به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دانشمندان تخمین زده اند که حدود ۱۰.۰۰۰ تریلیون مورچه بر روی زمین زندگی می‌کند. بیش از ۱۲.۰۰۰ نوع مختلف از مورچه‌ها نام گذاری شده اند، اما به طور قطع تعداد بیشتری نیز وجود دارند که هنوز نامی برای آن‌ها مشخص نشده است. آن‌ها با زندگی در کلونی بقای خود را حفظ می‌کنند. هر کدام از این مورچه‌های کوچک یک وظیفه مشخص دارند تا بتوانند کلونی را حفظ کنند. در این جا به بررسی زندگی ۶ نوع از
مورچه‌های عجیب و مشغول می‌پردازیم.
مورچه‌های مهاجم
از سر راه ما کنار بروید. ما مورچه‌های مهاجم و همواره به دنبال شکار غذا هستیم. اگر یک حیوان کوچک سر راه ما قرار گرفته باشد هیچ شانسی در مقابل ما برای زنده ماندن ندارد حتی اگر جسه‌ی آن از ما بزرگتر باشد. ابتدا ما با تعداد زیاد خود، شکارمان را محاصره می‌کنیم. ما حدود ۲۰۰.۰۰۰ عضو مهاجم داریم. به سرعت نور شکار را به تکه‌های کوچک تبدیل می‌کنیم تا بتوانیم آن را باخود به لانه حمل کنیم. شاید اندازه‌ی ما کوچک باشد، اما در عرض ۱۰ دقیقه یک عنکبوت را شکار کرده تکه تکه کرده و به لانه می‌بریم. ما به وسیله‌ی بویی که از خود در سرتاسر جنگل به جا می‌گذاریم راه لانه را پیدا می‌کنیم. مورچه‌های محافظ که از ما بزرگتر هستند در اطراف ما حرکت می‌کنند تا اگر در حین بازگشت به لانه مورد حمله قرار گرفتیم، از ما محافظت کنند. مورچه‌های محافظ نسبت به مورچه‌های کارگر چنگک‌های بزرگتری دارند.
تنبل از نزدیکترین خویشاوندان مورچه‌خوار
بعد از بازگشت به لانه ما تکه‌های شکار را به مورچه‌های کارگر کوچکتر می‌دهیم. آن‌ها این تکه‌ها را خرد می‌کنند و مایعات بدن شکار را به چند قسمت تقسیم می‌کنند. بخشی را برای ملکه و بخشی را برای لارو‌ها می‌برند و یک بخش دیگر را برای مورچه‌های دیگر ذخیره می‌کنند. لانه ما غیر عادی است. اگر به دقت به آن نگاه کنید لانه از هزاران مورچه به وجود آمده است. زمانی که در حال استراحت هستیم با پا‌ها و چنگک هایمان به هم دیگر می‌چسبیم و لانه را تشکیل می‌دهیم. در هر کلونی بیش از یک میلیون مورچه زندگی می‌کنند. لانه‌ی ما یک جای موقتی است. اگر یک جا بمانیم نمی‌توانیم غذای کافی برای کلونی تامین کنیم به همین دلیل همواره در حال حرکت هستیم.
شب‌ها در دسته‌های بزرگ حرکت می‌کنیم و مورچه‌های سرباز از ما محافظت می‌کنند. ما شبیه یک ارتش عمل می‌کنیم. بعضی از مورچه‌های کارگر، ملکه و تخم‌ها و بعضی دیگر لارو‌ها را حمل می‌کنند. برخی از مورچه‌های کارگر جلو‌تر رفته و امنیت منطقه را بررسی می‌کنند. در نور روز ما دوباره کمپ خود را برپا می‌کنیم به هم می‌چسبیم تا لانه‌ی جدیدی درست کنیم. اکنون ما آماده‌ی شکار در روز جدید هستیم. یک پیاده روی نظامی تمام عیار!
