به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،زندگی زناشویی وقتی لذت بخش است که زن و شوهر در کنار هم مسائل و مشکلات را برطرف کنند حال اگر یکی از آن‌ها بیش از حد تنبل باشد ممکن است مشکلاتی در زندگی آن‌ها به وجود آید.
جارو کردن، گردگیری، آشپزی، شستن لباس ها و اتو کشیدن، خرید روزانه برای خانه، شستن ظروف و نظافت آشپزخانه، نظافت حمام و دستشویی، کمک به حمام بچه ها، غذا دادن به بچه ها، نظارت بر انجام تکالیف، کمک به مسواک و خواب بچه ها، بیرون بردن زباله ها، نظافت ماشین و بنزین زدن، گردش بردن بچه‌ها و ...
لیست کار‌های خانه و امور مربوط به فرزندان، طولانی و کار‌ها بسیار زیاد و البته برخی از آن‌ها تکراری و خسته کننده است. واقعیت این است که انجام همه‌ی این کار‌ها از عهده یک نفر بر نمی‌آید و باید گفت وای به روزی که یکی از همسران مشارکت چندانی در انجام این کار‌ها نداشته باشد!
برای این که از شر تنبلی همسرتان خلاص شوید لازم است استراتژیک بیندیشید و موقعیت خودتان را نسبت به او تغییر دهید. بی تردید تغییر موقعیت‌های رفتاری شما، می‌تواند رفتار همسرتان را نیز تغییر دهد.
حال این سوال مطرح است شما چه باید کنید تا موقعیت همسرتان تغییر کند تا ایشان نیز بتواند رفتاری متفاوت به نمایش بگذارد؟ برای تغییر موقعیت پیشنهادات زیر را از نظر بگذرانید:
با احترام و بی رودربایستی، اما در فضای کاملا دوستانه و صمیمانه به همسرتان بگویید که از شرایط موجود و وضع زندگی تان تا چه اندازه ناراحت هستید و بابت این مساله احساس یأس و سرخوردگی می‌کنید. اجازه دهید همسرتان از احساس واقعی شما نسبت به این کارش مطلع شود.
برای برخورد با شوهر تنبل به همسرتان اجازه صحبت کردن بدهید، از او سوالاتی بپرسید و برای شنیدن پاسخ آن ها، از خود شور و هیجان نشان دهید. همچنین به علاقه‌مندی‌های همسرتان توجه نشان دهید یا برای یافتن آن ها، از او پرسش کنید تا اگر تمایل داشت راجع به آن‌ها با شما سخن بگوید.
شما موظفید با جان و دل به حرفهای همسرتان گوش دهید، چرا که به این طریق هم می‌توانید با افکارش آشنا شوید و احساساتش را از صدایش درک کنید و هم به او ثابت کنید چقدر دوستش دارید و برای او دلسوزی می‌کنید.
درگیر شدن با این موضوع گاهی می‌تواند چاره‌ای بر سر راه شما قرار دهد تا با توسل بر آن، همسرتان را در جهتی هول دهید که تمایل و انگیزه کار کردن در آن مورد را دارد.
بدون منت و به دور از سرزنش و توبیخ، او را متوجه فعالیت‌هایی کنید که تاکنون برای پایداری و دوام زندگی مشترک تان انجام داده‌اید، بی تردید با این کار حس انصاف همسرتان را تحریک کرده
و او را مجبور می‌کنید به شما و کارهایتان بها داده و به پاس احترام به شما هم شده این حس را به همراه حس قدردانی و تشکر، در رفتارش به نمایش بگذارد.
مدام به او متذکر شوید اگر در رفتارش تجدیدنظر یا برای اصلاح یا تقویت آن‌ها تلاش کند، قطعا به این شکل هم به خودش کمک کرده و هم رضایت خاطر شما را جلب کرده است، مثلا به او بگویید اگر کار بیشتری بکند، شما شادتر خواهید بود و او را بیش از قبل دوست خواهید شد و این چیزی است که احتمالا برای او نیز ارزشمند است.
برای برخورد با تنبلی شوهر از او بخواهید به محبت و لطف‌های عاشقانه شما جواب بدهد. به او بگویید چقدر دوستش دارید و برای زندگی با او چه کرده‌اید و چه خواهید کرد.
این درست نیست همیشه سکوت کنید و به قولی «خوبی کنید و آن را به دجله بیندازید»، گاهی لازم است با یادآوری و ذکر کار‌هایی که برای همسرتان کرده‌اید، او را متوجه این امر کنید که او چه دینی نسبت به شما دارد. بهتر است به او نشان دهید چقدر کار می‌کنید و برای سلامت زندگی‌تان تلاش می‌کنید و از خود مایه می‌گذارید.
اگر با تدابیر گفته شده نتوانستید همسرتان را برای انجام کاری تشویق کنید، توصیه می‌کنم حتما در اسرع وقت با یک روان‌شناس مجرب درباره این مشکل سخن بگویید.
شناسایی علت واقعی این مساله، نیمی از درمان را به همراه دارد. شما می‌توانید با تجارب و راهنمایی تخصصی و حرفهای یک متخصص برای برطرف کردن بیکاری همسرتان، آگاهانه گام بردارید و به گونه‌ای کاملا اصولی پیش بروید.
همسر تنبل و همکاری نکردن همسران در انجام کار‌های خانه و امور فرزندان می تواند عوارض زیادی را بر روابط بین همسران و البته سلامت روان آن‌ها داشته باشد.
به عنوان مثال پژوهش ها نشان داده است که زنانی که بیشتر کار‌های خانه و امور مربوط به فرزندان را به تنهایی انجام می‌دهند، از زندگی مشترک خود احساس رضایت کمتری داشته، در برابر بیماری‌های جسمانی آسیب پذیرترند و احتمال ابتلا به افسردگی در آن‌ها بیشتر است.
یا همسرانی که به تنهایی ناچار از انجام مسئولیت‌های خانه و بچه‌ها هستند بیشتر به موضوع طلاق فکر می کنند. البته این وضعیت که مسئولیت کار‌ها بیشتر بر عهده تنها یک والد باشد می تواند برای فرزندان نیز ایجاد مشکل کند.
به عنوان مثال در خانه‌هایی که پدر مشارکت کمتری در تربیت بچه‌ها دارد، پسران در حدود سن سه سال و نیمگی اضطراب بالاتری دارند و دختران در این سن توانایی انجام کار‌های کمتری در مقایسه با همسالان خود را دارند.
اما در مقابل کودکانی که امور مربوط به مدرسه خود را با مشارکت هم پدر و هم مادر خود انجام می دهند در مدرسه از معلم خود کمتر نافرمانی می کنند و مشکلات رفتاری کمتری دارند.
اما علی رغم تمامی این فواید باز هم همسرانی هستند که تمایل چندانی به کار‌های خانه از خود نشان نمی دهند.
منبع: دلگرم
انتهای پیام/