سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

قیام ۱۵ خرداد؛ انفجار بُغض مردم علیه رژیم شاه

با وجود آن‌که رژیم شاه در برابر قیام ۱۵ خرداد غافلگیر شد، اما برای کسانی که در متن جامعه بودند و اعتراضات و سخنرانی‌های امام (ره) را می‌شنیدند، این قیام قابل پیش‌بینی بود.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مبارزات حضرت امام (ره) با رژیم شاه، از ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ آغاز نمی‌شود؛ اما این رویداد مهم را باید به‌حق، سرآغاز نهضت اسلامی مردم ایران بدانیم. تا پیش از این تاریخ، مبارزات در این حد گسترده و عمومی پیگیری نمی‌شد و معمولاً اعتراضات در قالب راهپیمایی‌های محدود، تحصن، تعطیلی بازار و تحریم انتخابات بروز و ظهور پیدا می‌کرد.

شاید این امید وجود داشت که پیگیری مطالبات مردمی بتواند رژیم را وادار به عقب‌نشینی کند و از مسیر ویرانگری که در پیش گرفته‌بود، باز دارد؛ اما چنین نشد. وحشی‌گری عُمّال رژیم پهلوی در نوروز سال ۱۳۴۲ و حمله به مدرسه فیضیه، آن هم در روز شهادت امام صادق (ع) و در حالی که مجلس عزای اهل‌بیت (ع) در این مدرسه منعقد شده‌بود، نشان داد که شاه برای اجرای خواسته‌هایش به همان مشی و روشی معتقد است که پدرش معتقد بود؛ به وجود آوردن جوّ اختناق و تحمیل دیکتاتوری به ملت ایران. اما این بار شرایط به کلی فرق می‌کرد؛ اولاً تجربه ملت در پی عبور از دوران دیکتاتوری رضاشاهی و قیام‌هایی مانند قیام مسجد گوهرشاد و پس از آن، رویداد‌هایی مانند اشغال ایران، ملی شدن صنعت نفت و کودتای آمریکایی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، نسبت به قبل بیشتر شده بود و ثانیاً، این‌بار یک مرجع‌تقلید آگاه و شجاع، پرچم مبارزه را به دست گرفته بود و این اقدام، افزون بر اتحاد ملت برای رسیدن به یک هدف مقدس، حجتی شرعی را هم برای مؤمنانی که از شرایط موجود به تنگ آمده بودند، فراهم می‌کرد.

با وجود آن‌که رژیم در برابر قیام ۱۵ خرداد غافلگیر شد، اما برای کسانی که در متن جامعه بودند و اعتراضات و سخنرانی‌های امام (ره) را می‌شنیدند، این قیام قابل پیش‌بینی بود.

امام خمینی (ره) پس از واقعه جانگداز مدرسه فیضیه، و طی دو ماه، در سخنرانی‌ها و اعلامیه‌های متعدد، به افشای ماهیت واقعی رژیم پهلوی پرداخت و این آگاهی عمومی، زمینه یک قیام بزرگ را رقم زد. با این حال، عوامل رژیم چنان از باده قدرت مست بودند که نمی‌توانستند نفوذ مذهب و روحانیت را در تار و پود جامعه ایرانی درک کنند. سخنرانی روز ۱۳ خردادماه سال ۱۳۴۲ و به دنبال آن راهپیمایی پرشور عزاداران علیه رویه ضد ملی و مذهبی رژیم، باعث شد که دستور بازداشت امام خمینی (ره) صادر شود.

در نخستین ساعات بامداد ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲، کماندو‌های رژیم پهلوی به منزل امام (ره) در قم یورش بردند و پس از بازداشت، ایشان را به تهران منتقل کردند. این اقدام کاسه صبر مردم را لبریز کرد و تلاقی آن با ایام محرم و عاشورای حسینی، باعث خروش ملت علیه اقدام رژیم شد.

منبع: خراسان

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.