به گزارش گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت عید سعید قربان در سخنرانی تلویزیونی خود خطاب به مردم مطالبی را مطرح کردند.
فراز‌های مهم بیانات رهبر معظم انقلاب در عید قربان به شرح زیر است؛
دهه‌ی اول ذی‌حجّه، هم دهه‌ی خاطره‌های پُرشکوه و مهم و آموزنده است و هم دهه‌ی تضرّع و انابه‌ی الی‌اللّه. خاطره‌ها از خاطرات مربوط به حضرت موسی (ع) شروع می‌شود. چهل شب میعاد حضرت موسی با پروردگار عالم در کوه طور یا همان میقاتی که بود طول کشیده. اوّل، قرار سی شب است، بعد ده شب اضافه می‌شود که همین ده شب ذی‌حجّه است؛ که اهمیّت این شب‌ها را نشان می‌دهد.
زحمات فراوان حضرت موسی (علیه السّلام) در مصر، درگیری با فرعون و مشکلات عجیب و غریبی که بعد از برگشتن از مدیَن تا بیرون آمدن از مصر برای این بزرگوار پیش آمد... و بعد از آن معجزه‌ی عظیمی که اتّفاق افتاد، که دریا شکافته شد و دشمنِ بنی‌اسرائیل با همه‌ی نیروهایش جلوی چشم آن‌ها غرق شد، خب این دیگر باید یک ایمان ثابت مستقرّی را در بنی‌اسرائیل به وجود می‌آورد؛ [ولی]این جوری نشد. این بزرگوار وقتی از میعاد برگشت، دید اوضاع دگرگون شده و ملّت برگشتند. چه رنج بزرگی است برای یک پیغمبر، یک داعیِ الی‌اللّه، با این همه زحمت عدّه‌ای را در راه خدا به راه بیندازد و ایمان به اینها تلقین بکند، بعد به یک چیز جزئی اینها از این ایمان برگردند! ... این ده شب خاطره‌ی این واقعات مهمّ تاریخی است و به ما نشان می‌دهد حرکت در راه حق با وجود معجزاتی مثل معجزات موسی چقدر مشکلات دارد و چطور باید با این مشکلات مواجه شد و صبر کرد.
روز عرفه روز دعا و توسّل و توجّه و اوج توجّه به خدا است که در روایت از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده که ایشان فرمودند پدرم، یعنی حضرت باقر، در روز عرفه در عرفات در هوای داغِ آنجا روزه می‌گرفتند و دعا می‌خواندند و تضرّع می‌کردند و گریه می‌کردند. دعای امام حسین (علیه السّلام) هم که خب روشن است و دعای صحیفه‌ی سجّادیّه هم که دعای فوق‌العاده‌ای است.
حضرت ابراهیم مأمور می‌شود نوجوان خودش را به دست خودش به قتل برساند - امر الهی است، آزمایش الهی است - آن هم فرزندی که سال‌های متمادی از وجود او محروم بوده و در پیری ... خدای متعال این بچّه را به حضرت ابراهیم داده بود... به این فرزند گفت: می‌خواهم تو را به قتل برسانم، این دستور خدا است. آن جوان هم گفت: یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرین. [اى پدر من! آنچه را مأمورى بکن؛ انشاءاللّه مرا از شکیبایان خواهى یافت.]ببینید اینها حوادث عجیب تاریخ دین، تاریخ دین‌داری، تاریخ ایمان، تاریخ اسلام است. ما در گذشته‌ی خودمان، در سابقه‌ی دین‌داری خودمان اینها را داریم.
یکی از دل‌خوشی‌های بنده دیدار‌های با مردم بوده؛ یکی از دلبستگی‌های اینجانب و حوادث پُرجاذبه برای من، دیدار با مردم بوده که یک چیزی بشنوم، یک چیزی بگویم و با طبقات مختلف مردم دیدار کنیم؛ این دشمن حقیر و خطیر یعنی ویروس کرونا مانع شده است؛ و این را هم مثل خیلی از دلبستگی‌های دیگر، از ما گرفته.
