سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

مصائب شالیکاران و خوشه های طلایی برنج پس از باران های تابستانی

درد و رنج شالیکاران گیلانی به واسطه بارش‌های تابستانی و خسارت به شالیزار‌ها و دو برابر شدن هزینه تولید زیاد شده است و در این شرایط نیازمند تقویت سیستم‌های بیمه‌ای بخش کشاورزی هستند.

به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان، چند هفته‌ای است که فصل برداشت برنج از شالیزار‌های استان گیلان آغاز شده و شالیکارانی که با وجود شیوع ویروس کرونا و هشدار‌ها درباره احتمال انتقال این ویروس در زمان کاشت، داشت و برداشت دست از کار برنداشته و با رعایت دستورالعمل‌ها به تلاش خود برای تأمین برنج مرغوب و با کیفیت برای سفره ایرانیان ادامه دادند. اما بارش باران در این روز‌ها و هفته‌ها سبب شده تا به بخشی از شالیزار‌های استان گیلان به ویژه در شهرستان‌های رودسر، املش، رضوانشهر و صومعه سرا آسیب وارد شود.

در این باره مدیرکل مدیریت بحران استانداری گیلان چند روز پیش با اشاره به میزان خسارت‌های وارده به بخش کشاورزی، اظهار کرد: شالیزار‌ها بیشترین خسارت را در بارش‌های اخیر متحمل شده‌اند.

امیر مرادی با بیان اینکه در مجموع ۵۰ میلیارد تومان میزان خسارت بارش‌ها در هفته‌های گذشته به دو بخش کشاورزی و راه روستایی در گیلان بوده است، گفت: از این میزان ۴۰ میلیارد تومان مربوط به بخش کشاورزی و شالیزار‌ها است.

وجود سیستم حمایتی در راستای تقویت بیمه اراضی کشاورزی

محمود هوشیار فرد عضو هیئت علمی، پژوهشگر و تحلیل گر مسائل کشاورزی با اشاره به اینکه برنج، چای، بادام زمینی، زیتون و مرکبات از مهمترین محصولاتی هستند که در استان گیلان بیمه می‌شوند، اظهار کرد: سرمازدگی، تگرگ، سیل، نوسانات دمایی، بارندگی بی‌موقع و یا هوای ابری در زمان کوتاه باز شدن گل‌های ماده و تلقیح از جمله مواردی است که تحت پوشش بیمه قرار دارند.

هوشیار فرد با بیان اینکه برنج یکی از محصولات استراتژیک در بخش کشاورزی به شمار می‌رود، افزود: بدون تردید استان گیلان با تولید بیش از ۴۰ درصد برنج کشور به عنوان یکی از دو قطب تولید این محصول در کشور از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

او با اشاره به اینکه وجود مخاطرات اقلیمی، آفات و بیماری‌ها باعث شده تا تولید برنج با ریسک فراوان همراه باشد، تصریح کرد: با توجه به سطح بالای زیر کشت برنج و همچنین تقاضای بیمه شالیزارها، بیمه این محصول از سال‌های دور در دستور کار قرار گرفته، اما معمولاً سالیانه به طور متوسط بین ۱۶ تا ۲۰ درصد اراضی شالیزاری توسط ۱۵ تا ۱۸ درصد کشاورزان، بیمه می‌شوند.

پژوهشگر گیلانی حوزه کشاورزی در ادامه با بیان اینکه بیمه محصول برنج در کشور روند قابل توجهی ندارد، تصریح کرد: بر اساس بررسی‌های انجام شده، بیشترین خسارت‌های وارده به شالیزار‌ها ناشی از ورس (خوابیدگی) بوته‌ها در اثر خسارت طوفان و باران‌های مداوم و بی‌موقع تابستان و بی آبی (یا کم آبی) بوده که همه ساله بیش از ۸۰ درصد غرامت‌های پرداختی را به خود اختصاص می‌دهند.

