به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بار‌ها شنیده‌ایم که گذشته چراغ راه آینده است. این چراغ روشنگر مسیری است که به ساختن بنای تمدن ایرانی اسلامی می‌انجامد. چراغی که انوار روشنگرش حاصل تلاش صد‌ها حکیم، هنرمند و فیلسوف مسلمان است که از قرن‌ها پیش خشت‌به‌خشت این بنای سترگ را روی هم گذاشته‌اند.
با شما مخاطب گرامی قراری گذاشته‌ایم تا هر روز به بهانه عددی که تقویم برای تاریخ آن روز به ما نشان می‌دهد، به زندگی یکی از مشاهیر و بزرگان تاریخ کهن ایران و اسلام مختصر اشاره‌ای کنیم تا بتوانیم پس از یک سال، با این انوار روشنگر چراغ تمدن و فرهنگ آشنا شویم. به این منظور هر روز صبح، بخشی از تاریخ کهن خود و افتخارات آن را مرور خواهیم کرد.
برای خوشه‌چینی از این خرمن دانش و فرهنگ، جلد اول کتاب «تقویم تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام و ایران» تألیف دکتر علی‌اکبر ولایتی که به سال ۱۳۹۲ در انتشارات امیرکبیر به زیور طبع آراسته شده، بهره برده‌ایم.
سراج‌الدین محمد بن ابی‌بکر ارموی (۵۹۴-۶۸۲ق)، دانشمند و نویسنده ایرانی و از علمای منطق آذربایجان است.
او در شهر ارومیه متولد شد. مدتی را در موصل و دمشق زندگی کرد. سپس به آسیای صغیر مهاجرت کرد و در قونیه ساکن شد. ارموی در دربار عزالدین کیکاووس بن کیخسرو بن کیقباد، از سلجوقیان روم، زندگی می‌کرد و با پشتیبانی‌های او قاضی‌القضات روم شد.
ارموی با علما و بزرگان علم و ادبِ هم‌عصر خود مراوده و دوستی داشت. گفته‌اند در موصل نزد کمال‌الدین بن یونس قرائت کرده است. برخی به سبب مقام بالا و نفوذ اجتماعی‌اش با او به مخالفت برخاستند.
سراج‌الدین تقریباً تا پایان عمر کلاس‌های درس خود را برپا نگه داشت. او در شهر قونیه درگذشت. از سراج‌الدین آثاری در حکمت و منطق و اصول دین به جا مانده است؛ برخی از آثار او عبارت‌اند از:
۱. لطایف الحکمه، در زمینه حکمت به زبان فارسی که در ۶۵۵ق تألیف شده است؛
۲. مطالع الانوار، که در زمینه منطق و کلام نوشته شده است. قطب‌الدین رازی مطالع الانوار ارموی را شرح کرده و نام لوامع الاسرار فی شرح مطالع الانوار بر آن نهاده است؛
۳. التحصیل؛
۴. مختصر «المحصول»، که المحصول نوشته فخر رازی در اصول فقه است؛
۵. بیان الحق؛
۶. مجمل الحکمة؛
۷. ترجمه و تلخیص رسائل اخوان الصفا؛
۸. اللباب؛
۹. شرح کتاب الوجیز غزالی که درباره فروع فقه شافعی است؛
۱۰. مختصر الاربعین، در زمینه اصول دین.
منبع: آنا
انتهای پیام/