مورچه‌های قارچی
راه را باز کنید. ما با تکه‌های برگ سنگینمان در حال عبور هستیم. این تکه‌های برگ شاید برای شما سنگین به نظر نرسد، اما هر کدام از آن‌ها ۵ برابر ما وزن دارند. ما مورچه‌های قیچی کننده هستیم و همیشه سرمان شلوغ است. وظیفه ما حمل قسمت‌های نازک و نرم درختان و گیاهان به لانه است. ما این قطعه‌ها را به مورچه‌های کارگر کوچکتر می‌دهیم تا آن‌ها را به قسمت‌های کوچکتر تقسیم کنند و غذای لانه را تامین کنند. ساعت‌ها طول می‌کشد تا ما غذارا به لانه ببریم و مورچه‌های کارگر کار تقسیم کردن را انجام دهند.
این کارگر‌ها روی چنگک هایشان دندانه‌های تیزی دارند که در بریدن برگ‌ها به آن‌ها کمک می‌کند. این دندانه‌های بسیار قدرتمند در هر ثانیه هزار بار حرکت می‌کنند. ابتدا ما در لانه تکه‌های خرد شده را به زیر زمین حمل می‌کنیم. ما این برگ‌ها را نمی‌خوریم بلکه برای پرورش یک نوع خاص از قارچ‌ها از آن استفاده می‌کنیم.
این قارچ غذای ماست. کارگران زیر زمین با قطعه قطعه کردن و جویدن برگ‌ها و تبدیل آن‌ها به یک خمیر چسبناک قارچ‌ها را پرورش می‌دهند. درست مانند باغبان ها، آن‌ها از این خمیر چسبنده بسیار مراقبت می‌کنند، برگ‌ها را با مدفوع ما می‌پوشانند و سپس یک مقدار از خمیر چسبنده را روی آن قرار می‌دهند. در هر کلونی میلیون‌ها مورچه زندگی می‌کنند و ملکه، که روزی هزارن تخم می‌گذارد. کارگران جوان‌تر از این تخم‌ها مراقبت می‌کنند. لانه ما در زیر زمین بسیار وسیع است و ورودی‌های متعددی دارد. در زیر زمین اتاقک‌هایی به اندازه توپ فوتبال درست می‌کنیم و قارچ‌ها ر ا آن جا پورش می‌دهیم. هزاران دشمن مانند عنکبوت شکارچی و دیگر مورچه‌ها در اطراف ما هستند.
سربازان درشت‌تر از ما محافظت می‌کنند و دشمنان را چنگک‌های تیزشان دور می‌کنند. بعضی از کارگر‌ها نقش بسیار مهمی در لانه دارند آن‌ها قارچ‌های کهنه و فضولات را از لانه خارج می‌کنند و کار تمیز نگه داشتن لانه برعهده آن هاست. کارگران دیگر نیز این مواد زائد را از لانه دور می‌کنند. این مواد به سرعت به کود در طبیعت تبدیل می‌شوند. ما در کنار کارگران پرورش قارچ استراحت نمی‌کنیم، زیرا امکان دارد بدن ما حامل جرم و کثیفی باشد که بروی رشد قارچ تاثیر بگذارد.
مورچه‌های قرمز آتشین
اگر به جای شما باشم هیچ وقت به لانه مورچه‌های قرمز آتشین نزدیک نمی‌شوم. ما زمانی که بسیار عصبانی بشویم به حالت حمله در آمده و از سلاح خود استفاده می‌کنیم. ما مورچه‌های قرمز آتشین هستیم و امروزه در سرتاسر دنیا می‌توان ما را یافت. ما مهاجم را با نیش‌های سمی که دورن چنگک هایمان هست نیش میزنیم و به او آسیب می‌رسانیم.