امروز همه‌ی دنیا با یک ابتلای همگانی مواجهند؛ یعنی مخصوص جای خاصّی نیست؛ بعضی کمتر، بعضی شدیدتر؛ و شاید در بسیاری از جا‌ها هم افرادی از آحاد مردم هستند که به گرفتار‌ها و مبتلایان و مانند اینها کمک‌هایی میکنند... لکن هیچ جا گمان نمی‌کنم مثل کشور ما، مثل ایران عزیز ما باشد که شمار کسانی که داوطلبانه به یک چنین کمک‌هایی اقبال میکنند، این همه زیاد باشد... این از خصوصیّات ملّت ما در ایثارگری است؛ هم در بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله و امثال اینها، هم در بلایای غیر طبیعی مثل تحمیل جنگ. امروز هم همین جور است؛ مجموعه‌های درمانی صفوف مقدّم بودند؛ پزشکان و پرستاران و بقیّه‌ی عوامل درمانی واقعاً فداکاری کردند که دیگر زبان قاصر است از اینکه بخواهد اهمیت فداکاری اینها را بیان کند. پشت سر اینها هم داوطلبانی بودند که وارد شدند، در زمینه‌ی مسائل سلامت کمک کردند و کار‌هایی را که غیر متخصّصین می‌توانستند انجام بدهند، بعضی از اینها فرا گرفتند و انجام دادند و کار‌های بزرگی در این زمینه انجام گرفت، که باید الان با توجّه به اوج دوباره‌ی این بیماری، همین خدمات و این پشتیبانی‌ها باز هم انجام بگیرد.
برای اغلب مردم از لحاظ کسب و کار و درآمد و زندگی و مانند اینها مشکلاتی پیدا شد، لکن همه دچار آسیب‌های جدی نشدند؛ اما یک عده‌ای واقعاً دچار آسیب‌های جدّی شدند و مشکلات فراوانی برایشان پیش آمد. این را باید جبران کرد؛ چه کسی جبران کند؟ مردم. نمی‌شود همه‌ی بار را بر دوش دولت گذاشت؛ البتّه مسئولین دولتی و شبه‌دولتی وظایفی دارند که باید انجام بدهند و انجام هم می‌دهند. ما مطّلعیم که دارند کار میکنند لکن اینها کافی نیست و بایستی عموم مردم همچنان که در آن جریان اوّلِ کمک مؤمنانه در آستانه‌ی ماه رمضان وارد شدند و به معنای واقعی کلمه کمک کردند، باز هم همین انجام بگیرد.
اطعام‌های محرم را هم که در آن ایام بعضی از هیئات، بعضی از مردم که توانایی‌هایی دارند و نذری و اطعام و مانند اینها درست میکنند، می‌شود به این شکل کمک مؤمنانه به خانواده‌ها و به شکل کاملاً پاکیزه و دور از مشکل سرایت [بیماری]و مانند این حرف‌ها انجام داد. انقلابی‌گریِ به معنای واقعی کلمه اینها است.
دشمنی، امروز با ملّت ایران زیاد است. وقتی دشمنی زیاد شد، از این طرف همکاری باید زیاد بشود، تلاش باید زیاد بشود. وقتی دشمنی حمله می‌کند، انسان بایستی نیرو‌های خودش را متمرکز کند و مجتمع کند و کار کند؛ امروز این جوری است. دشمن‌ها در صددند ملّت ایران را اذیّت کنند... وقتی می‌خواهند اذیّت کنند، ما باید همه‌ی نیروهایمان را جمع کنیم، متمرکز کنیم، تلاش کنیم و کار کنیم؛ مثل دوران دفاع مقدّس.
یکی از کار‌های مهمّی که در این دوران می‌شود انجام داد کار علمی است؛ که من اطلاع دارم در بخش‌های مختلفی با جدّیّت مشغولند برای شناسایی این ویروس، برای پیدا کردن وسیله‌ی پیشگیری از فعالیت این ویروس، برای پیدا کردن درمان بیماری این ویروس. کار‌های زیاد علمی دارند انجام می‌دهند و خود این کار‌های علمی‌ای که انجام میگیرد، دارای برکت است.
