تهران جام زهر توافق با قاتل بزرگترین استراتژیست نظامی خود را سر نمی‌کشد

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، هیچکس تصورش را هم نمی‌کرد که روز‌ها و ماه‌های منتهی به انتخابات مهم ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا اینگونه برای دونالد ترامپ رقم بخورد. افت شدید محبوبیت رئیس جمهور آمریکا آن هم در کمتر از ۶ ماه مانده به انتخابات سرنوشت ساز نوامبر سبب شده تا ترامپ تقلای عجیبی برای رهایی خود از این مخمصه کند.

افت محبوبیت ترامپ، آن هم در سال مهم انتخابات ریاست جمهوری زنگ خطری برای کلیددار کاخ سفید است. نظرسنجی‌ها یکی پس از دیگری از افت شدید محبوبیت او و سیر صعودی اقبال رقیب دموکراتش در میان افکار عمومی آمریکا حکایت دارد و این اصلا نشانه خوبی برای رئیس جمهور پر مدعای آمریکا نیست.

میدل ایست آی در نوشتاری به قلم مارکو کارنلوس، سفیر سابق ایتالیا در سازمان ملل، به روز‌های بحران‌زده رئیس جمهور آمریکا و تدبیر‌های عجیب و غریب او برای خلاصی از این معرکه می‌پردازد و معتقد است ترامپ به امید معجزه‌ای از سمت تهران نشسته، تا بلکه راهی برای جلوگیری از تقدیم کلید کاخ سفید به رقیب دموکرات خود بیابد.

یادداشت نویس میدل ایست آی تحلیل خود را با این جمله قابل تامل آغاز می‌کند: "احتمال اینکه ایران با مردی که دستور قتل ژنرال قاسم سلیمانی، فرمانده نظامی ارشد خود را صادر کرده، به توافق جدیدی دست یابد، تقریبا صفر است."

بنا به نوشته کارنلوس، رئیس جمهور آمریکا به شکل عجیبی در ماه‌های اخیر تلاش کرد تا با انحراف توجه‌ها از عملکرد ناشایست خود در مواجهه با همه گیری ویروس کرونا، تقصیر‌ها را به گردن این و آن بیندازد و چه گزینه‌ای بهتر از چین، که ویروس کرونا از آنجا سر برآورد.

اما دردسر‌های ترامپ به این مهمان ناخوانده ختم نشد. وقتی رئیس جمهور آمریکا همچنان در باتلاق ویروس به قول خودش چینی دست و پا می‌زد، یک افسر سفید پوست در شهر مینیاپولیس در اقدامی نژادپرستانه، اوضاع را از آنچه تصور می‌رفت برای ترامپ بدتر کرد. سیر نزولی محبوبیت رئیس جمهور آمریکا که تا به امروز بی سابقه بوده، با شروع اعتراضات ضد نژادپرستی شدت گرفته و اقبال او برای کامیابی در پای صندوق‌های رای در نوامبر امسال را بیش از پیش تنزل بخشید.

اعتراضات و ناآرامی‌های اخیر در آمریکا بار دیگر ثابت کرد، ترامپ رئیس جمهوری نیست که بتواند از یک آزمون مهم سربلند بیرون بیاید. او بجای آرام کردن معترضان و مرهم گذاشتن بر احساسات جریحه‌دار شده مردم، به آن‌ها تاخت و با اراذل و اوباش خواندن آن‌ها بیش از همیشه بر زخم کهنه بی عدالتی در آمریکا نمک پاشید.

به اعتقاد دیپلمات ایتالیایی، رئیس جمهور آمریکا در میانه اعتراضات بیشتر به مثابه رهبر گروهی از اوباش عمل کرد و با لفاظی‌های تحریک آمیز خود سعی در ایجاد شکاف در میان مردم داشت. او که امید خود را به گروه‌های تندرو سفید برتر پندار بسته، با تهدید معترضان ضدنژادپرستی آتشی را بر پا کرده که نه تنها خیال خاموش شدن ندارد، بلکه به نفع رقیب دموکرات او زبانه می‌کشد. آتشی که بیش از همه پاسوز خود او شد و از نظرسنجی‌های تازه اینگونه به نظر می‌رسد که او در ایالت‌های سرنوشت ساز و کلیدی انتخابات اقبال چندانی نخواهد داشت.

ژست ناامیدانه میلیاردر کاخ سفید

صرف نظر از تمامی دردسر‌های داخلی، رئیس جمهور آمریکا هنوز یک رویای نافرجام دارد که در صورت محقق نشدن شرایط او را در سوم نوامبر تحت الشعاع قرار می‌دهد و آن چیزی نیست جز کشاندن جمهوری اسلامی به پای میز مذاکره. تا بلافاصله بعد از آن موفقیت کارزار فشار حداکثری خود را در بوق و کرنا کند.

