شاید تا به حال نسبت به این موضوع که وجود عنکبوت‌ها چقدر مفید است، دقیق نشده باشید. این موجودات از شگفتی‌های طبیعت به حساب می‌آیند و با قابلیت‌های مختلف وجودشان، دانشمندان را نیز درگیر خود کرده‌اند. در ادامه با خواندن گلچینی از عجیب‌ترین نکات مرتبط با عنکبوت‌ها، ما را همراهی کنید.
حدودا ۳۸ هزار گونه مختلف از آن‌ها وجود دارد. دانشمندان معتقدند که این تعداد می‌تواند بیش‌تر باشد، اما هنوز کشف نشده باشند. آن‌ها در سراسر زمین به جز در قطب شمال و جنوب یافت می‌شوند. طبق آمار، در هر یک هکتار زمین، یک میلیون عنکبوت یافت می‌شود. این آمار در مناطق گرمسیر، به سه میلیون هم می‌رسد.
عنکبوت، موجودی حیاتی جهت حفظ سلامت هر اکوسیستم است. این موجودات از حشرات مضر تغذیه می‌کنند، به گرده‌افشانی گیاهان کمک می‌کنند و بازیافت حیوانات و گیاهان مرده را به عهده دارند. همچنین آن‌ها یک منبع غذایی ارزشمند برای بسیاری از پستانداران کوچک و پرندگان به حساب می‌آیند.
همه عنکبوت‌ها توانایی تولید تار دارند، اما این الزاما بدان معنا نیست که تمام آن‌ها تار عنکبوت بسازند.
عنکبوت‌ها به اشتباه در بین عموم، حشره تلقی می‌شوند. این در حالیست که آن‌ها اصلا همچون مورچه‌ها شاخک ندارند تا در این دسته قرار گیرند. در واقع این موجودات در رده بندپایان قرار دارند.
نکته جالب دیگر این است که آن‌ها در هنگام حرکت کردن، فقط از چهار پای خود استفاده می‌کنند. به این صورت که همیشه چهار پای آن‌ها بر روی زمین و چهار پای دیگر در هوا قرار دارد.
گیاه‌خواری فقط در بین انسان‌ها رواج پیدا نکرده است! گونه Bagheera kiplingi نوعی از عنکبوت است که فقط از گیاهان تغذیه می‌کند.
خون آن‌ها آبی رنگ است. در انسان‌ها، اکسیژن‌ها به هموگلوبین متصل می‌شوند، مولکولی که حاوی آهن بوده و باعث قرمز شدن رنگ خون می‌گردد. اما در عنکبوت‌ها، اکسیژن به هموسیانین متصل می‌گردد، مولکولی دارای مس و آهن. به همین دلیل نیز رنگ خونشان آبی است.
ماهیچه‌های پای عنکبوت تنها به سمت داخل کشیده می‌شود و در واقع توانایی کشیده شدن به سمت بیرون را ندارد. برای آن‌که آن‌ها قادر به تحرک باشند، نوعی سیتم هیدرولیکی به حرکتشان کمک می‌کند.
به این صورت که در بدنشان مایعی وجود دارد که به سمت پاها پمپاژ می‌شود، در نتیجه پا‌های آن‌ها را به سمت بیرون هدایت می‌کند. به همین دلیل است که یک عنکبوت مُرده، به دلیل خشک شدن این مایع در بدنش، همیشه پاهایش جمع شده، به سمت داخل بدنش است.
بزرگ‌ترین عنکبوت Golitah (Theraphosa blondi) نام دارد که در حدود ۲۷.۵ سانت طول دارد. این در حالیست که کوچک‌ترین عنکبوت Patu marplesi نام دارد که ده تا از آن‌ها در کنار هم، به اندازه ته یک مداد خواهند بود.
نام عنکبوت (Spider) از sphithra در انگلیسی گرفته شده که به کلمه Spinne در آلمانی مرتبط است. معنای اصلی این کلمه به معنی «بافنده تار» است.
در حالی که ماهیچه‌های بدن انسان به دور اسکلتشان، به سمت بیرون قرار گرفته است، ماهیچه‌های عنکبوت در درون بدنشان قرار دارد. اسکلت بدن عنکبوت (Exoskeleton) در بیرون بدنشان قرار دارد تا از ماهیچه‌ها حفاظت کند.
