به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، حدود ۱۵۰ روزی است که کرونا همان سوغات ناخواسته شرقی به کشور وارد شده است و روزبهروز جولان آن در جامعه بیشتر می‌شود بی آنکه درمانی قطعی برای آن مشخص شده باشد و همین موضوع باعث شده است که کار و فعالیت از رونق بیفتد و هر کاری در سایه ترس کرونا باشد. البته این موجودات ذره‌بینی سلامت مردم سراسر دنیا را تحت تاثیر قرار دادند و حتی در مواردی نظام سلامت در اقصی نقاط دنیا را به زانو درآوردند.
جولان کرونا در کشور ما اواخر اسفند با ۱۵۷ فوتی بر اثر این بیماری به اوج خود رسید و میزان ابتلا و فوتی‌ها چنان تشویشی در جامعه به پا کرده بود که قرنطینه خانگی و محدودیت‌ها با وجود قرار گرفتن در آغازین روز‌های سال جدید از سوی جامعه پذیرفته شد و روند ابتلا به بیماری به تدریج شیب نزولی پیدا کرد تا آنکه حدود یکی دو ماه پیش ورق برگشت و شیب نزولی ابتلا و فوتی‌ها جایش را به پیک دوم کرونا داد.
بیشتر بخوانید:
در شرایط فعلی و در ایام تابستان آنچنان تب شیوع بیماری بار دیگر بالا رفت که ناخودآگاه التهابی را در جامعه ایجاد کرد و کرونا بار دیگر چنان می‌تازد که رکورد جدید فوتی‌ها با ۱۶۳ نفر در یک روز ثبت شد.
اوضاع کاهش ابتلا به بیماری و فعالیت کووید۱۹ این روز‌ها نه‌تنها بهتر نشده بلکه وضعیتش بدتر شده و نظام سلامت را زمین‌گیر کرده است، ویروسی که بی‌محابا در هر جایی ضریب نفوذ دارد؛ البته که عادی‌سازی اوضاع، گرمای هوا و کسالت‌آور بودن سبک زندگی در ایام کرونا عواملی شد تا این ویروس عجیب روزبهروز بیشتر بتازد.
روند مدیریت بیماری و نه شکست آن عبارتی که صراحتاً و ضمنی بار‌ها از سوی وزارت بهداشتی‌ها و به ویژه سکاندار آن سعید نمکی مطرح شده بود ولی گویی در جامعه بازتابی دیگر داشت و شکست بیماری تلقی و همین عامل موجب شد تا آنقدر شیوع کرونا اوج بگیرد که در آمار مرگ‌ومیر بیماری جز سه کشور اول دنیا باشیم.
به اذعان تصاویر منتشرشده از بیمارستان‌ها و اظهارات کادر درمان، بیمارستان‌ها بر اثر بستری بیماران کرونایی آنقدر پر شده‌اند که دیگر برای بستری بیماران جایی نمانده است و حتی تصاویری از بیمارستان مسیح دانشوری گواه این مدعاست؛ رئیس بخش عفونی بیمارستان معتقد است که با زیاد شدن تعداد بیماران، تعداد تخت‌های بیمارستان کفاف نمی‌دهد.
پیک دوم بیماری که ابتدای مسیر آن گویی یک شوخی بود و توجهی به آن نمی‌شد حالا به یک معضل جدی تبدیل شده و از وضعیت اسفند هم بغرنج‌تر است.
سهل‌انگاری‌ها و فراموش کردن پروتکل‌های بهداشتی که انجام آن چندان هم دشوار نیست موجب شد تا به جای شکست کرونا، کادر درمان آسیب ببینند، نظام سلامت بار دیگر تحت فشار قرار گیرد و محدودیت‌هایی در پذیرش بیماران بدحال و نیاز به بستری در بیمارستان‌ها ایجاد شود، همان موقعیتی که مشابه‌اش در کشور‌های دیگر اتفاق افتاده بود و از آن عبرت گرفته نشد.
کووید-۱۹ یا همان ویروس کرونا بیماری ناشناخته‌ای که علیرغم جولان ۴-۵ ماهه‌اش در سراسر دنیا هنوز درمان قطعی آن کشف نشده است؛ البته که هر از گاهی از گوشه و کنار دنیا تلاش برای دستیابی به واکسن و داروی این بیماری در جریان است، ولی به قطعیت نرسیده است.
نگرانی اصلی این است که در نیمه دوم سال و با وجود شیوع آنفلوانزا چطور کرونا مدیریت شود البته که کورسوی امیدی برای کشف داروی این بیماری وجود دارد، اما هنوز زمان قطعی مشخص نیست.
ناگفته نماند که خستگی کادر درمان و فشار کاری بالا بر آنها را هم نباید نادیده گرفت، کادر درمانی که با پوششی خاص و سخت از همان روز‌های اول کرونا پا به پای مردم با این ویروس جنگیدند. این تلاش‌ها در حالی بود که در میانه راه برخی از اعضای جامعه این تلاش‌ها را فراموش کردند و رعایت بهداشت و ماسک زدن را جدی نگرفتند تا آنکه این روز‌ها به اجبار ناگزیرند ماسک بزنند به امید آنکه پیک دوم بیماری فروکش کند.
براساس قوانین جدید استفاده از ماسک که به زعم کارشناسان امر، تا ۸۵ درصد از احتمال ابتلا می‌کاهد، از نیمه تیر اجباری شد و باید دید این قوانین سخت‌گیرانه که ضرورت آن به وضوح احساس می‌شود تا ۲-۳هفته آینده چه مقدار بر کاهش آمار بیماری تاثیر دارد.
انتهای پیام/