به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «دشمن را بشناسیم؛ دشمنان جهانی که خودشان را به‌وسیله‌ی انواع و اقسام اقلام آرایشیِ رسانه‌ای و تبلیغاتی بزک میکنند و در مقابل چشم قرار میدهند، بشناسیم؛ آمریکا را بشناسیم. در همین چند روز مشاهده کنید: روز هفتم تیر، حادثه‌ی حزب اتّفاق افتاده است؛ در سال ۶۶ در همین روز هفتم تیر، حادثه‌ی بمباران شیمیایی سردشت اتّفاق افتاده است؛ بله، صدّام آن کار را کرد، امّا پشت سر صدام چه کسی بود؟ آمریکایی‌ها بودند، غربی‌ها بودند، همان کسانی بودند که بمب‌های شیمیایی را به او دادند، چراغ سبز هم به او دادند و در مقابل این جنایت بزرگ و این قتل‌عام عجیب سکوت هم کردند؛ در روز یازدهم تیر - چند روز بعد - ترور شهید صدوقی است که این هم کار همین جنایتکاران است؛ در روز دوازدهم تیر - چند روز بعد از این - حادثه‌ی اسقاط هواپیمای ایرباس بر روی خلیج‌فارس است.
بیشتر بخوانید
از هفتم تیر تا دوازدهم تیر شما ببینید چقدر ترور، قتل‌عام و کشتار [انجام شد]؟ [چقدر]زن، کودک، عالِم، سیاستمدار، به‌وسیله‌ی عوامل آمریکا آماج این جنایت‌ها قرار گرفتند؟ اگر طرّاح این حوادث هم سرویس‌های امنیّتی آمریکا و غرب نبودند، حدّاقل کمک‌کننده بودند؛ حدّاقل تشویق‌کننده بودند. این دشمن‌ها را بشناسیم. به تعبیر بعضی دوستان، خوب است این هفتم تا دوازدهم تیر را هفته‌ی «حقوق بشر آمریکایی» اعلام بکنیم. واقعاً حقوق بشر آمریکایی در این چندروز در کشور ما یک چیز واضح و بارزی است و از این قبیل الی ماشاءالله». این جملات بخش‌هایی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خانواده‌های شهدای هفتم تیر و جمعی از خانواده‌های شهدای استان تهران در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۴ است.
امسال سی‌وسومین سالگرد جنایت وحشیانه، سفاکانه و غیرانسانی صدام در سردشت است. جنایتی که با حمایت رژیم آمریکا و اروپایی‌ها در سال ۱۳۶۶ انجام شد و به شهادت ۱۱۰ نفر و مجروحیت بیش از ۸ هزار نفر در این شهر کوچک منجر شد.
آنطور که وب‌گاه مؤسسه مطالعات پژوهش‌های سیاسی، ذکر کرده است، از شهر ۱۲ هزار نفری سردشت ۸ هزار و ۲۵ نفر مصدوم شدند که این آمار شامل مصدومان خفیف نیز می‌شد. حداقل ۴ هزار و ۵۰۰ نفر از مصدومان نیاز به درمان داشتند که ۳ هزار نفر آنها در شهر سردشت به صورت سرپایی درمان شده و سپس در روستا‌های مجاور مدتی را سپری کردند تا آلودگی شهر کاملا مرتفع گشت.
استفاده از سلاح‌های شیمیایی از طرف رژیم بعث در شرایطی صورت گرفت که آن زمان آنها جزو ۱۲۰ کشور امضا کننده پروتکل ژنو در ارتباط با منع استفاده از سلاح‌های سمی، خفه کننده و ترکیبات باکتریولوژیک بودند. پروتکلی که در قطعنامه ۲۱۶۱ سازمان ملل متحد دگربار به تصویب رسید و به صراحت استعمال سلاح‌های شیمیایی را منع کرد.
عصر روز یکشنبه هفتم تیر ماه ۱۳۶۶ چند فروند هواپیمای بعثی بر فراز شهر سردشت حاضر شدند و ۷ بمب خردل را در نقاط مختلف این شهر انداختند. ۲ بمب در بازار شهر و ۲ بمب دیگر در منطقه مسکونی بر زمین افتاد و ۳ بمب دیگر نیز در باغ‌های مجاور شهر فرود آمدند.