تحریمی که آمریکایی‌ها علیه ملّت ایران به کار گرفته‌اند، قطعاً یک جنایت است؛ یعنی در این تردیدی نیست، یک جنایت بزرگی است که اینها علیه یک ملّت به کار می‌گیرند؛ حالا ظاهرش این است که علیه نظام جمهوری اسلامی است، امّا در واقع علیه همه‌ی ملّت ایران این جنایت را دارند اینها انجام می‌دهند.
۱. هدف کوتاه‌مدّت آمریکا؛ به ستوه آمدن ملّت ایران
هدف کوتاه‌مدّت آن‌ها این است که مردم را به ستوه بیاورند؛ ملّت ایران به ستوه بیایند، خسته بشوند، آشفته بشوند و در مقابل دستگاه حکومت بِایستند؛ این هدف اوّل آن‌ها است؛ لذا می‌بینید هم پارسال گفتند، هم پیرارسال گفتند، هم امسال گفتند: «تابستان داغ»؛ داغ یعنی مردم بیایند در مقابل نظام ایستادگی کنند. حالا خودشان مبتلا به تابستان داغ شده‌اند.
۲. هدف میان‌مدّت آمریکا؛ ایجاد مانع در برابر پیشرفت کشور به ویژه پیشرفت علمی
۳. هدف بلند‌مدّت آمریکا؛ ورشکستگی دولت و فروپاشی اقتصاد
۴. هدف جنبی؛ قطع رابطه‌ی جمهوری اسلامی با نیرو‌های مقاومت
اینها هدف‌های دشمن است که اصلاً وارد شده برای اینکه این کار‌ها را انجام بدهد؛ البتّه باید گفت «شتر در خواب بیند پنبه‌دانه!»؛ دنبال این است که این اهدف را در کنار هم انجام بدهد که الحمدللّه ناکام شده.
البتّه تحریم مشکلاتی ایجاد کرده؛ در این شکّی نیست. همه‌ی مشکلات هم مربوط به تحریم نیست؛ مقداری مربوط به ضعف‌های ما در مدیریّت کشور است، مقداری هم در این اواخر مربوط به کرونا است، مقداری هم مربوط به تحریم است؛ مشکلات هست؛ [مثل]وضع معیشت مردم. مشکلاتی وجود دارد، امّا آنچه آن‌ها می‌خواستند نشده و نخواهد شد. خواب آشفته‌ی دشمن خبیث تعبیر نشده. اتّفاقاً همین تعبیر نشدن این خواب و تحقّق نیافتن مقاصد اینها را هم خودشان اعتراف میکنند.
به موازات تحریم - این را درست توجه کنید- یک جریان تحریف هم هست؛ تحریف حقایق، واژگون نشان دادن واقعیات؛ چه واقعیات کشور ما، چه واقعیات مرتبط با کشور ما؛ این هم یکی از کار‌هایی است که آن‌ها انجام می‌دهند. هدف از این تحریف دو چیز است: یکی، ضربه به روحیه‌ی مردم. یکی [هم]آدرس غلط دادن برای رفع مشکل تحریم است. پول زیادی هم دارند خرج میکنند برای اینکه این حقایق را تحریف کنند.
تضعیف روحیه‌ی مردم و ضعیف کردن نشاط و تحرّک و امید مردم از اوّل انقلاب بوده. از اوّل انقلاب، خطّ ثابت دشمن همین بود که خطاب به مردم ایران، به وسیله‌ی تلویزیون‌ها، رادیو‌ها به مردم ایران تفهیم کنند که بیچاره شدید، دیگر مثلاً کارتان تمام است. از اوّل انقلاب یکی از هدف‌ها همین بوده که به مردم ایران بگویند با قطع ارتباط با آمریکا... پدر ملّت ایران درآمده. الان هم دارند همین را دنبال میکنند، اوضاع را بد جلوه می‌دهند. اگر نقطه‌ی قوتی در کشور باشد که مطلقاً انکار میکنند؛ یا به سکوت برگزار میکنند یا انکار میکنند. نقطه‌ی ضعفی اگر وجود داشته باشد، آن را ده‌برابر میکنند، گاهی صدبرابر میکنند. برای این است که روحیه‌ی مردم تضعیف بشود؛ امید مردم، بخصوص امید جوان‌ها... این هدف اینها است و البتّه در بعضی‌ها اثر هم می‌کند. در داخل هم کسانی همین حرف‌های آن‌ها را تکرار میکنند.
