خانواده‌ها باید با بچه خود با محبّت برخورد کنند؛ زیرا محبّت به کودک به وی حق بیان می‌دهد تا مشکلاتی که برای او پیش می‌آید را با خانواده مطرح کند که این امر کودک را مستقل نموده و از گوشه گیری و انزوا نجات می‌دهد.
ترس از تنبیه فیزیکی کودک را مغلوب ترس، اضطراب و استرس می‌کند، به طوریکه این موارد از مهمترین مسایل لطمه زدن به آینده کودکان است. به خانواده‌ها توصیه می‌شود با یک خطای کوچک، کودک را مورد مواخذه قرار ندهند و تلاش داشته باشند به صورت طنز وار مشکلات را برطرف کنند.
تبعات تنبیه بدنی کودکان
-اعتماد به نفس آن‌ها از بین میرود و در نتیجه تا مدت‌ها با یک احساس نا امنی و ترس از جامعه زندگی می‌کنند.
-تنبیه بدنی استقلال کودک را از وی می‌گیرد و باعث می‌شود در ادامه تنها یک فرمانبردار و برده باقی بماند.
-احساسات بد در وجود وی فوران می‌کند. غم و اندوه و اضطراب مزمن، برای وی دائمی می‌شود.
-تنبیه بدنی سدی قدرتمند دربرابر کودک و والدین می‌سازد و رابطه آن‌ها با هم از بین میرود.
-حس رها شدن، تنهایی و بی اعتنایی در کودک شکل می‌گیرد.
-مانع از یادگیری مهارت‌های ارتباطی اجتماعی می‌شود.
-کودک نسبت به همسالان خویش و به ویژه در مدرسه رفتاری تهاجمی و خشونت آمیز خواهد داشت.
-کودکانی که تنبیه بدنی میشوند خلاقیت و هوش هیجانی کمتری نسبت به دیگر بچه‌ها خواهند داشت.
-قابلیت شناختی کودک از بین میرود.
-در ذهن آن‌ها این ایده بوجود می‌آید که بهترین راهکار مناقشه‌ها و مشکلات؛ خشونت و درگیری‌های فیزیکی است.
-سبب نابهنجاری رفتاری در جمع می‌شود مانند دزدی، تخریب اموال، خرابکاری و...
تنبیه بدنی کودک، بدترین تنبیه برای یک کودک، تنبیه بدنی کودکان
تنبیه بدنی کودکان و راه حل‌های جایگزین
چند پیشنهاد ساده برای لجبازی کودک
در صورتیکه برای منظم کردن فرزند خویش سر وی فریاد می‌زنید، میتوانید اثرات منفی آنرا در رفتار کودک خویش ببینید. به عنوان نمونه فرزندانتان هم برای انتقال پیام و منظور خویش با صدای بلند صحبت می‌کنند، همچنین، به جای ارام و بااحترام حرف زدن، سر والدین خویش فریاد می‌زنند، ارتباط والدین با فرزند ناپایدار و اسیب پذیر می‌شود و در نتیجه برقراری ارتباطی سالم با آنان دشوار می‌شود و همچنین امکان دارد این روش رفتاری آنان را از والدین دور کند.
شیوه‌های جایگزین تنبیه بدنی در کودکان
مورد‌های فوق که شما را متعجب نموده و فکر می‌کنید که دیگه چه راه‌هایی برای انضباط وجود دارد، در اینجا پنج شیوه انضباطی جایگزین تنبه بدنی وجود دارد که با به کارگیری آن میتوانید فرزندان متعادل و خوب بزرگ کنید.
۱. مخالفت خویش را بیان کنید
ساده‌ترین و مؤثر‌ترین شیوه تغییر رفتار کودک این است که به او بفهمانید رفتارش را نمی‌پسندید. اعتراض خود را به روشنی بیان کنید و دلایل تان را توضیح دهید. هنگامی که کودک ناراحتی و مخالفت شما را می‌بیند، امکان دارد خود بخود آن رفتار را اصلاح کند. کودک احتیاج به تائید شما دارد و چنانچه نارضایتی شما را در نگاه نخست ببیند، بر روی رفتارش تأثیر می‌گذارد. غر نزنید، کوتاه نیایید، مخالفت خویش را بیان کنید؛ مخالفت شما باید به آرامی و روشنی بیان شود، بدون خشم و قلدری!
۲. گفت وگوی کوتاه داشته باشد
زمانی که کودک کار اشتباهی انجام می‌دهد، نخستین و بهترین واکنش، حرف زدن در خصوص آن است. گاهی وقت‌ها حرف زدن با کودک پیرامون رفتار اشتباهش کافی است تا آنرا اصلاح کند. در موقع صحبت به عواقب رفتار ناپسند کودک اشاره کنید. کودکان گاهی وقت‌ها احتیاج دارند تا از زنجیره پیامد‌های رفتار اشتباه خویش آگاه شوند.
۳. نادیده بگیرید
گاهی وقت‌ها زمانی که خطا‌های کوچک و ناچیز کودک روبرو می‌شوید، بهترین عکس العمل چشم پوشیدن آن است. برای چشم پوشیدن رفتار خطای کودک:
در لحظه، تصمیم بگیرید که کار کودک را نادیده بگیرید.
به طور نامحسوس رفتار وی را زیر نظر داشته باشید.
کاملا ارام و راحت باشید بگونه‌ای که چهره شما حالت خاصی را نشان ندهد.
معلوم است که رفتار‌های پرخطر یا زیان آور کودک را نباید نادیده بگیرید. این شیوه براساس این فرضیه است که کودک از توجه منفی (افزایش ناگهانی توجه شما)، نسبت به بی اعتنایی به وی، رضایت بیشتری خواهد داشت.
۴. جداسازی و جایگزینی کنید
آیا بچه‌ها بر سر یک بازیچه با هم جنگ و دعوا می‌کنند؟ آنرا بردارید. زمانی که بازیچه‌ی را از کودک میگیرید، به جای آن فعالیت سودمندی را جایگزین کنید.
دو قانون زیر را در نظر داشته باشید:
جداسازی و جایگزینی را با ارامش انجام دهید.
کودک را از وسیله‌ای جدا کنید که به رفتار بد وی مرتبط است.
۵. هشدار دهید
زمانی که کودک دست بکار اشتباهی می‌زند، به وی هشدار دهید. در بسیاری از موارد، هشدار دادن باعث متوقف شدن آن کار می‌شود. هشدار به مفهوم تهدید نیست. تهدید برای ترسانیدن کودک است؛ ولی هشدار به سادگی کودک را آگاه می‌کند که باید کارش را متوقف کند، زیرا تبعات ناگواری دارد. بهترین هشدار بگونه‌ای است که به طور واضح محدودیت‌ها و پیامد‌های مرتبط با آن رفتار را معلوم کنید.
همواره به خاطر داشته باشید که تنبیه بدنی هیچ جایگاهی در تربیت کودکان ندارد. تبعات تنبیه بدنی در کودکان به قدری ناگوار است که تا بزرگ سالی آنان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. پس در هنگام عصبانیت، قدری تامل کنید و به جای تنبیه بدنی کودک به فکر راهکار‌های جایگزین باشید.
منبع: بیتوته
انتهای پیام/