انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
زهرم ترکید،چقدر وحشتناک بود،این اطلاعات ناقص وترسناک به چه درد افراد میخور؟؟؟؟؟!!!!!!
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تاری دید می‌تواند تنها نشانه‌ای از نیاز به بروزرسانی نمره عینک یا لنز تماسی مورد استفاده شما باشد. هر فردی هر از گاهی در طول زندگی خود تاری دید را تجربه می‌کند، اما گاهی اوقات این شرایط می‌تواند به مساله‌ای جدی‌تر اشاره داشته باشد.
همواره دلیل تاری را بررسی کنید. بینایی یکی از حواس ارزشمند انسان است و محافظت از سلامت چشم‌ها که اندام‌هایی ظریف و حساس محسوب می‌شوند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در ادامه با برخی از دلایل شایع تاری دید بیشتر آشنا می‌شویم.
نزدیک بینی (میوپیا)، دوربینی (هایپروپیا) و آستیگماتیسم از عیوب انکساری و شایع‌ترین دلایل تاری دید محسوب می‌شوند. آن‌ها زمانی رخ می‌دهند که انحنای چشم بر چگونگی متمرکز شدن نور روی شبکیه تاثیر می‌گذارد. شبکیه پرتو‌های نور را به سیگنال‌هایی قابل خواندن برای مغز تبدیل می‌کند.
افزون بر گسترده بودن، عیوب انکساری ممکن است ساده‌ترین موارد برای درمان باشند و شاید همه آنچه نیاز دارید نسخه‌ای از یک اپتومتریست یا چشم پزشک برای دریافت عینک یا لنز تماسی است. عمل جراحی لیزیک نیز می‌تواند در برخی افراد به تغییر شکل قرنیه برای اصلاح مشکل کمک کند.
پیرچشمی یا پرسبیوپیا نیز از عیوب انکساری محسوب می‌شود، اما بیشتر پس از ۴۰ سالگی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پیرچشمی می‌تواند موجب دشواری در تمرکز روی چیز‌هایی شود که در نزدیکی شما قرار دارند و به عنوان مثال مطالعه را دشوار سازد. اگر برای مطالعه کتاب، روزنامه یا منو رستوران باید آن‌ها را دورتر از صورت خود نگه دارید، پیرچشمی می‌تواند دلیل تاری دید باشد.
همانند دیگر عیوب انکساری، استفاده از عینک، لنز تماسی، و عمل جراحی می‌تواند به دید بهتر فرد کمک کند. اگر دور بین یا نزدیک بین نبوده و به آستیگماتیسم مبتلا نیستید، عینک‌های مطالعه که در داروخانه‌ها به فروش می‌رسند ممکن است برای رفع مشکل شما کافی باشند.
ورم ملتحمه که به نام چشم صورتی نیز شناخته می‌شود، معمولا به واسطه آدنوویروس ها، ویروس‌هایی که می‌توانند موجب سرماخوردگی، برونشیت، و گلو درد نیز شوند، رخ می‌دهد. اگرچه به طور معمول جدی نیست، ورم ملتحمه می‌تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند. ذرات ویروس می‌توانند روی سطوح برای حدود دو هفته نیز زنده باقی بمانند.
ورم ملتحمه به طور معمول طی یک تا دو هفته بی نیاز از درمانی خاص بهبود می‌یابد، اما اگر با علائم شدید مواجه هستید، برای مصرف آنتی بیوتیک یا دارو‌های ضد ویروس با پزشک خود مشورت کنید. در همین حال، شما می‌توانید کمپرس‌های سرد را برای تسکین خارش، کمپرس‌های گرم را برای تسکین تورم یا قطره‌های چشم بدون نسخه را برای کمک به کاهش تحریک و سوزش چشم استفاده کنید.
شستشوی منظم کالای خواب، به ویژه روبالشی ها، و دست‌ها اغلب به پیشگیری از گسترش میکروب‌ها کمک می‌کند.