در آن بخش دوّم، [یعنی]آدرس غلط دادن، آدرس دادن‌شان این جوری است که می‌گویند «اگر میخواهید تحریم برطرف بشود، در مقابل آمریکا کوتاه بیایید. این هم جریان تحریف. البتّه من به شما عرض بکنم که بله، بعضی‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند، و همان مطلبی را که آن‌ها می‌گویند تکرار میکنند. خب این در بعضی‌ها اثر می‌کند، امّا در اکثر مردم، در غالب ملّت ایران اثر نمی‌کند. [غالب مردم]شناخته‌اند آمریکا را، شناخته‌اند دشمن را، می‌دانند که اینها دروغ می‌گویند. می‌دانند اینها مغرضانه حرف می‌زنند؛ پس جریان تحریف هم به نتایج مورد نظر آن‌ها نرسیده... اگر جریان تحریف شکست بخورد، جریان تحریم قطعاً شکست خواهد خورد؛ زیرا عرصه، عرصه‌ی جنگ اراده‌ها است.
گفتیم شکّی نیست که تحریم یک جنایتی است از طرف آمریکا، ضربه‌ای است که آمریکا حواله کرده به ملّت ایران؛ لکن ایرانی زیرک از این حمله، از این دشمنی، حُسن استفاده را کرده و سود برده؛ یعنی کار‌هایی کرده که به کوری چشم دشمن و برخلاف نظر دشمن تحقّق پیدا کرده. مردم ما، جوان‌های ما، مسئولین ما، دانشمندان ما، فعّالان سیاسی و اجتماعی ما این تحریم را وسیله‌ای قرار دادند برای اینکه اتّکای به نفْس ملّی را افزایش دهند.
یک مثال
فرض کنید ما در نیرو‌های مسلّح احتیاج داشتیم به هواپیمای جت آموزشی، خب به ما نمیفروختند؛ ما چه کار کردیم؟ آمدیم هواپیمای جت پیشرفته‌ی آموزشی کوثر را در داخل درست کردیم. اگر به ما هواپیمای جت آموزشی می‌فروختند، ما امروز تولید جت آموزشی کوثر را در داخل نداشتیم؛ یا بسیاری از ماشین‌های ما، کارخانه‌های ما به قطعات گوناگون احتیاج داشتند؛ این قطعات را دشمن تحریم کرده بود، نمی‌گذاشت قطعات را وارد کنیم. این موجب شد در داخل، نهضت قطعه‌سازی به راه بیفتد.
گفتیم که تحریم به اهداف مورد نظر دشمن نرسید؛ دلیلش چیست؟ دلیلش کار‌های مهمّی است که در دوران تحریم در کشور انجام گرفت؛ فرض بفرمایید، چند هزار شرکت دانش‌بنیان در کشور درست شد؛ این کار مهمّی است. یا فرض بفرمایید پالایشگاه ستاره‌ی خلیج فارس که به وسیله‌ی سپاه درست شد؛ کار بسیار عظیمی است، کار بزرگی است؛ این در دوران تحریم انجام گرفت که مردم دنیا تعجّب میکنند.
به نظر من یکی از چیز‌هایی که در این فهرست می‌گنجد، تمرین جداسازی اقتصاد کشور از نفت است. این خیلی کار سختی است، بنده هم سال‌ها بود این را مدام در دولت‌های مختلف تذکّر می‌دادم، خیلی پیش نمی‌رفت [امّا]الان به طور طبیعی این جور شده است. نفت ما را خب کمتر می‌خرند یا خیلی کم می‌خرند؛ یعنی همه‌ی مشتری‌های قبلی ما به مقدار کافی نفت نمی‌برند. این موجب شده که ارتباط اقتصاد کشور با نفت که بسیار ارتباط مضر و زیان‌باری بود، کم بشود و انشاءاللّه این یک تمرینی است که ما بتوانیم این [کار]را بعداً ادامه بدهیم... ظرفیّت‌های فراوانی در کشور هست که می‌تواند جایگزین نفت بشود و مشکل بودجه‌ی کشور را انشاءاللّه حل کند.
