به گزارش حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، هریک از اعضا و اندام‌های داخلی یا خارجی بدن شکل و حالت خاصی دارند که در برخی از آن‌ها اگر این شکل و حالت آن دچار تغییر شود یک بیماری محسوب می‌شود که نیاز به درمان دارد.
چشم به عنوان یک دریچه‌ای برای دیدن جهان بیرون همیشه یکی از اندام‌های حساس است که احتیاج به مراقب بیشتری دارد و باید به خوبی با این عضو حساس رفتار شود، یکی از بیماری‌های شایعی که امروزه بسیاری را درگیر خود می‌کند قوز قرنیه است.
قرنیه را می توان به یک شیشه‌ای تشبیه کرد که در بیرونی‌ترین لایه چشم قرار دارد و تمام اجزای داخلی و حساس پشت این شیشه قرار گرفته اند.
حفاظت از این لایه بسیار مهم است و اگر آسیبی ببیند مثل این است که با عینکی کثیف یا ترک خورده بخواهیم منظره‌ای را تماشا کنیم.درنتیجه بیماری قوز قرنیه یا کراتوکونوس زمانی ایجاد می‌شود که قرنیه شکل و حالت طبیعی خودش را که به صورت کروی شکل است را ازدست بدهد و شکل مخروطی به خود بگیرد. هرچند این بیماری مختص به جنسیت و نژاد خاصی نیست، اما این استثناء وجود دارد که بیشتر در بین جوانان و نوجوانان شایع باشد.
در اکثر مواقع این بیماری زمانی تشخیص داده می‌شود که پیشرفت کرده است، چون معمولا علائم خاصی ندارد ودر بیشتر مواقع با ضعف بینایی یا آستیگمات اشتباه گرفته می‌شود. اما علت اصلی بروز این بیماری را می‌توان براثر فشار‌های ناشی از لمس شدید چشم‌ها ویا بودن در معرض اشعه فرا بنفش دانست.
پس اگر نوجوانان عادت به لمس شدید چشم هایشان دارند، یا به صورت مکرر از لنز استفاده می کنند، یا به تازگی علائمی از ضعف چشم هایشان را مشاهده میکنید ویا از عینک استفاده می کنند، اما به سرعت شماره چشمشان تغییر می‌کند لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنند.
این اختلال بینایی بیشتر در سنین نوجوانی و در بین جوانان خود را نشان می‌دهد که در صورت عدم تشخیص به موقع و درست، این بیماری پیشرفت خواهد کرد. همچنین باید توجه داشت که بیماری قوز قرنیه به سرعت پیشرفت می‌کند و از آنجایی که علائم این بیماری شبیه به آستیگمات است،باعث می‌شود تا قوز قرنیه دیر تشخیص داده شود.
همچنین در برخی از منابع اشاره شده است که قوز قرنیه یک بیماری مادرزادی است که از زمانی که بچه‌ای متولد می‌شود ازهمان ابتدا دچار ضعف بینانی پنهان یا ضعیف است و در طول زمان این بیماری پیشرفت می کند و و در دوران نوجوانی و جوانی در قالب قوز قرنیه خود را نشان می‌دهد.
همانطور که گفته شد قوز قرنیه به شدت به آستیگمات شباهت دارد و علائمی مانند ضعف بینایی، تاری دید، دوبینی و... را که همان علائم آستیگمات است را به همراه دارد که علت عدم تشخیص به موقع آن هم همین شباهت علائم است؛ بنابراین تنها راه تشخیص بیماری قوز قرنیه اندازه‌گیری انحنای‌قرنیه وهمچنین تصویربرداری از سطح قرنیه است.
با اندازه گیری انحنای قرنیه، اگر اندازه این انحنا تغییر کرده باشد و از حالت کروی شکل به مخروطی شکل تبدیل شده باشد فرد دچار قوز قرنیه شده است که این اندازه گیری‌ها از طریق دستگاه‌ها و کامپیوتر‌های مخصوص صورت می‌گیرد. لازم است توجه داشته باشید درصورتی که از عینک استفاده میکنید و شماره چشمتان به شدت و به زودی تغییر پیدا می‌کند بهتر است زود‌تر به متخصص چشم مراجعه کنید.
چشم، چون یک غده چربی است پس برای حفظ و نگه داری اش به طور طبیعی و خدادادی در آن یک سری آنزیم‌هایی قرار داده شده است. حال اگر این آنزیم‌ها که خاصیت نگه دارندگی دارند به طور طبیعی به فعالیت خودشان نپردازند و یا براثرعواملی تعادل این آنزیم‌ها به هم بریزد، حساس شدن قرنیه و به دنبال آن نازک شدن قرنیه را در فرد خواهیم داشت که درنهایت منجر به بیماری قوزقرنیه می‌شود، این امر از دلایل اصلی بروز این بیماری محسوب می‌شود. درکنار این عامل موارد دیگری هم هستند که بر تشدید و بروز این بیماری موثر هستند مثل تابش بیش از حد اشعه فرابنفش به چشم، لمس محکم و بیش از حد چشم‌ها و و راثت.
بیشتربخوانید
بیماری قوز قرنیه مانند تمامی بیماری‌ها دارای مراحل مختلفی است که شامل سه مرحله خفیف متوسط و شدید می شود. زمانی که این بیماری با تنشخیص زود هنگام هنوز در مرحله اولیه و ابتدایی خودش به سر می‌برد و هنوز پیشرفته نیست قابلیت این را دارد که با زدن عینک روند پیشرفتش کنترل شود و یا حتی ثابت بماند.
در مواردی پزشک معالج استفاده از انواع لنز‌ها را که شامل لنز‌های هیبریدی، اسکرال و لنز‌های نرم می‌شود را برای بیمار تجویز می‌کند که نوع لنز بستگی به شدت و پیشرفت بیماری قوز قرنیه است. در مواقع متوسط عموما پزشک توصیه به استفاده از کراس لینکینگ و یا استفاده از رینگ‌های داخل قرنیه‌ای می‌کنند.
اما در برخی موارد و در حالت پیشرفته این بیماری به دلیل اینکه شکل قرنیه به شدت مخروطی شکل شده است و استفاده از لنز دیگر برایشان مقدور نیست، این افراد به سمت جراحی و یا پیوند قرنیه می‌روند.
پیوند قرنیه به راحتی و به زودی صورت نمی‌گیرد و زمانی که فرد از تمام راه‌های درمانی برای برطرف شدن و یا کنترل قوز قرنیه استفاده کرده باشد، اما نتیجه رضایت بخشی حاصل نشده باشد یا حتی جلوی پیشرفت این بیماری هم گرفته نشده باشد، مجبور است که پیوند قرنیه داشته باشد. در بسیاری از موارد بیماری قوز قرنیه با پیوند قرنیه برطرف شده است و فرد بیمار، بینایی خود را به طور کامل به دست آورده است.
این بینایی کامل به این معنا نیست که فرد دیگر از عینک‌های طبی استفاده نمی‌کند، چون حتی با عمل و پیوند هم قرنیه شکل طبیعی و کروی اولیه خودرا به دست نمی آورد و با کمی ضعف بینایی مثل دو بینی و تاری دید همراه است.اما معمولا انجام پیوند قرنیه با ریسک بالایی روبه رو است. هرچند آمار بسیار زیادی از موفقیت آمیز بودن پیوند قرنیه در دست است، اما زمانی که پیوند قرنیه صورت می‌گیرد امکان این وجود دارد که بعد از عمل قرینه پس زده شود.
انتهای پیام/