به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند.
از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
سوره بروج با سوگند به آسمان و روز قیامت و تأکید بر وقوع آن آغاز می‌شود و درباره سرگذشت اصحاب اخدود که مومنان را می‌آزردند و خود هلاک شدند سخن می‌گوید؛ سپس به سرنوشت مؤمنان، پاداش آنان در روز جزا و صفات و افعال خداوند، می‌پردازد و به داستان فرعون و ثمود و علم خدا و احاطه علمی او بر اعمال و حرکات و نیت انسان‌ها و عظمت قرآن اشاره می‌کند.
امام صادق (ع) فرمودند: هر کس سوره بروج را در نماز‌های واجب خود بخواند در محشر و موقف‌هایی که در پیش خواهد داشت همراه با پیامبران و رسولان و صالحان خواهد بود، زیرا سوره بروج سوره پیامبران است، همچنین رسول خدا (ص) بر قرائت این سوره در نماز‌های مختلف روزانه سفارش می‌فرمودند.
۱) برطرف کننده ترس و سختی از انسان
از رسول خدا (ص) نقل شده است: قرائت سوره بروج انسان را از ترساننده‌ها و سختی‌ها نجات می‌بخشد.
بیشتر بخوانید
۲) به راحتی کودک را از شیر جدا کنید
امام صادق (ع) در این باره فرمودند: اگر بخواهند کودکی را از شیر جدا کنند و شیر را از او بگیرند این سوره را بر او بخوانند. این دوره برای او آسان خواهد شد و هر کس هنگام خواب این سوره را بخواند تا صبح در امان خدا خواهد بود.
۳) برای رفع مسمومیت
امام صادق (ع) فرمودند: هر کس سوره بروج را بر آب بخواند و به کسی که سم خورده است بنوشاند سم به او آسیبی نمی‌رساند.
فایل صوتی تلاوت سوره بروج با صدای ابوبکر شاطری
«بروج» جمع «برج» به معنای امر ظاهر و آشکار است، چنانکه «تبرج» به معنای آشکار ساختن زینت است. اگر به عمارت‌های بلند و مرتفع، برج گفته می‌شود، از آن جهت است که در میان دیگر ساختمان ها، آشکارتر است. مراد از «بروج» در این آیات، ستارگان آسمان است که همچون برجی بلند، از دور آشکار و درخشان هستند. چنانکه در آیه‌ای دیگرمی فرماید: «وَ لَقَدْ جَعَلْنا فِی السَّماءِ بُرُوجاً وَ زَیَّنّاها لِلنّاظِرِینَ».
برای آیه «شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ» حدود سی مصداق گفته شده است، از جمله اینکه شاهد، خداوند و مشهود، ما سوی اللّه است، یعنی سوگند به خالق و به کلّ هستی؛ امام حسن (ع) می‌فرمایند: مراد از شاهد، پیامبر است به دلیل آیه إ «ِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً» و مراد از مشهود، قیامت است، به دلیل آیه «ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ».
در حوادث تلخ و سخت تاریخ، همواره زنان و مردان مؤمن در کنار یکدیگر بوده اند و نقش زنان در حرکت‌های اصلاحی و انقلابی فراموش نشدنی است؛ لذا ستمگران جنایتکار نیز، آنان را همچون مردان مورد آزار و شکنجه قرار می‌دادند. «فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
۱- همه هستی در نزد خداوند ارزش دارد و قابل سوگند است، از جمله:آسمان و ستارگانش. «وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ»
۲- از قیامت غافل نباشید که میعادگاه همه است. «الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ»
۳- شما وکارهایتان، همه زیر نظر است، آن هم زیر نظر خدا. «وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ»
۴- اعلام برائت و اظهار تنفّر از ستمگر لازم است. «قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ»
۵- تفکّر ظلم ستیزی و ظالم کوبی ارزش است، گرچه ظالم وجود نداشته باشد.