لنز‌های تماسی می‌توانند دید شما را اصلاح کنند، اما در صورت استفاده نادرست می‌توانند به بروز عفونت نیز منجر شوند.
لنز‌های تماسی با هر بار پلک زدن روی چشم حرکت کرده و می‌توانند موجب بروز خراش‌هایی ریز روی سطح چشم شما شوند. میکروارگانیزم‌های مسبب عفونت می‌توانند زیر لنز‌ها گرفتار شده و وارد این خراش‌های ریز شوند.
خوابیدن بدون خارج کردن لنز‌های تماسی از چشم شرایط مناسبی را برای رشد این ارگانیزم‌ها و بروز زخم‌های قرنیه که می‌توانند موجب تاری دید شوند، ایجاد می‌کند. همواره پیش از خواب لنز‌های تماسی را از چشم‌های خود خارج کنید یا از لنز‌های یک بار مصرف استفاده کرده و در پایان روز آن‌ها را دور بیندازید.
ابتلا به عفونت‌های چشم تنها به واسطه استفاده از لنز‌های تماسی و آسیب دیدن قرنیه رخ نمی‌دهد.
هرپس کراتیت یک عفونت چشمی است که به واسطه ویروس هرپس یا تبخال ایجاد می‌شود. شما می‌توانید به واسطه لمس یک تبخال روی لب‌ها و سپس لمس چشم‌ها با دست آلوده موجب عفونت چشم خود شوید. باکتری‌ها و قارچ‌هایی که پس از یک آسیب دیدگی چشم وارد این اندام می‌شوند نیز می‌توانند موجب عفونت شوند. روش‌های درمان مانند قطره‌های چشم و دارو‌هایی مانند آنتی بیوتیک‌ها به طور معمول برای عفونت‌های باکتریایی مفید هستند، اما پیشگیری بهترین گزینه محافظت در برابر عفونت‌های چشم است.
آب مروارید یکی از بیماری‌های چشم است که به واسطه افزایش سن رخ می‌دهد. این شرایط در افراد مسن شایع است. در این بیماری عدسی چشم کدر شده و ورود نور به چشم و رسیدن آن به شبکیه را دچار مشکل می‌کند.
آب مروارید به مرور زمان شکل می‌گیرد و موجب درد یا علائم دیگر نمی‌شود. برخی موارد آب مروارید کوچک باقی مانده و موجب مشکلات چندانی نمی‌شود. مواردی که رشد می‌کنند و در دید فرد اختلال ایجاد می‌کنند، اغلب از طریق عمل جراحی و تعویض عدسی آسیب دیده با یک عدسی جدید درمان می‌شوند.
آب سیاه یکی دیگر از بیماری‌های چشم مرتبط با افزایش سن است که به واسطه فشار اضافه در چشم که به عصب بینایی آسیب وارد می‌کند، رخ می‌دهد. همانند آب مروراید، آب سیاه به طور معمول با گذشت زمان توسعه می‌یابد.
بیماران مبتلا به آب سیاه حتی ممکن است از ابتلا به این شرایط آگاه نباشند، زیرا از دست دادن می‌تواند طی گذشت چند دهه رخ دهد. معاینه منظم چشم‌ها می‌تواند به تشخیص این بیماری کمک کند.
پس از تشخیص آب سیاه، دارو‌های تجویزی، لیزر درمانی، و عمل جراحی می‌توانند به بهبود آن کمک کنند.
با افزایش سن، به ویژه پس از ۶۰ سالگی، خطر آسیب دیدگی ماکولا، بخشی در نزدیکی مرکز شبکیه که به مشاهده جزئیات و اشیایی که مستقیم روبروی فرد قرار دارند، کمک می‌کند، افزایش می‌یابد. انحطاط ماکولای مرتبط با افزایش سن به از دست دادن دید مرکزی منجر می‌شود که می‌تواند فعالیت‌های روزانه مانند رانندگی و مطالعه را چالش برانگیز کند.