کارنلوس معتقد است ترامپ تبادل زندانیان میان واشنگتن و تهران را فرصتی دانست تا بار دیگر رویای محقق نشده خود در خصوص توافق جدید با ایران را به میان بکشد. رئیس جمهور آمریکا از تهران خواست تا توافق جدیدی را با واشنگتن منعقد کند و در تلاشی ناموفق برای اغوای ایران، از شرایط دشوار واشنگتن برای انعقاد توافق جدید با تهران پس از انتخابات نوامبر صحبت به میان آورد.

سفیر سابق ایتالیا در عراق صراحتا می‌گوید نمی‌توان به درستی قضاوت کرد که آیا ترامپ با طرح پیشنهاد مستقیم توافق با ایران به دنبال به رخ کشیدن بی پروایی نمایشی خود بود یا این پیشنهاد ژست ناامیدانه‌ای است که ضعف‌های پیشین او را به نمایش می‌گذاشت.

یادداشت نویس میدل ایست آی با توجه به سابقه بدعهدی مقامات واشنگتن و به طور خاص دونالد ترامپ می‌نویسد چه تضمینی برای تهران وجود دارد که اگر پای میز توافق با واشنگتن بیاید، پس از انتخاب مجدد ترامپ در انتخابات آتی، او توافقی که خود آن را امضا کرده زیر پا نگذارد و این بار داعیه تغییر حکومت را مطرح نکند؟

کارنلوس یادآور می‌شود ترامپ حتی در صورت توافق جدید با تهران، تنها در صورتی می‌تواند با مباهات به آن به عنوان یکی از دستاورد‌های سیاسی مهم خود در عرصه سیاست خارجی ببالد، که بتواند تهران را ترغیب به امضای توافقی کند که در مقایسه با برجام آورده‌های بیشتری برای او داشته باشد، چیزیکه در دنیای واقعی غیرممکن به نظر می‌رسد. خیال پردازی ترامپ مبنی بر اینکه انتظار دارد مقامات ایرانی تمایل داشته باشند با دولت او توافقی بدتر از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ را امضا کنند، گواه آن است که درک او از رویکرد و راهبرد جمهوری اسلامی چقدر با واقعیت فاصله دارد.

سفیر سابق ایتالیا در سازمان ملل با یادآوری اهتمامی که همه طرفین برجام صرف انعقاد توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ کردند، می‌گوید رئیس جمهور دلال آمریکا با نادیده گرفتن تمامی این تلاش ها، چنین توافق مهم بین المللی را زیرپا گذاشت و با این کار بدعهدی دیگری در کارنامه ۴ ساله ریاست جمهوری خود ثبت کرد.

از سوی دیگر دولت ترامپ این بار با در پیش گرفتن سیاست یک بام و دو هوا، در تقلایی که هیچگونه وجهه قانونی و حقوقی ندارد، برای تمدید دوباره تحریم‌های تسلیحاتی ایران به تکاپو افتاده است. دولت ترامپ و در راس آن وزیر خارجه او در حالیکه در دو سال گذشته از اقدام یکجانبه خود برای خروج از برجام با مباهات صحبت کردند، اکنون مدعی هستند که حق عضویت آمریکا به عنوان یکی از طرفین برجام محفوظ است و می‌توان با توسل به آن مانع لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران در ماه اکتبر شد. از سوی دیگر هم پیمانان اروپایی واشنگتن و روسیه این ادعای آمریکا را از نظر قانونی بی اساس دانسته و بعید به نظر می‌رسد این کشور بتواند از طریق کانال‌های قانونی از این میدان موفق خارج شود.

استدلال مرموز

کارنلوس یادآور می‌شود برغم همه تقلا‌های دولت ترامپ، تهران با تاکید بر بدعهدی آمریکا، تاکنون از پذیرش پیشنهاد مذاکره از سوی ترامپ و دور و بری هایش، که مستقیم و غیرمستقیم بار‌ها عنوان شده، امتناع می‌کند. حتی وزیر خارجه ایران اخیرا نارضایتی خود را نسبت به پیشنهاد مذاکره از سوی آمریکا علنا اعلام کرد.

یادداشت نویس میدل ایست آی بر این باور است اگرچه رفتن یک رئیس جمهور دموکرات به کاخ سفید نیز فرق چندانی برای ایران ندارد و جو بایدن را نمی‌توان یک گزینه ایده ال برای ایران دانست، اما تهران ترجیح می‌دهد منتظر بماند و وقایع ماه‌های آتی در عرصه سیاسی آمریکا را به نظاره بنشیند.

