به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آیا همزمان شدن قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه ایران و انتقاد شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد از "نقض حقوق بشر در ایران"، و گزارش کمیته سازمان ملل که مدعی است منبع حمله پهپادی به تاسیسات نفتی سعودی، ایران بوده و بیانیه تروئیکای اروپایی درباره ایران، تصادفی بوده است؟
قبل از این‌که به بررسی دلایل تحرکات و اقدامات این سازمان‌ها و تروئیکای اروپایی بپردازیم باید به موضوع بسیار مهمی اشاره کنیم این‌که تحریم‌های ظالمانه بین‌المللی که علیه ایران افزون بر ۱۲ سال تحمیل و زمان امضای توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ لغو شد، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پشت آن تحریم‌ها بود؛ آژانس در سال ۲۰۰۳ اعلام کرد که به دستگاهی در یکی از تاسیسات هسته‌ای ایران دسترسی پیدا کرده که آلوده به اورانیوم غنی‌شده بود. آژانس در آن زمان اعلام کرد که این شک به‌وجود آمده که برنامه هسته‌ای ایران به سمت صنعتی شدن نظامی تغییر روند داده است.
آیا می‌دانید که آژانس بین‌المللی بعد از توافق هسته‌ای درباره این موضوع چه چیزی گفت؟ گفت که در ارزیابی‌هایش دچار خطا شده و تردیدهایش واقعی نبوده بلکه اشتباه بود؛ به عبارتی دیگر، آژانس ظلم و سختی که ملت ایران طی افزون بر ۱۰ سال در نتیجه تحریم‌های اقتصادی ظالمانه متحمل شدند را توجیه کند.
بیشتر بخوانید
این فقط یک نمونه از موضع جانبدارانه این نهاد‌ها و سیاسی کردن مسائل فنی است. از این‌رو، برخی این نهاد‌ها را ابزاری برای محقق کردن اهداف برخی قدرت‌های بین‌المللی توصیف می‌کنند در این امر مبالغه نمی‌کنند بلکه درباره واقعیت و حقیقتی سخن می‌گویند که برخی اتفاقات آن را ثابت کردند.
دلایل متعددی پشت این تدابیر ظالمانه و سختگیرانه وجود دارد که یکی از مهم‌ترین دلایل، اجرای دستور "دونالد ترامپ" رئیس‌جمهوری آمریکا مبنی بر ضرورت تمدید بند مربوط به تحریم فروش سلاح به ایران است که در اکتبر آینده به پایان می‌رسد. تعجب‌آور این است که تروئیکای اروپایی نیز با ترامپ در این موضوع همراه شده و شاید دلیل همراهی شدن تروئیکا این است که ترامپ آن‌ها را فریب داده که در صورت تمدید تحریم فروش سلاح به ایران، به توافق هسته‌ای بازخواهد گشت.
این سوال مطرح می‌شود که چرا ایران تمدید ممنوعیت فروش سلاح به آن مخالفت می‌کند آن هم در زمانی‌که ایران هر از گاهی از سلاحی جدید رونمایی می‌کند؟
قابل ذکر است که ایران فقط به تهدید‌ها علیه متعرضان به این کشور اکتفا نمی‌کند بلکه این تهدید‌ها را با موشک‌باران نیرو‌های آمریکایی در پایگاه "عین الاسد" در الانبار عراق در انتقام از جنایت ترور شهید "حاج قاسم سلیمانی" ثابت کرد و همچنین برای این‌که ثابت کند که در مقابل نقض حاکمیتش سکوت نمی‌کند پهپاد غول‌پیکر "گلوبال هاوک" آمریکا را که وارد آسمان خلیج‌فارس شده بود ساقط کرد. حمله موشکی به مواضع داعش در دیرالزور سوریه و نیز حمله به مواضع گروه "پژاک" در منطقه کردستان عراق نمونه‌های دیگری از پاسخ قاطع ایران به تجاوزکنندگان است.
کسی که اندک تجربه‌ای در حوزه نظامی دارد می‌داند که هیچ کشوری نمی‌تواند پایگاه‌هایی را که صد‌ها کیلومتر از آن دور است را موشک‌باران کند مگر این‌که به تکنولوژی بالایی در این زمینه دست پیدا کرده باشد.
ایران نه تنها در زمینه موشک‌ها و سامانه‌های بازدارنده موشکی به بالاترین سطح ارتقا یافته است بلکه در زمینه هوافضا نیز پیشرفته شده و توانسته است ماهواره به فضا پرتاب کند. ایران همچنین در حوزه پهپاد‌ها و ساخت و تولید زیردریایی، کشتی‌های جنگی و ناوشکن‌ها موفق عمل کرده است. اگر بخواهیم دستاورد‌های نظامی ایران را ذکر کنیم فهرست طولانی است. با این اوصاف، ایران چه نیازی به لغو ممنوعیت فروش سلاح به آن دارد؟
نخست: تمدید ممنوعیت فروش سلاح به ایران در تعارض با قوانین بین‌المللی و توافق هسته‌ای است و ایران هرگز اجازه چنین نوآوری‌هایی در جامعه جهانی را نمی‌دهد و اگر از این مساله چشم‌پوشی کند ترامپ پا را فراتر خواهد گذاشت و وارد مسائل دیگری خواهد شد.
دوم: ایران می‌خواهد همچون دیگر کشور‌ها وضعیتی در جامعه جهانی داشته باشد و هیچ قطعنامه بین‌المللی مانع از همکاری آن با دیگر کشور‌ها نشود؛ خواه به سلاح نیاز داشته باشد و یا نه. مساله‌ای که توافق هسته‌ای نیز به آن تصریح می‌کند. به عبارتی دیگر، تداوم تحریم‌ها به این معناست که اوضاع ایران در جامعه جهانی طبیعی نیست.
سوم: ممنوعیت علیه ایران فقط شامل خرید سلاح نیست بلکه شامل فروش سلاح و تجهیزات نظامی از سوی ایران نیز است. در حالی‌که ایران نیاز دارد در بازار جهانی سلاح نیز سهمی داشته باشد. از سوی دیگر، تقاضای زیادی برای خرید سلاح، تجهیزات و تکنولوژی نظامی ایران وجود دارد؛ چرا که ایران توانمندی خود را در بسیاری از زمینه‌ها ثابت کرده است و همچنین حق برخورداری از درآمد‌های فروش سلاح را دارد.
چهارم: ایران نیز به خرید سلاح نیازی ندارد بلکه بایستی با سایر کشور‌ها به‌ویژه با دوستانش در زمنیه فناوری‌های نظامی و پیشرفت صنایع نظامی همکاری و تبادل نظر کند.
منبع: العالم
انتهای پیام/