به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود به مناسبت ۱۴ خرداد، سالروز رحلت حضرت امام خمینی (ره)، درباره اوضاع این روز‌های آمریکا تعبیر «لجن‌های حوض را به کار بردند که این روز‌ها بالا آمده است.»
حوض یک محوطه کوچک و محصور است که راه به جایی ندارد، زلاترین آب را درون آن بریزید، پس از مدت زمان کوتاهی به گنداب تبدیل می‌شود و این گنداب متعفن پس از چندی بوی نامطبوع خود را به مشام دیگران نیز می‌رساند.
قدرت آمریکا به اندازه همان حوضی است که حضرت آیت الله خامنه‌ای، این کشور را به آن تشبیه کرده و لجن‌های ته حوض نیز سیاست‌های رژیم آمریکاست که اکنون بوی تعفن آن مردم آمریکا را آزار می‌دهد.
مردمی که تا پیش از این تصور می‌کردند و حتی برخی از آن‌ها هنوز هم تصور می‌کنند و باور دارند که حکومت مبتنی بر لیبرال سرمایه داری کشورشان، تنها رژیم سالم حاکم بر کشور است که قصد دارد همه دنیا را اصلاح کند و برای این اصلاح، مجاز است دست به هر کاری بزند حتی قتل و کشتار مردم بیگناه جهان!
اما اکنون همین مردم می‌بینند و لمس می‌کنند که رژیم و حاکمیت موجود در آمریکا سال‌هاست که بر اساس ظلم و ستم بنا نهاده شده و تنها یک چهره بزک کرده و آرایش شده است که آن‌ها را فریب داده تا جایی که مردم آمریکا نیز در جرم و جنایات سران کشور، خود را شریک و سهیم می‌دانند و اکنون دیگر نمی‌خواهند روش سردمدارانشان ادامه یابد.
با وجودی که همچنان بسیاری از مردم آمریکا، رژیم خود را کعبه آمال می‌پندارند و اعتقاد قلبی به شیوه حکومتداری حکام خود دارند و این اعتقاد ریشه در آموزه‌هایی دارد که طی سالیان دراز در وجود مردم آمریکا نهادینه شده است، اما با این وجود، همین افراد جامعه آمریکا نیز به مرور زمان به خاطر نوع سیاست‌ها و عملکرد رژیم خود به آگاهی خواهند رسید؛ همانگونه که اکنون چنین اتفاقی افتاده است و خیل عظیمی که در خیابان‌های شهر‌های گوناگون آمریکا در اعتراض به سیستم دیده نمی‌شود، همان آگاهی و بیزاری از لیبرال سرمایه داری حاکم بر آمریکاست.
شاید و احتمال می‌رود که شرایط موجود در آمریکا باعث دو یا حتی چندقطبی در جامعه بیمار آمریکا شود؛ به گونه‌ای که هواداران رژیم موجود در این کشور علیه مردم معترض اقدام کنند و درگیری میان مردم نیز شکل بگیرد و این نقطه آغازی برای پایان حکومتی خواهد شد که سال‌هاست دنیا را مملو از ظلم و ستم، جنگ و خونریزی، جنایت و کشتار کرده است.
آیا نباید خون به ناحق ریخته شده مردم کشورهایی، چون افغانستان، یمن، عراق، سوریه، ویتنام و بسیاری کشور‌های دیگر در دنیا دامن رژیمی، چون آمریکا را بگیرد؟
این انتقام به نظر می‌رسد که باید به دست مردم آمریکا انجام شود؛ اگر قرار بر انتقام گرفتن از سوی دیگر مردم جهان باشد، ماشین جنگی رژیم آمریکا به کشتار و جنگ اقدام خواهد کرد و بار دیگر جنایات بسیاری رخ خواهد داد.
مردم آمریکا اکنون مسئولیت و وظیفه حساس و سنگینی را بر عهده دارند، مسئولیتی تاریخی که اگر به راه خود ادامه ندهند، جهان شاهد استمرار وحشیانه‌تر رژیم آمریکا در سطح دنیا خواهد بود.
مردم آمریکا می‌توانند کار را علیه لیبرال سرمایه داری کشورشان یکسره کنند و یک انقلاب بزرگ را رقم بزنند؛ انقلابی که بتواند، لجن‌های ته حوض خود را لایروبی کند و این کشور را از شر حاکمانی که اساس حکومت خود را بر پایه ظلم بنا نهاده‌اند، نجات دهند.
اندیشمندان، فرهیختگان و صاحبنظران دلسوز در آمریکا کم نیستند و می‌توانند با حضور خود در صحنه و میان مردم، به آگاهی و عمق بخشیدن به اعتراضات کمک کنند و جریان بیداری مردم آمریکا را از خطر بیراهه برهانند.