درمانی برای انحطاط ماکولای مرتبط با افزایش سن وجود ندارد، اگرچه دوز‌های بالای ویتامین‌ها و مواد معدنی خاص می‌تواند سرعت آسیب را کاهش دهد.
شما می‌توانید با انجام ورزش، حفظ سطوح سالم فشار خون و کلسترول، پرهیز از سیگار و مصرف سبزیجات برگدار سبز و ماهی خطر ابتلا به این شرایط را کاهش دهید.
اگر به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ تشخیص داده نشده مبتلا باشید یا وضعیت بیماری خود را کنترل نکنید، خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی افزایش می‌یابد. این شرایط زمانی که رگ‌های خونی آسیب دیده نشت می‌کنند یا رگ‌های خونی اضافه در پشت چشم رشد کرده و دچار خونریزی می‌شوند، رخ می‌دهد.
تزریقات و لیزر درمانی می‌توانند به نجات بینایی فرد کمک کنند، اما متاسفانه رتینوپاتی دیابتی دزد پنهانکار بینایی محسوب می‌شود و امکان از دست دادن بینایی به واسطه دیابت بدون اطلاع از ابتلا به این بیماری نیز وجود دارد.
کنترل سطوح قند خون می‌تواند به پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی کمک کند. اگر به دیابت مبتلا هستید، معاینات منظم چشم توسط چشم پزشک را در دستور کار خود قرار دهید.
حتی پیش از این که عوارض بلند مدت دیابت شکل بگیرند، قند خون بالا می‌تواند موجب بروز تاری دید شود. سطوح بالای قند خون می‌تواند به تورم عدسی چشم منجر شود. تورم موجب تغییر شکل چشم و چگونگی تمرکز آن می‌شود، اما این مشکل به طور معمول برای چند ساعت یا چند روز باقی می‌ماند.
اگر به بالا بودن قند خون مشکوک هستید، بلافاصله آن را کنترل کنید. چاقی یا سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت شما را در معرض خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار می‌دهد. از دیگر علائم این شرایط می‌توان به تکرر ادرار و تشنگی زیاد اشاره کرد.
احتمالا می‌دانید که فشار خون بالا می‌تواند به سکته مغزی و بیماری قلبی منجر شود. آنچه شاید ندانید این است که فشار خون بالا می‌تواند موجب یک مینی سکته مغزی در چشم شود که به نام انسداد سیاهرگی شناخته می‌شود. این بیماران دردی را احساس نمی‌کنند و ممکن است از خواب بیدار شده و با تاری دید مواجه شوند. تاری دید به واسطه انسداد سیاهرگی به طور معمول یک چشم را درگیر می‌کند.
گزینه‌های درمان برای انسداد سیاهرگی شامل دارو‌هایی برای کاهش تورم ماکولا می‌شوند که باید بلافاصله مصرف شوند تا کارایی لازم را داشته باشند. اما حتی در صورت مصرف به موقع دارو نیز ممکن است مقداری از بینایی خود را از دست بدهید. برای محافظت در برابر انسداد سیاهرگی، اگر بیش از ۵۰ سال سن دارید و فشار خون شما بالا است، معاینه منظم چشم‌ها توصیه می‌شود.
یک میگرن چشمی معمولا به واسطه اسپاسم رگ‌های خونی تامین کننده خون بخشی از مغز که مسئول پردازش بینایی است، رخ می‌دهد. علائم شامل نور‌های چشم زن، نقاط کور، و مشاهده الگو‌هایی اغلب با زوایا و لیه‌های ناهموار می‌شود.
یک مگیرن چشمی می‌تواند همراه با سردرد یا بدون آن رخ دهد و به طور معمول کمتر از یک ساعت ادامه می‌یابد، اما در ۲۰ درصد موارد مدت زمان آن بیشتر است. میگرن چشمی می‌تواند به یک میگرن شبکیه نیز ارجاع شود که شرایطی نادر است و موجب از دست دادن بینایی در یک چشم می‌شود و می‌تواند به بروز مشکلاتی در جریان خون شبکیه اشاره داشته باشد.