او ادامه داد: با این وجود، در جهت تحقق برنامه‌ها و رسیدن به پوشش بیمه‌ای ۵۰ درصدی سطوح زیر کشت و خدمات رسانی هر چه بیشتر به جامعه تولیدکنندگان برنج کشور، هنوز راه زیادی در پیش است و موانع و مشکلات متعددی در این مسیر وجود دارند.

هوشیار فرد وجود یک سیستم حمایتی اصولی به منظور توسعه بیمه اراضی شالیزاری را کشور الزامی دانست و گفت:مکانیسم سیستم بیمه‌ای کشاورزی باید اطمینان بخش و اعتماد ساز بوده و از سرعت عمل مطلوبی در رسیدگی به پرونده‌های خسارت و جبران نظام‌مند خسارت برخوردار باشد مکانیسم سیستم بیمه‌ای کشاورزی باید اطمینان بخش و اعتماد ساز بوده و از سرعت عمل مطلوبی در رسیدگی به پرونده‌های خسارت و جبران نظام‌مند خسارت برخوردار باشد. باید شاخص‌هایی برای بررسی عملکرد شرکت‌های خدمات بیمه‌ای و کارگزاران بیمه کشاورزی تدوین و به طور صحیح و دقیق اجرا شود.

او ادامه داد: با توجه به حجم بالای خسارات وارده ناشی از عوامل قهری و طبیعی که در برخی سال‌ها نظام بیمه و توسعه بیمه محصولات کشاورزی با موانع و چالش‌های فراوانی از جمله محدودیت منابع مالی دولت یا عدم ثبات منابع بودجه‌ای از یک طرف و وجود انواع مخاطرات طبیعی تهدیدکننده، محدودیت مشارکت و همکاری سازمان‌های ذیربط و خرده مالکی شدید، افزایش عملیات و هزینه‌های اجرایی و برخی مشکلات فرهنگی جوامع روستایی از نظر پذیرش بیمه و توسعه سطوح بیمه‌ای روبرو است.

تعیین راهکار‌ها و استراتژی برای توسعه کمی و کیفی بیمه ضروری است

هوشیار فرد اضافه کرد: در همین راستا راهکار‌های لازم برای مقابله با چالش‌های آینده و توسعه کمی و کیفی بیمه محصولات زراعی و باغی استان گیلان پیش بینی شود.

او استراتژی‌ها و راهکار‌های اجرایی از قبیل توسعه طرح‌های تحقیقاتی در زمینه‌های استانداردسازی ارزیابی تولید و خسارت و روش‌های جدید بیمه و واقعی کردن تعرفه‌های بیمه‌ای بر اساس اصول و ضوابط بیمه‌ای و ضرایب خطر واقعی و تجربه‌های حاصله، تدوین و اجرای روش‌های بیمه‌ای نوین، تهیه شناسنامه مزارع و باغات و تکمیل آن در هنگام عقد قرارداد‌های بیمه‌ای و تداوم آموزش و اطلاع رسانی به منظور فراهم نمودن بستر فرهنگی مناسب برای بهبود فرهنگ بیمه کشاورزی و روان سازی ارائه بیمه‌های مورد نیاز بخش کشاورزی را بخشی از راهکار‌هایی دانست که باید در برنامه‌های کاری صندوق بیمه، سازمان جهاد کشاورزی و دیگر متولیان بخش کشاورزی قرار گیرد.


بیشتر بخوانید


 

منبع مهر

انتهای پیام/ع

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
رسول
۱۷:۱۱ ۰۸ شهريور ۱۳۹۹
سلام محصول امسال نصف پارسال است وکیفیت آن هم نداره بعد هزینه ها سه تا چهار برابر شده مثال کمباین سال قبل از هر 20 کیسه یکی می گرفت امسال از هر پنج عدد یکی شده. زمین هم تبدیل به باطلاق با تپه های نیم متری که باعث هزینه چندبرابری برای سال بعد می شود