تعدادی از ما سرهایمان را دایره وار به هم نزذیک می‌کنیم و مهاجم را نیش میزنیم این روش موجودات کوچک را از پای در می‌آورد و در انسان باعث ایجاد درد می‌شود. کلونی ما توسط یک ملکه جوان و تعدادی مورچه کارگر در یک روز تشکیل می‌شود. ملکه در هر روز ۱۵۰۰ تخم می‌گذارد که به لارو تبدیل می‌شوند. بعد از چند هفته لارو‌ها به مورچه‌های جوان و سپس به مورچه‌های بالغ تبدیل می‌شوند. این مورچه‌های جوان از ملکه و لارو‌ها مواظبت می‌کنند و کلونی را پاکیزه نگه می‌دارند. کلونی ما به سرعت وسیع می‌شود.
در یک سال کلونی ما ۱۱.۰۰۰ مورچه دارد و بعد از سه سال این مقدار به ۶۰.۰۰۰ مورچه می‌رسد. شاید شما تصور کنید، چون ما به مزرعه‌ها و انسان‌ها حمله می‌کننیم دردسر ساز هستیم. اما در کنار این چیز‌ها ما منظم و هماهنگ هستیم. هر چیزی که در طبیعت باشد غذای ماست و این باعث می‌شود که محیط زیست پاکیزه بماند. ما شکارچیان ماهری نیز هستیم به طوری که می‌توانیم در کمتر از یک دقیقه به یک مارمولک حمله کرده و آن را از پا در آوریم. بعضی از ما در لانه می‌مانیم تا اتاق‌های بیشتری برای وسیع ترکردن کلونی بسازیم. برخی مواقع کلونی ما بیشتر از یک ملکه دارد و کلونی ما نیم میلیون مورچه را در خود جای می‌دهد. برای ساخت اتاق عمق زمین را می‌کنیم لانه‌ی برخی از کلونی‌ها تا عمق ۱.۵ متری زمین پیش رفته است.
مورچه‌های نجار
اگر واقعیت را بخواهید، ما چوب نمی‌خوریم! ما تنها با چنگک هایمان چوب را سوراخ می‌کنیم تا لانه‌ی خود را در آن جا بسازیم. ما مورچه‌های نجار هستیم و برای ملکه‌ی خود در چوب‌های مرطوب لانه می‌سازیم. تخم‌های ملکه برای خارج شدن احتیاج به رطوبت دارند و در جای خشک از تخم خارج نمی‌شوند. بیشتر ما درون چوب‌های پوسیده، ریشه‌ها و کنده‌های چوب زندگی می‌کنیم. ما می‌توانیم به وسائل چوبی منازل شما آسیب‌های جدی وارد کنیم. وقتی کلونی ما بزرگتر شد از دیگر مورچه‌های درون چوب‌ها برای مواظب از لاروهایمان استفاده می‌کنیم. ما جذب خانه‌های چوبی می‌شویم که با چوب شیرین ساخته شده اند.
عسل، ژله و شکر خوراکی‌های مورد علاقه ما هستند. ما به زنبور‌های عسل حمله کرده و عسل آن‌ها را می‌خوریم. همچنین بدن جانوران دیگر را قطعه قطعه کرده و به عنوان آبمیوه آب بدن آن‌ها را مصرف می‌کنیم! همانند دیگر مورچه‌ها ما نیز دو معده داریم یکی برای تغذیه خودمان و دیگری برای بازگرداندن به کلونی. ما در فصل‌های بهار و تابستان بیشترین فعالیت را داریم. شب‌ها برای به دست آورن غذا برای لانه، از آن خارج می‌شویم.