عنکبوت‌هایی که قادرند در سطوح مختلف، حتی در جهت خلاف جهت گرانش زمین راه بروند، مثل عنکبوت‌های خانگی، پاهایشان پوشیده از مو‌های ریزی است که در انجام این‌کار موثرند. آن‌هایی که این تار‌های مویی را در پاهایشان ندارند، حتی به راحتی از روی سطح شیشه‌ای، سُر می‌خورند.
تاری که در بدن عنکبوت ساخته می‌شود، از جنس مایع است و در مجاورت هوا سفت شده و به شکل جامد درمی‌آید. با آن‌که ضخامت این تار‌ها بسیار کم است، اما از نظر تحمل سختی و مقاومت، با فولاد قابل مقایسه‌اند.
می‌توان با تمثیل تار این موجودات به یک مداد، میزان قدرتشان را برابر با متوقف کردن یک بوئینگ ۷۴۷ دانست. همچنین جالب است بدانید که طرح تار هر عنکبوت، متفاوت از دیگری است.
متوسط عمر عنکبوت‌ها، یک الی دو سال است، اما بعضی گونه‌های آن‌ها تا بیش از ۲۰ سال نیز عمر می‌کنند.
با آن‌که عنکبوت‌ها در هر جا یک تار جدید می‌سازند، بعضی از آن‌ها، تار‌های قبلی خود را برای ساخت تار جدید می‌خورند. بعضی‌ها به جای استفاده از تار، آدامس چسبناکی را تولید و به سمت شکارشان شلیک می‌کنند.
اغلب عنکبوت‌ها هشت چشم (و یا گاهی کم‌تر) دارند، اما بینایی‌شان بسیار ضعیف است. آن‌ها نزدیک‌بین بوده و قادر به تشخیص چیزی که در فاصله دور از آن‌ها قرار گرفته، نیستند.
عنکبوت‌ها دندان ندارند و به همین دلیل نمی‌تواند غذا را بجوند. در عوض، آن‌ها مایع هضم کننده‌ای به غذایی که می‌خواهند بخورند، تزریق کرده و سپس غذا را می‌مکند.
بعضی عنکبوت‌های نر، مگس‌های مرده را به عنکبوت‌های ماده هدیه می‌دهند. بعضی‌های دیگر، برای جلب توجه عنکبوت‌های ماده، می‌رقصند. اما به طور کلی اغلب عنکبوت‌ها، موجوداتی انزواطلبی هستند و فقط برای جفت‌گیری در کنار عنکبوت دیگر یافت می‌شوند.
نوع جهنده این موجودات می‌تواند ۴۰ برابر طول بدنش بپرد. این موضوع به دلیل قدرت ماهیچه‌های آن‌ها نیست، بلکه با منقبض کردن ماهیچه‌های شکمی خود، مایعی که باعث باز شدن پا‌های آن‌ها می‌شود را جمع کرده و یک دفعه در پاها، با فشار رهاسازی می‌کنند.
صد‌ها سال قبل، مردم از تار عنکبوت به جهت بند آوردن خون‌ریزی، روی زخم‌های خود استفاده می‌کردند. تحقیقات دانشمندان نشان داده است که ویتامین K موجود در تار این موجودات، باعث کاهش خون‌ریزی خواهد شد.
دانشمندان مشغول در اداره دفاع آمریکا، در تلاشند تا با الگوگیری از تار عنکبوت Golden silk orb-weaver، جلیقه‌های ضد گلوله بسازند.
عنکبوت ماده قادر است ۳۰۰۰ تخم بگذارد، اما به جز نوع Wolf که بچه‌هایش را بر پشتش قرار می‌دهد، تمام عنکبوت‌های مادر، فرزندانشان را تنها می‌گذارند.
عنکبوت ماده بیوه سیاه (Black Widow) تنها یک بار در عمر خود جفت‌گیری کرده و پس از آن، قادر است تا آخر عمر خود تخم‌گذاری کند. این عنکبوت گاهی پس از جفت‌گیری، عنکبوت نر را می‌بلعد و از آن تغذیه می‌کند. همچنین بیوه سیاه، در دسته عنکبوت‌های سمی قرار دارد. زهر این عنکبوت، ۱۵ بار قوی‌تر از مار زنگی است.
طبق اساطیر یونانی، دختری به نام Arachne بافت‌های زیبایی درست می‌کرد و Athena پس از حسودی نسبت به او، او را به عنکبوت تبدیل کرد.
عنکبوت‌ها فاقد استخوانند. آن‌ها بافت‌های سختی به نام Exoskeleton دارند که برایشان نقش یک جلیقه محافظ را ایفا می‌کند.
منبع: دینو
انتهای پیام/