کارنلوس بار دیگر دیپلماسی نمایشی رئیس جمهور آمریکا برای گرفتن عکس یادگاری با سران کشور‌های مخالف و ثبت نام خود در زمره روسای جمهوری که بانی توافق‌های مهم با دشمنان آمریکا بودند را یادآور می‌شود و می‌گوید صرف نظر از نتیجه انتخابات آمریکا، چرا ایران باید برای مذاکره جدید به ترامپ اعتماد کند؟ آن هم رئیس جمهوری که ید طولایی در زیر پا گذاشتن توافقات بین المللی دارد و در تحقق این رفتار وسواس گونه و نمایشی خود نه پایبندی به چارچوب قوانین بین المللی را می‌شناسد و نه به چیزی غیر از آنچه در سرش می‌گذرد توجهی دارد. او پس از سه سال دیپلماسی با کره شمالی هیچ عایدی نداشته است. جائیکه بالاخره کاسه صبر پیونگ یانگ سرریز شد و خود را از بار مذاکرات نمایشی با واشنگتن خارج کرد.

همه این‌ها تصدیق می‌کند که رئیس جمهور آمریکا فاقد دو شاخصه مهم صداقت و پایبندی به عنوان پیش شرط اساسی برای هر کسی است که قصد ورود به هر گونه مذاکره‌ای را با جدیت و حسن نیت دارد.

در گزارش میدل ایست آی تاکید می‌شود که رئیس جمهور آمریکا بار‌ها و بار‌ها نشان داده که به راحتی حاضر به انکار واقعیت هاست و چندان عجیب نیست که مقامات ایرانی برای مذاکره و توافق با چنین شخصیتی بی اعتماد بوده و جانب احتیاط را رعایت می‌کنند. کارنلوس تاکید می‌کند که هیچ تضمینی وجود ندارد که ترامپ پس از بهره برداری از نمایش توافق جدید با تهران در انتخابات نوامبر و ابقا در کاخ سفید، توافق خود را انکار کند و بر طبل تغییر حکومت ایران نکوبد.

آیا کسی واقعا باور دارد که مستاجر خودشیفته فعلی کاخ سفید در دوره دوم ریاست جمهوری خود وسوسه نشود تا نام خود را در تاریخ این کشور به عنوان تنها رئیس جمهوری به ثبت برساند که تمامی اقداماتی که سلف‌های او از انجام آن ناتون بودند را با موفقیت به اتمام برساند؟

جام زهر توافق جدید با ترامپ

یادداشت نویس میدل ایست آی با بیان اینکه هر گونه توافق جدید میان تهران و واشنگتن بدون شمول پرونده مسائل مختلف منطقه‌ای بی نتیجه خواهد بود، احتمال حل چنین مسائلی را بسیار بعید و دور از ذهن می‌داند. زیرا این پرونده‌های باز منطقه‌ای دستاویز واشنگتن برای تکرار اتهامات خود علیه ایران است و واشنگتن قطعا برگ برنده‌ی ادعایی خود را با توافق با تهران نمی‌سوزاند.

کارنلوس با اشاره به تلاش رژیم صهیونیستی برای پیشبرد زیاده خواهی‌های اشغالگرانه خود و الحاق بخش‌هایی از کرانه باختری به سرزمین‌های تحت اشغال خود، چشم انداز توافق سازنده میان ایران و آمریکا بر سر مسائل منطقه‌ای را کمرنگ می‌داند. این دیپلمات ایتالیایی تجاوز رژیم صهیونیستی به حریم هوایی سوریه و همچنین تحریم‌های جدید آمریکا علیه دولت دمشق، موسوم به قانون سزار را عواملی می‌داند که براساس آن امکان اتفاق نظر میان تهران و واشنگتن بر سر مسائل منطقه‌ای غیرممکن خواهد بود.

یادداشت نویس میدل ایست آی همچنین یادآور می‌شود برغم تحریم‌های پی در پی آمریکا علیه ایران آن هم در بحبوحه همه گیری ویروس کرونا، به نظر نمی‌رسد تهران در برابر کارزار فشار حداکثری ترامپ سر خم کرده باشد و همچنان تزلزل ناپذیر می‌نماید.

کارنلوس یادداشت خود اینگونه به پایان می‌برد: ایران یک حساب تسویه نشده با رئیس جمهور آمریکا دارد و آن نیز ترور ژنرال سلیمانی است. حسابی که دیر یا زود تهران تصمیم به تسویه آن خواهد گرفت. قطعا رهبری ایران که همواره خطر مذاکره با آمریکا را به مقامات این کشور یادآور می‌شود، تمایلی به نوشیدن جام زهر یک توافق جدید با قاتل ژنرال سلیمانی ندارد. سران ایران که همواره در صورت ضرورت عمل گرایی خود را به اثبات رسانده‌اند، بدون شک اقیانوس جمعیتی که در ماه ژانویه برای سوگواری اسطوره جنگ‌های استراتژیک خود به خیابان آمدند، را از خاطر نخواهند برد.

انتهای پیام/