.
شاید هنگام دعوا کردن این موضوعات را فراموش کنید، اما باید این مطالب را آنقدر بخوانید که در این زمان‌ها هم بتوانید از آن‌ها استفاده کنید و به گونه‌ای باید این نکات مهم را ملکه ذهنتان کرده باشید.
هم شما و هم همسرتان نباید با الفاظ بد یکدیگر را صدا کنید و سر یکدیگر داد نزنید و از تهدید کردن هم بپرهیزید، زیرا تاثیر بسیار منفی روی کودک شما خواهد گذاشت.
کاملاً طبیعی است که با همسر خود در مورد مواردی اختلاف نظر داشته باشید، اما هرگز کودکان را در آن دخالت ندهید.
سعی کنید که جلوی بلند کردن صدای یکدیگر را بگیرید و یکدیگر را به آرامش دعوت کنید تا از مشکلات جدی در او جلوگیری شود.
هرگز دعوا را طولانی نکنید و اگر احساس کردید که بحث شما به جایی نمی‌رسد، سکوت پیشه کنید و ادامه آن را به زمان دیگری موکول کنید.
فرزندان را در موقعیتی قرار ندهید که مجبور به طرفداری از یکی از والدین شوند.
برای پذیرش حرف هایتان توسط همسر از فرزندان استفاده نکنید.
اگر حتی موضوع دعوا فرزندتان است هرگز او را سرزنش نکنید.
از فرزندان نخواهید که در اختلافات شما نقش قاضی را داشته باشند.
از فرزندان نخواهید پیام شما را به همسرتان برساند.
در هنگام مشاجرات همسر خود را تهدید به ترک منزل نکنید، زیرا بیش از تاثیر در رفتار همسر تان، در آرامش و امنیت روانی کودک تاثیر می‌گذارد.
اطمینان حاصل کنید که کودک شما اصلاً درگیر دعوا نشده و متوجه نمی‌شود.
کاری نکنید که کودک مجبور باشد یکی از شما دو نفر را انتخاب کند که این موضوع به او احساس شکست زیادی می‌دهد.
کنترل خود را در مقابل کودک از دست ندهید و فحاشی نکنید که با فحاشی در مقابل کودک، او نیز یاد می‌گیرد که هر موقع از پس حل مشکلی بر نیامد، شروع به فحاشی کند.
کشمکش‌ها و مخالفت‌ها بخشی از زندگی مشترک می‌باشد و کاملا این مسائل را می‌توان فهمید، اما مهم این است که چگونه آن‌ها را مدیریت کنید تا کمترین تأثیر منفی روی خود و اطرافیان نگذارید.
منبع: دلگرم
انتهای پیام/