۶- سوزاندن، سخت‌ترین نوع عذاب است و در میان انواع کشتن ها، خداوند نام در آتش انداختن مؤمنان را نام برده است. «النّارِ ذاتِ الْوَقُودِ»
۷- ارتکاب گناه یک مسئله است، ولی سنگدلی و نظاره گری و رضایت بر آن، مسئله دیگر. «وَ هُمْ عَلی ما یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ»
۸- منطق کافر، تهدید و انتقام است. «وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ»
۹- در نزد کفّار، ایمان بزرگ‌ترین جرم است و جز با دست برداشتن از ایمان به چیز دیگری راضی نمی‌شوند. «وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاّ أَنْ یُؤْمِنُوا»
۱۰- کافران بدانند که حامی مؤمنین خدای عزیز است که قدرت انتقام دارد. «یُؤْمِنُوا بِاللّهِ الْعَزِیزِ»
۱۱- حکومت واقعی از آنِ خداوند است. «لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
۱۲- حکومت الهی همراه با علم و حضور اوست. «وَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ»
۱۳- اصحاب اخدود و همه شکنجه گران تاریخ، مورد قهر الهی هستند. اَلَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ ...
۱۴- زنان با ایمان در کنار مردان، آزار و شکنجه‌ها را به جان می‌خریدند. «فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
۱۵- راه توبه همواره باز است و برای هیچ کس بن بست وجود ندارد و لذا یأس از رحمت خدا ممنوع است. (آری، خداوند حتّی شکنجه گرانی که مؤمنان را می‌سوزاندند، دعوت به توبه کرده است.) «فَتَنُوا ... ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا»
۱۶- برای کفّار شکنجه گر دو عذاب است:عذاب کفر و عذاب شکنجه. «فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِیقِ»
۱۷- دنیا زودگذر است. هم کامیابی‌های ستمگران گذراست و هم سختی‌های مؤمنان. به فکر آخرت باشید که عذاب دوزخیان بی پایان و پاداش بهشتیان، جاودان است. فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ ... لَهُمْ عَذابُ الْحَرِیقِ - اَلَّذِینَ آمَنُوا ... لَهُمْ جَنّاتٌ
۱۸- قهر و غلبه الهی به گونه‌ای است که هیچ کس و هیچ چیز نمی‌تواند مانع آن شود. «إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ»
۱۹- آفریدن و بازگرداندن، کار همیشگی خداوند است. «إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ»
۲۰-خداوند هم قهر و غلبه دارد و هم بخشش و محبّت. بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ... وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ
۲۱- علاوه بر آفریدن، تدبیر و فرمان روایی همه چیز برای اوست. «ذُو الْعَرْشِ»
۲۲- در قهر و مهر، هیچ چیز مانع اراده الهی نیست. «بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ - هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ - فَعّالٌ لِما یُرِیدُ»
۲۳- ابتدا شنونده را تشنه کنیم، سپس سخن خود را بگوییم. «هَلْ أَتاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ»
۲۴- باید از تاریخ گذشتگان آگاه بود و از برخورد خداوند با آنان عبرت گرفت. «هَلْ أَتاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ فِرْعَوْنَ وَ ثَمُودَ»
۲۵- کافران، در تکذیب قرآن و وعده‌های آن اصرار و پافشاری دارند. «بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ»
۲۶-ستمگران از مدار قدرت الهی خارج نیستند و هیچ راه گریزی ندارند، ولی خودشان نمی‌فهمند. «وَ اللّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحِیطٌ» (کلمه «وَرائِهِمْ» نشانه غفلت آنان از علم و قدرت خداست.)
۲۷- لوحی که قرآن بر آن ثبت شده، برای ما ناشناخته است، گرچه در نزد خداوند محفوظ است. «فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ»
۲۸-قرآن، از هر گونه تهدید و تحریف بیمه است. «قُرْآنٌ مَجِیدٌ فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ»
انتهای پیام/