او ادامه داد: زیرا در قریب به اتفاق حوزه‌های انتخابیه رقیب اصلاح طلبی وجود نداشت؛ بنابراین پیروز شدن در یک انتخابات بدون رقیب کار سختی نیست.
عضو شورای عالی اصلاح طلبان درباره تمایل مردم به جریان اصلاحات هم افزود: بهتر است اینگونه بگوییم که اگر همه مردم قرار باشد پای صندوق بیایند طبعا تمایلشان به جریان اصلاح طلب بسیار بیشتر از جریان اصولگراست و هیچ اصلاح طلبی نیست که بخواهد به یک فرد اصولگرا رای دهد.
دبیرکل حزب همبستگی دانش آموختگان ایران بیان کرد: الان رایی که در انتخابات تعیین کننده بوده رای قشر خاکستری جامعه است؛ چرا که طرفداران جریان‌های سیاسی بسیار محدود هستند و می‌توان گفت که طرفداران دو جریان اصلی کشور حداکثر ۳۰ درصد آرا را نمایندگی می کنند و ۷۰ درصد دیگر در اختیار قشر خاکستری جامعه است.
فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به حمایت جریان اصلاحات از حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی نیز خاطر نشان کرد: در سال ۹۲ و ۹۶ جریان اصلاحات کاندیدای شاخصی نداشت که به سمت آقای حسن روحانی که یک اصولگراست متمایل شدند و به نفع منافع ملی از خیلی از خواسته‌های خودشان کوتاه آمدند و باید این واقعیت پذیرفته شود که اصلاح طلبان علیرغم نقش تعیین کننده در پیروزی روحانی کم ترین حضور را در ترکیب کابینه او در هر دو دولت یازدهم و دوازدهم داشتند.
بیشتر بخوانید:محبوب‌ترین رئیس‌جمهور ایران کیست؟ + آمار
او ادامه داد: برای مثال در بین وزرایی که در کابینه حسن روحانی حضور داشتند صرفا آقای جهانگیری اصلاح طلب بود که خیلی وقت‌ها هم اختیاراتش محدود شد و بقیه اعضای دولت که پست‌های کلیدی را داشتند مثل آقایان واعظی و نوبخت و نهاوندیان این‌ها جزو حزب اعتدال و توسعه بودند؛ بنابراین منصفانه نیست که عملکرد دولت را کاملا باید به حساب اصلاح طلبان نوشت.
شریف افزود: با توجه به وقایع سال‌های گذشته، راهبرد اصلاح طلبان بویژه از انتخابات مجلس یازدهم به کلی تغییر پیدا کرد و به نظرم اصلاحات به این نتیجه رسیده که بدون حضور کاندیدای اصلی جریان خودش شرکت در انتخابات بی فایده است؛ اگرچه تنها ابزاری که اصلاح طلبان برای اصلاح جامعه نیاز دارند صندوق رای است، ولی برای اینکه حضور قدرتمندی در ساختار حاکمیت داشته باشند و بتوانند اهداف خود را جامعه عمل بپوشانند صرفا از طریق حضور نامزد اصلاح طلب خواهد بود.
فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: به این سبب راهبرد اصلی در این دروه که بار‌ها گفته شده این است که موضوع ائتلاف را نادیده گرفته وصرفا کاندیدایشان کسی باشد که شناسنامه و سابقه اصلاح طلبی دارد.
بیشتر بخوانید: احزاب در ایران مشکل فرهنگی دارند/ دولت‌ها صرفا شعار حمایت از احزاب سر می‌دهند
عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان درباره این فرضیه که معمولا پس از هر مجلس اصولگرا فردی اصولگرا رئیس جمهور خواهد شد گفت: این صحبت صحیح نیست، زیرا ساختار نظام و انتخابات ایران حزبی نیست که بخواهیم بگوییم احزابی که اکثریت کرسی‌ها را در پارلمان در اختیار دارند می‌توانند جایگاه ریاست جمهوری را هم داشته باشند؛ علاوه بر این بسیاری از شهروندان در این دوره از انتخابات مجلس شرکت نکردند و حضور آن‌ها در انتخابات آتی می تواند کفه ترازو را به سمت اصلاحات سنگین کند؛ پس این نظریه اشتباه است.
او ادامه داد: برای مثال در مجلس هفتم که دولت آقای خاتمی بود اصولگرا‌ها در مجلس غالب بودند، در حالی که دولت اصلاحات حاکم بود؛ یا در مجلس پنجم که اصولگرا بود دولتی اصلاح طلب سر کار آمد؛ بنابراین همانگونه که عرض کردم، چون ساختار قدرت در کشور حزبی نیست و احزاب حضور خیلی پر رنگی ندارند؛ پس آرا بصورت توده‌ای شکل می‌گیرد. افزون بر آن فضای سیاسی ایران بسیار سیال است و هر لحظه ممکن است تغییر کند.
دبیرکل حزب همبستگی دانش آموختگان ایران یادآور شد: الان چیزی که باید همه سیاسیون به آن فکر کنند صیانت از منافع ملی و زمینه سازی برای یک انتخابات کاملا رقابتی است.
بیشتر بخوانید: خنده‌دارترین وعده‌های نامزدهای انتخاباتی قبل از انتخابات
انتهای پیام/