بیمارستان و نقاهتگاه شهر نیز در مسیر جریان هوای آلوده قرار گرفت و برخی از پزشکان و پرستاران پس از چند ساعت به دلیل آلوده شدن، مجبور به ترک آنجا شدند. برق و مخابرات قطع و کلیه فعالیت‌های خدماتی شهر فلج شده بود، زیرا اکثر کاکنان محلی مصدوم شده بودند. کادر پزشکی بهداری سپاه با کمک نیرو‌های محلی توانستند از دو حمام شهر به عنوان دو ایستگاه رفع آلودگی جهت استقرار زنان و مردان استفاده کنند. ماشین‌های آتش نشانی نیز مسئولیت تدارک آب حمام‌های شهر را عهده دار بودند. سالن ورزشی شهر به عنوان یک نقاهتگاه ۱۵۰ تخته مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به ماهیت اثر گاز خردل (برخلاف گاز اعصاب که ناگهان همه بیماران در همان ساعت اول مراجعه میکنند) ساعت ساعت بر تعداد مصدومین افزوده می‌شد. در نقاهتگاه درمان‌های اولیه انجام گرفته و مصدومین پس از پایدارشدن نسبی علائم حیاتی به شهر‌های دیگر اعزام می‌شدند.
آلودگی مواد غذایی، میوه جات، سبزیجات، مزارع و آب‌ها و حتی حیوانات باعث برخی مسمومیت‌های گوارشی شده بود. گله‌های گاو و گوسفند که تنها سرمایه برخی از خانواده‌ها محسوب می‌شد از بین رفته بودند و محصول برخی مزارع آلوده و غیر قابل استفاده بود.
یک روز پس از حادثه، مصدومان بدحال با چندین پرواز از ارومیه و تبریز به تهران منتقل شدند. صحنه بسیار ناراحت کننده‌ای در فرودگاه تهران وجود داشت که تحمل آن برای خلبانان و خدمه هواپیما‌های نظامی نیز دشوار بود. کودکانی در سنین مختلف با چشمان ورم کرده به سختی ناله می‌کردند و سعی داشتند از مادران خود دور نیفتند. تعداد زیادی از مصدومان بد حال به بیمارستان منتقل شدند. برخی کودکان در حال اغماء بودند.
صدام بعد از جنایت سردشت، با اتکا به آمریکا و اروپا نه تنها به هیچ نهاد و سازمان بین المللی پاسخگو نبود، بلکه در سال پایانی جنگ نیز ۳۴ حمله شیمیایی در مناطق غرب، شمال غرب و جنوب را ثبت کرد، اما سکوت خفت‌بار سازمان ملل متحد در قبال جنایت سردشت هنوز هم که هنوز است که ۳۳ سال از آن فاجعه می‌گذرد، لکه ننگ پررنگی را بر کارنامه این سازمان به اصلاح بین‌المللی بر جای گذاشته است.
جنایت سردشت و عدم پیگیری‌های این اقدام ددمنشانه از سوی مراجع بین المللی، کوس رسوایی آن دسته از دولت‌هایی که در پس شعار‌های دفاع از حقوق بشر و مبارزه با تروریسم خود، صدام را حمایت و دائما او را مجهز می‌کردند، به صدا درآورد.
در همین ارتباط، آیت‌الله عباس کعبی عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: یکی از جنایاتی که تاریخ آن را ثبت کرده است، تأمین سلاح‌های شیمیایی رژیم صدام توسط آمریکاست.
وی با بیان اینکه رژیم آمریکا در جنایات حلبچه، سردشت و سایر جنایت‌های شیمیایی صدام شریک محسوب می‌شود، عنوان کرد: آمریکا امروز مظهر تروریسم دولتی، تروریسم اقتصادی و تروریسم فرهنگی است که آخرین جنایت آنها به شهادت رساندن حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس و یاران آنهاست.
عضو مجلس خبرگان رهبری عنوان کرد: آمریکا از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی با حمایت ار ترور‌های کور منافقین، همدستی در کودتای نقاب و همچنین طراحی شبکه نفوذ و جاسوسی و در ادامه تحریم، از هیچ تلاشی برای براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران دریغ نکرد.
آیت‌الله کعبی با بیان اینکه رژیم آمریکا اساسا بر پایه نقض حقوق بشر بومی‌های اصلی آمریکا یعنی سرخپوست‌ها بنا نهاده شد و بعد‌ها با سلطه گری و زورگویی در سطح جهان، به قتل و جنایت و غارت و چپاول ملت‌ها اقدام کرد، گفت: امروز چیزی به نام حقوق بین الملل و حقوق بشر بر پایه اصول مشترک انسانی نزد آمریکایی‌ها معنا و مفهومی ندارد.
منبع: میزان
انتهای پیام/