آیا این تحریم قابل علاج است یا نه؟ جواب [اوّل]این است که قطعاً قابل علاج است؛ جواب دوّم این [است]که قطعاً این علاج، این نیست که ما در مقابل آمریکا عقب‌نشینی کنیم. بعضی‌ها این جوری بحث میکنند و این را ترویج میکنند که اگر میخواهید جلوی زیاده‌خواهی و زورگویی آمریکا گرفته بشود، عقب‌نشینی کنید؛ نه آقا، به طور طبیعی وقتی شما در مقابل آن کسی که اهل تجاوز و زیاده‌خواهی است، عقب نشستید او جلو می‌آید.
یک عدّه‌ای متأسّفانه تحت تأثیر همین حرف‌های دشمن می‌گویند «آقا [انرژی]هسته‌ای به چه درد ما می‌خورد؟» ... من [قبلاً]گفتم که [انرژی]هسته‌ای نیاز قطعی فردای کشور ما است. ما تا چند سال دیگر حدّاقل به بیست هزار یا سی هزار مگاوات برقِ ناشی از انرژی هسته‌ای نیاز داریم؛ که این را از راه دیگر نمی‌توانیم به دست بیاوریم یا مقرون به صرفه نیست. خب آن روزی که ما احتیاج پیدا کردیم، چه کار کنیم؟ برویم در خانه‌ی چه کسی؟ از آمریکا، از اروپا درخواست کنیم، گدایی کنیم که آقا بیایید به ما برق هسته‌ای بدهید یا بیایید برای ما غنی‌سازی راه بیندازید؟ میکنند؟ خب با اینکه حالا در برجام خسارت فراوانی در این زمینه به ما وارد شد، امّا خوشبختانه اصل این کار محفوظ است و کار‌های بزرگ و خوبی هم در این زمینه دارد انجام میگیرد؛ دشمن این را نمی‌خواهد؛ در زمینه‌ی مسائل دفاعی و موشکی هم همین جور است.
اینکه آمریکایی‌ها می‌گویند بیایید مذاکره کنیم، مذاکر‌ه‌شان سر این چیز‌ها است. خواهش می‌کنم همه این را توجّه کنند! البتّه من این را بار‌ها گفته‌ام، باز هم ناچارم بگویم، چون بعضی‌ها یا متوجّه نمی‌شوند یا وانمود میکنند متوجّه نشده‌اند؛ اینکه دشمن می‌گوید بیایید مذاکره کنیم، یعنی اینکه شما بیایید پشت میز مذاکره بنشینید و ما به شما بگوییم باید شما موشک نسازید، شما هم باید قبول کنید؛ اگر قبول کردید که خب پدرتان درآمده؛ یعنی خودتان را بی‌دفاع کرده‌اید؛ اگر قبول نکردید، همین آش است و همین کاسه؛ باز هم دعوا، باز هم تحریم، باز هم تهدید؛ مذاکره یعنی این؛ دلیل اینکه بنده می‌گویم با آمریکا مذاکره نمی‌کنیم، این است که این مذاکره نتیجه ندارد.
بنابراین تحریم قطعاً قابل علاج است، امّا علاجش عقب‌نشینی نیست. علاجش چیست؟ علاج تحریم فقط و فقط تکیه بر توانایی‌های ملّی است... جوان‌های خودمان را وارد میدان بکنیم و ارکان اقتصاد مقاومتی - یعنی درون‌زایی و برون‌گرایی - را [دنبال کنیم.]... ظرفیّت‌هایمان واقعاً بی‌پایان است و هر چه پیش برویم ظرفیّت‌های جدیدی پیش می‌آید که البتّه باید با مدیریّت جهادی اینها به دست بیاید.