بافنده‌های خارق العاده
خارق العاده‌ترین چی در مورد ما این است که لانه هایمان را بالای درخت می‌سازیم. هیچ وقت شده سعی کنید که یک کیف بدوزید. خب شما مواد اولیه را ابتدا تهیه می‌کنید. در مورد ما هم، مواد اولیه، برگ‌ها هستند. ما لبه‌های برگ‌ها را به هم می‌چسبانیم و به تعداد بسیار زیادی کارگر برای این کار نیازمندیم. ما یک طرف برگ را با چنگک هایمان نگاه می‌داریم و لبه دیگر برگ را به آن نزدیک می‌کنیم مورچه‌های کارگر هم به ما می‌پیوندند و به ما کمک می‌کنند تا لبه‌ها را کامل به یک دیگر نزدیک کنیم. سپس مورچه‌های کارگر لارو لانه‌ی قدیمی مان را می‌آورند و به آرامی روی لبه‌ها فشار می‌دهند.
از لارو‌ها شیره‌ی نازک نخ مانندی خارج می‌شود که لبه‌ها را به هم متصل می‌کند. لانه‌ی ما می‌تواند بزرگ و بزرگتر شود هرچه بیشتر برگ‌ها را به هم بچسبانیم لانه نیز بزرگتر می‌شود. برخی اوقات لانه‌ی ما از یک درخت به درخت دیگری متصل شده است. ما به درختان آسیب نمی‌رسانیم بلکه تا زمانی که ما روی یک درخت لانه داریم از آن محافظت می‌کنیم و به دیگر جانوران اجازه نمی‌دهیم که به درخت حمله کنند. یکی از دشمنان ما عنکبوت جهنده است. بوی بدن این عنکبوت شبیه بوی بدن ماست به همین دلیل هنگام ورود به لانه ما متوجه حضور آن نمی‌شویم و به راحتی تخم‌ها و لارو‌ها و حتی خود ما را می‌خورد.
شکارچی سریع
درست برعکس دیگر همنوعانمان ما می‌توانیم شمارا ببینیم. ما چشما‌های بزرگ با قدرت بینای بسیار خوب داریم. به مورچه‌های عظیم می‌گویند، زیرا یک نوع از بزرگترین مورچه‌ها هستیم. ما با زنبور‌های بی عسل فامیل هستیم. در واقع دانشمندان معتقدند که مورچه‌ها نسبتی دور با زنبور‌های بی عسل و زنبور‌های عسل دارند. با این همه ما پرواز نمی‌کنیم. اما درست مثل آن‌ها شکار می‌کنیم و در لانه‌هایی شبیه به لانه آن‌ها زندگی می‌کنیم. نزدیک شکار خود را قایم می‌کنیم و در یک چشم برهم زدن حشره را شکار می‌کنیم. شکار را در بین چنگک‌های بلند خود نگه می‌داریم و به لانه می‌بریم.
ما می‌توانیم تا هفت برابر وزن خود بار برداریم. کلونی ما فقط ۱.۰۰۰ مورچه دارد پس مجبوریم برای سیر نگه داشتن کلونی همگی به سختی تلاش کنیم. زمانی که کلونی ما کوچک است حتی ملکه هم از لارو‌ها و تخم‌ها نگه داری می‌کند و از لانه برای شکار خارج می‌شود. همه‌ی ما در کار محافظت از کلونی مسئولیم. زمانی که توسط سوسک‌ها یا عنکبوت‌ها مورد حمله قرار می‌گریم آن‌ها را می‌ترسانیم و از لانه خود دور می‌کنیم. دیگر مورچه‌ها نیز از دشمنان ما هستند. آن‌ها هر چند که از ما کوچکتر هستند، اما تعدادشان بسیار بیشتر است. اما ما هم هیچ وقت تسلیم نمی‌شویم. حتی اگر بدن ما از وسط نصف شده باشد باز هم به جنگیدن با دشمن ادامه می‌دهیم.
همان طور که متوجه شدید مورچه‌ها اگر چه کوچک هستند، اما بسیار خارق العاده و برای طبیعت مفید هستند. دفعه‌ی بعدی که بر روی زمین راه می‌رویم مواظب این حشرات کوچک باشیم.
منبع: سیارک
انتهای پیام/