خانواده هوگو علاقه چندانی به جمهوری نداشت، اما به آزادی‌های قانونی و پارلمان، روی خوش نشان می‌داد. ویکتور هوگو در ۱۹ سالگی عاشق و دلداده همسر آینده‌اش «اَدل فوشه» شد؛ خانواده‌های هوگو و فوشه، چندان به این وصلت راضی نبودند؛ به ویژه مادر ویکتور هوگو که حسابی در نقش مادر شوهری خود فرو رفته بود و اصلاً حاضر نبود دوشیزه فوشه را که متعلق به خانواده‌ای از طبقه متوسط بود، به عنوان عروسش بپذیرد؛ اما پافشاری ویکتور و اَدِل، دو خانواده را ذلّه کرد!
ویکتور هوگو، طی دو سال، ۲۰۰ نامه عاشقانه برای همسر آینده‌اش نوشت و با لطایف‌الحیل به دست وی رساند و بالاخره در سال ۱۸۲۲ با او ازدواج کرد. هوگو بعد‌ها علیه لوئی ناپلئون، برادرزاده ناپلئون بناپارت که قصد داشت پارلمان فرانسه را منحل کند، ایستاد و همین مسئله باعث شد تحت‌تعقیب قرار بگیرد و به بروکسل بگریزد، اما مدتی بعد به جزیره‌ای در دریای مانش تبعید شد و با وجود عفو عمومی، در اعتراض به دیکتاتوری لوئی ناپلئون، به فرانسه بازنگشت. ویکتور هوگو در سال ۱۸۷۰، به عنوان یک قهرمان ملی وارد پاریس شد و به عضویت مجلس درآمد؛ اما مرگ اَدِل و فرزندانش، او را دچار افسردگی کرد. ویکتور هوگو در ۲۲ مه ۱۸۸۵ (اول خرداد ۱۲۶۴) در پاریس درگذشت.
منبع: خراسان
انتهای پیام/