ما دوستان مؤثّری در دنیا داریم. البتّه این جور نیست که ما به دولت‌های دوست خودمان تکیه بکنیم؛ نه، تکیه‌ی ما به خدای متعال و به خودمان است. ما اگر چنانچه دوستان قدرتمندی هم در دنیا نداشته باشیم، کار خودمان را می‌کنیم و پیش می‌رویم...، ولی خب از امکانات دوستانمان حدّاکثر استفاده را انشاءاللّه می‌کنیم.
تکیه‌ی به امکانات داخلی، دشمن دارد؛ یک عدّه دشمن‌های خارجی‌اند، یک عدّه هم بدخواه‌های داخلی‌اند؛ آن [کسی]که فرض بفرمایید برای منافع خودش -، چون از واردات یک منفعتی، یک سود حقیری می‌برد - حاضر است جنسی را که در داخل تولید می‌شود، برود از خارج بیاورد و رقابت درست کند و کارخانه‌ی داخلی را به خاک سیاه بنشاند، دارد خیانت می‌کند.
اوایل سال ۹۷ که آمریکا از برجام خارج شده بود، مرتّب ما گفتیم باید اروپایی‌ها چنین کنند، چنان کنند؛ آن‌ها گفتند باشد، مثلاً تا سه ماه دیگر صبر کنید، تا چهار ماه دیگر صبر کنید؛ بعد که چهار ماه شد گفتند تا پنج ماه دیگر، شش ماه دیگر؛ همین طور ما را عقب انداختند، یعنی اقتصاد کشور را شرطی کردند، اقتصاد کشور را وابسته کردند؛ سرمایه‌گذار ما، تاجر ما، صادرات‌چیِ ما و عناصر فعّال اقتصادیِ ما در داخل معطّل ماندند ببینند بالاخره اروپا یک کاری می‌کند یا نمی‌کند؛ این خیلی برای اقتصاد کشور مضر است. به وعده‌های اینها نبایستی اعتماد کرد، اینها تخلّف میکنند. کشور را چشم‌انتظار اقدام این و آن نباید قرار داد؛ باید ما خودمان کار خودمان را بکنیم.
آخرین ابتکار آن‌ها یک بازیچه‌ی چرندی به نام اینستکس بود که البتّه آن هم تحقّق پیدا نکرده، آن هم تا الان نشده؛ خلاصه‌ی اینستکس این است که ایران پول‌هایی را که از جا‌های دیگر طلب دارد، بدهد به حضرات اروپایی‌ها که آن‌ها هر جنسی که مصلحت می‌دانند، بخرند برای ایران بفرستند؛ که خود این یک چیز مضرّ غلطی است و البتّه همین را هم انجام نداده‌اند و نکرده‌اند.
۱. ضرورت علاج گرانی و مهار قیمت‌ها
مسائل فوری عمدتاً مسئله‌ی مهار قیمت‌ها است. متخصّصین مسائل اقتصادی معتقدند این کار ممکن است؛ یعنی کسانی که اهل مدیریّت‌های اجرایی در زمینه‌ی اقتصادی هستند معتقدند می‌شود قیمت‌ها را مهار کرد. البتّه گاهی اوقات که قیمت‌ها بالا می‌رود به خاطر کمبود کالا است؛ لکن در مواردی هیچ کمبودی وجود ندارد، جنس وجود دارد، زیاد هم هست [امّا]در انبار آن را نگه می‌دارند، عرضه نمی‌کنند، که خب با اینها بایستی برخورد کرد. این یک مسئله است که بازار یک ثباتی پیدا بکند. این حالت که هر روز اجناس یک قیمتی پیدا کند، برای کشور مضر است.
۲. لزوم حفظ ارزش پول ملّی
بعد هم مسئله‌ی حفظ ارزش پول ملّی است؛ اینکه این ارز همین طور افسار پاره کند و قیمتش روزبه‌روز بالا برود، چیز بسیار بدی است، این جزو کار‌های کوتاه‌مدّت است که بایستی [مسئولین]انجام بدهند. البتّه من اطّلاع دارم بانک مرکزی تلاش‌های زیادی می‌کند و انشاءاللّه موفّق هم خواهد شد.
