غلامرضا طریقی شاعر در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره کپی کاری‌هایی که در شعر امروز می‌شود،گفت: فضای مجازی یکی از مهمترین دلایل کپی کاری در شعر امروز است. گسترش فضای نشرشعر یکی دیگر از دلایل آن است؛ اگر در دهه ۷۰ شاعری از شعر دیگری کپی می‌کرد با اقبال مخاطب روبه رو نمی‌شد بطوریکه شاعری از شعر منتشر شده در یک مجله خوشش می‌آمد و از آن در اثر خودش استفاده می‌کرد که ممکن بود شعرش را در جلسه ادبی خودش بخواند و میزان انتشار شعر در همین حد باقی می‌ماند اما پس از دو سه ماه که تب شعر از سرش می‌افتاد از کارش پشیمان می‌شد.
او افزود: امروز اشتیاق‌ها به شعری سریع دیده می‌شود؛ مخاطب به سرعت متوجه کار خلاقانه شاعر در اثرش می‌شود و بازخورد خوب آن را در بین مخاطبانش می‌بیند و از همان خلاقیت استفاده می‌کند. برای مثال هزاران نفر از استقبال مخاطب از شعری با ردیفی خاص مطلع می‌شوند و از آن در اثرشان استفاده می‌کنند تعدادی از این‌ها میل به دیده شدن دارند برخی ها گمان می‌کنند می‌توانند از نسخه آماده به نفع خودشان استفاده کنند و اگر ۱۰ درصد از این دیده شدن نصیبشان بشود به هدفشان رسیده اند.
این شاعر ادامه داد: علاوه بر فضای مجازی،گسترش بازار نشر هم به کپی کاری‌ها در شعر دامن زد؛ در گذشته سه تا پنج ناشر فعالیت می‌کردند که کارشناس داشتند آن زمان کارشناس‌ها به صاحب اثر می‌گفتند برداشتی مستقیم یا غیرمستقیم از فلان شاعر در اثرش داشته است و او را از کپی کاری منع می‌کردند درنتیجه این اتفاق به حوزه کتاب کشیده نمی‌شد.
طریقی بیان کرد: با گسترش نشر کم کم تعداد انتشاراتی‌ها به اندازه‌ای رسید که امروز به شوخی می‌گوییم برای هر شاعر یک نشر وجود دارد در انتشاراتی‌ها هم کارشناسی برای بررسی آثار وجود ندارد هرکسی تمایل داشته باشد می‌تواند مجموعه شعر منتشر کند. هیچ مجموعه شعری هم در انتشاراتی‌ها خوانده نمی‌شود فقط کافی است برای انتشار مجموعه شعر، هزینه چاپ آن پرداخت شود.
بیشتر بخوانید
او تصریح کرد: برای خودم پیش آمد در غزلی گفته بودم «دو سوم بدنم آب است دو سوم بدنم آتش» همین مصراع را در جلسه‌ای خواندم بلافاصله قبل از اینکه در صفحه ام منتشر کنم در شعر دیگری از آن استفاده شد. متاسفانه آنقدر فضا مسموم و زشت شده است که تنها چهار تا پنج غزلم را که در کتاب جدیدم می‌آورم و به احترام مخاطب هایم در صفحه ام منتشر کرده ام هرچند می‌دانم بعد از اینکه کتاب منتشر شود پیش از آنکه کتاب به دست همه مخاطبانم برسد از روی آن کپی می‌کنند این یک بیماری است که متاسفانه این روز‌ها میزان آن افزایش یافته است.
این شاعر ادامه داد: دوستان نوجوان و جوان در یک دوره تب انتشار کتاب دارند و نمی‌دانند قرار نیست هرکتابی به هرشکلی منتشر شود وانتشار هرکتابی در نهایت به نفعشان تمام نمی‌شود. شاهدیم به هزاران شکل از داستان «پلنگ و ماه» در شعر استفاده کردند همان استفاده منزوی از این داستان را در شعر به یاد می‌آوریم قرار نیست برای تمام آن چیزی که بعدا از روی خلاقیت یک شاعر در شعرش نوشته می‌شود اتفاقی بیفتد و دیده شود.
طریقی اظهار کرد:یکی از شاعران جوان‌تر شعری می‌سراید بقیه از او تقلید می‌کنند و اثرشان فورا دیده می‌شود مطمئن باشید این اثر در بلند مدت باقی نمی‌ماند شاعران زیادی از این مصراع فاضل نظری «شاید بهانه‌ای است که قربانی ات کنند» تقلید کردند، اما کسی این کپی‌ها را به یاد ندارد و آنچه در ذهن مانده همان مصراع فاضل نظری است.
او بیان کرد:شرایطی وجود داشته که باعث شده است خلاقیتی برای اولین بار در شعری به کار رود شاعران دیگر مصالح اولیه را برمی دارند و آن را با چسب در لابه لای دیوار قرار می‌دهند بعد از چند ماه این چسب‌ها فرومی ریزد و آنچه باقی می‌ماند تنه خالی کارشان است؛ استفاده از شعر دیگری در کوتاه مدت به نفع فرد تمام می‌شود هرچند در بلند مدت به شعر آسیب نمی‌زند از این رو باید برای این دسته از آثار فکری شود.
این شاعر تصریح کرد: انتشار چهار پنج هزار مجموعه شعر چاپ اول در یک سال فاجعه است تعداد شاعران به اندازه انتشار چهار تا پنج هزار مجموعه شعر در یک سال نیست در نتیجه در این وضعیت مخاطب به شعر اعتماد نمی‌کند و آثار شاعران خوب شهرستانی کم فروش می‌رود.
انتهای پیام/