اگر پس از ضربه خوردن سر با مشکلات بینایی مواجه شده اید، ممکن است از یک آسیب دیدگی سر رنج می‌برید. یک ضربه مغزی می‌تواند به تاری دید همراه با بسیاری تغییرات دیگر در بینایی مانند دوبینی، دشواری در تغییر نگاه از نقطه‌ای به نقطه دیگر، مشکلات تمرکز، و از دست دادن دید دو چشمی منجر شود. اگر فکر می‌کنید از یک ضربه مغزی رنج می‌برید، باید بلافاصله برای ارزیابی شرایط به پزشک مراجعه کنید.
استرس و اضطراب می‌توانند به روش‌های مختلف بر سلامت شما، از جمله بینایی، تاثیرگذار باشند. استرس می‌تواند موجب گشاد شدن غیرضروری مردمک‌های چشم شده و آدرنالین می‌تواند فشار چشم‌ها را افزایش دهد.
در شرایطی که اثر بلند مدت استرس روی چشم‌ها می‌تواند متفاوت باشد، بیشتر موارد خفیف ناراحتی با کاهش سطوح استرس برطرف می‌شوند. با این وجود، تداوم سطوح بالای استرس می‌تواند حتی موجب از دست دادن دائمی بینایی شود. برای پیشگیری از مشکلات بینایی مرتبط با استرس حفظ یک سبک زندگی سالم، اختصاص زمان‌های استراحت در زمان کار با نمایشگر‌ها و انجام فعالیت‌های کاهنده استرس مانند مدیتیشن و ورزش توصیه شده است.
اگر تاری دید و خشکی چشم با التهاب در اطراف چشم همراهی می‌شود، ممکن است به یووئیت، گروهی از بیماری‌ها که می‌توانند با بیماری خودایمنی یا عفونی مرتبط باشند، مبتلا شده باشید.
یووئیت شرایطی شایع نیست، اما آسیب ناشی از آن می‌تواند بسیار شدید باشد. علائم با توجه به این که کدام قسمت چشم تحت تاثیر قرار گرفته می‌توانند متفاوت باشند. به عنوان مثال، التهاب در قسمت جلوی چشم می‌تواند با قرمزی، حساسیت به نور و درد همراه باشد، در شرایطی که التهاب در پشت چشم می‌تواند به مشاهده اشیا شناور، دید تیره و نور‌های چشمک زن منجر شود.
درمان می‌تواند از آنتی بیوتیک‌ها و دارو‌های ضد ویروس برای عفونت‌ها تا کروتیکواستروئید‌ها و تعدیل کننده‌های سیستم ایمنی در موارد خودایمنی متغیر باشند.
تولید ناکافی اشک یا تبخیر بسیار سریع اشک شایع‌ترین نوع سندرم خشکی چشم است.
فیلم اشک برای راحتی و سلامت چشم ضروری است. نور ورودی به چشم ابتدا با فیلم اشک و سپس با قرنیه برخورد می‌کند. اگر فیلم اشک ناسالم بوده یا وجود نداشته باشد، قرنیه تحریک شده و نور به جای این که با ورود به چشم متمرکز شود، پراکنده خواهد شد که تاری دید را در پی دارد.
خوشبختانه بیشتر دلایل تاری دید، بینایی فرد را تهدید نمی‌کنند. اما گاهی اوقات باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کرد یا حداقل با وی تماس گرفته شود که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اگر بینایی شما به طور ناگهانی دچار تغییر شده است و پس از پلک زدن بهبود می‌یابد.
- اگر با احساس درد در چشم‌های خود مواجه هستید.
اگر در نقاطی خاص فاقد دید هستید.
منبع: عصر ایران
انتهای پیام/