۳. ضرورت هدایت نقدینگی به تولید
۴. لزوم شناسایی و رفع موانعِ جهش تولید
۵. ضرورت اصلاح ساختار بودجه و نظام بانکی
۶. ارتقای سرمایه‌گذاری و اشتغال، بهبود فضای کسب و کار
برای تأمین آینده احتیاج داریم به صبر و ثبات؛ بایستی گاممان را محکم کنیم... البتّه مردم هم خوشبختانه مردم صبوری هستند؛ ما این را تجربه کرده‌ایم، می‌دانیم که به خاطر ایمان مذهبی‌ای که دارند، به خاطر اعتمادی که به نظام و کشور و جمهوری اسلامی دارند، ثبات مردم انصافاً ثبات خوبی است؛ مسئولین هم باید با کار جهادی، صبر و ثبات خودشان را نشان بدهند؛ یعنی کار جهادی به نظر من بسیار لازم است؛ تردید، نگرانی، آیا می‌شود، آیا نمی‌شود، بکنیم، نکنیم، اینها خیلی مضر است.
توجه داشته باشیم مشکلات بزرگی که امروز حول و حوش دشمن اصلی ما را گرفته قابل مقایسه با مشکلات ما نیست. ده‌ها برابر بزرگ‌تر از مشکلات ما است؛ یعنی آمریکایی‌ها الان محصور به مشکلات گوناگون هستند. از طرفی افزایش فاصله‌ی طبقاتی به شکل عجیب، از طرفی مشکل تبعیض نژادی بُروز کرده و دارد خودش را نشان می‌دهد و همه را در مقابل این نظام آمریکا به صف کرده؛ از طرفی مشکلات لاینحلّ اقتصادی. اینکه حالا گفته شد ۴۵ میلیون بیکار [دارند]، چیز خیلی مهمّی است، چیز خیلی عجیبی است در کشور؛ و مشکلات مدیریّتی که در باب کرونا خودش را نشان داد. این نشان‌دهنده‌ی مشکلات سخت مدیریّتی است و همین‌ها موجب شده آمریکا امروز در سطح دنیا منفور است، در سطح دنیا منزوی است، و آتش زیر خاکستر هم شعله کشیده. ممکن است این حرکاتی را که امروز در کف خیابان‌ها در آمریکا در ایالت‌های مختلف هست سرکوب کنند، موقّتاً آن را خاموش کنند لکن آتش زیر خاکستر باقی است، از بین نمی‌رود و شعله می‌کشد. اینها نظام کنونی آمریکا را از بین خواهد برد.
به نظر من آمریکایی‌ها دنبال پیدا کردن دشمن‌اند؛ گاهی اسم ایران را می‌آورند، گاهی اسم چین را می‌آورند، گاهی اسم روسیه را می‌آورند؛ می‌خواهند دشمن درست کنند. به نظر من آمریکا، دشمنی بزرگ‌تر از ملّت خودش ندارد؛ الان بزرگ‌ترین دشمن رژیم آمریکا، ملّت آمریکا هستند؛ دنبالِ دشمنِ دیگر نگردد؛ همین دشمن هم هست که این رژیم را به زانو درخواهد آورد.
آنچه بنده می‌خواهم تأکید کنم این است که در عزاداری‌ها معیار آن چیزی است که کارشناسان بهداشت به ما می‌گویند؛ [یعنی]ستاد ملّی کرونا. خود بنده شخصاً هر چه آن‌ها لازم بدانند مراعات خواهم کرد. توصیه‌ی من و تأکید من به همه‌ی کسانی که می‌خواهند عزاداری کنند، این است: هر کاری میکنید، [اوّل]ببینید آن‌ها چه می‌گویند. یعنی ستاد ملّی کرونا اگر چنانچه یک ضابطه‌ای را معیّن کرد برای عزاداری، همه‌ی ما موظّفیم آن را عمل کنیم. مسئله، مسئله‌ی کوچکی نیست، مسئله‌ی بسیار مهمّی است. الان یک مقداری مراقبت هست و کنترل هست؛ خدای نکرده اگر چنانچه همین مقدار هم شل گرفته بشود و از بین برود، آن وقت فاجعه‌ای به وجود خواهد آمد که دیگر آن سرش ناپیدا است.
والسّلام علیکم و رحمة‌اللّه و برکاته
انتهای پیام/