سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

خطری که پرستاران را تهدید می‌کند/ مدافعان سلامت امنیت شغلی می‌خواهند

بسیاری از پرستاران مدتهاست که خانواده خود را ندیده‌اند، عروسی خود را لغو کردند و در کنار مردم بودند؛ این درحالی است که بسیاری از ارکان پزشکی در نقاط مختلف دنیا ترک شغل کرده و مردم را تنها گذاشتند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، نزدیک به چهارماه است که پرستاران دوشادوش یکدیگر با کرونا مبارزه می‌کنند و این موضوع به مرور زمان باعث ایجاد فرسایش روحی بین کادر درمانی بیمارستان‌ها شده است؛ علاوه بر این مشکلات امنیت شغلی پرستاران نیز سالهاست که این قشر را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد. با شیوع ویروس کرونا، هزاران پرستار و بهیار جان خود را در روند رسیدگی به بیماران در معرض خطر قرار داده اند، اما بدون هیچ چشم‌داشتی در حال خدمت به بیماران کرونایی هستند.

خطر جدی در کمین پرستاران

کرونا علاوه بر امنیت جانی، امنیت سلامت روحی و روانی بسیاری از پرستاران را به خطر انداخته است.

مریم حضرتی، معاون پرستاری وزارت بهداشت چندی قبل در این مورد اعلام کرده بود: «۶۵‌درصد نیرو‌های پرستاری در مراقبت مستقیم از بیماران کرونایی هستند و طی تحقیقات صورت گرفته افزایش خستگی و افسردگی در بین پرستاران مشخص شده است که مداخلات مشاوره و روانپزشکی برای پرستاران در بسیاری از بیمارستان‌ها در نظر گرفته شده است.

مهم‌ترین علت افزایش افسردگی در پرستاران، دوری از خانواده، مشقت کاری، ترس از کرونا یا سختی کار نبوده، بلکه مهم‌ترین علت مشاهده مرگ بیماران جلوی چشم آن‌ها بوده است. ترک خدمت یک‌درصد نیرو‌ها از محل کار در بحران کرونا نیز مختص پرستاران نبوده و در گروه‌های دیگر هم بوده است که مطابق قانون رسیدگی می‌شود.»

این گفته‌ها در حالی مطرح می‌شود که به‌دلیل کمبود نیروی کادر درمانی و پرستاری، بسیاری از پرستاران چند روز را در بیمارستان سپری می‌کنند و زمان استراحت آنها، ترس از رفتن به منزل و ملاقات با نزدیکان باعث تشدید مشکلات روحی و روانی‌شان می‌شود.

همراهان تنهاتر از همیشه

فرشید الازمنی معاون اجرایی سازمان نظام پرستاری در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، در مورد مشکلات پرستاران در دوران مقابله با کرونا اظهار کرد:پرستاری یک شغل و حرفه‌ای است که وابسته به زمان، مکان، بحران نیست و جمعه پرستاری نه تنها در کرونا بلکه در بسیاری حوادث این پرستاران هستند که برای سلامت مردم تلاش می‌کنند.

وی افزود: ما مطالبه گر صنفی پرستاران هستیم که باید حمایت روان، عاطفی و اجتماعی شوند؛ لذا یک پرستار نباید در اوج مبارزه با کرونا استرس حقوق و امنیت شغلی داشته باشند و کاملا بی انصافی است که پرستاران ایران را در مبارزه با کرونا سربلند کردند و امروز باید برای مطالبات حداقلی خود جلوی ساختمان وزارت بهداشت تجمع کنند.

معاون اجرایی سازمان نظام پرستاری تصریح کرد: بسیاری از پرستاران ماه‌ها است که خانواده خود را ندیده‌اند، عروسی خود را لغو کردند و در کنار مردم بودند این درحالی است که بسیاری از پرستاران در نقاط مختلف دنیا ترک شغل کرده و مردم را تنها گذاشتند.

الازمنی ادامه داد: امروز نظام روانشناسی کشور باید در کنار پرستاران و کادر درمانی باشند، زیرا می‌توانند نقش مهمی داشته باشند.

معاون اجرایی سازمان نظام پرستاری بیان کرد: پرستاران ما با کمترین تجهیزات با کرونا مقابله کردند و تقدیم شهید مدافع سلامت به جامعه هشت سال دفاع مقدس را یادآوری کردند؛ لذا ارائه خدمات اولیه مانند حمایت شغلی و روانی کمترین کاری است که می‌توان به پرستاران داد.

وی تاکید کرد: با توجه به بحران کرونا پرستاران بخش خصوصی، دولتی و یا شرکتی به میدان آمدند و امروز شاهد هستیم که بسیاری پرستاری از نظر امنیت شغلی با مشکل رو به رو هستند؛ نکته‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که مقابله با کرونا روند خوبی داشت و کشور امروز از نظر آمار بهبودیافتگان وضعیت مناسبی دارد.

مدافعان سلامت امنیت شغلی می‌خواهند

با این حال به نظر می‌رسد با توجه به تشکیل مجلس یازدهم و حسن نظر نمایندگان مجلس در خصوص رسیدگی به وضعیت نابسامان اقتصادی، نظام سلامت کشور با همراهی مجلس و تهیه لوایح و طرح‌های مناسب در کنار توجه به دیگر اقشار کشور بستری فراهم کنند تا پرستاران، دیگر دغدغه فکری برای حقوق و امنیت شغلی نداشته باشد، زیرا به نظر می‌رسد ویروس کرونا تا مدت‌ها تهدیدی برای سلامت کشور است و نیروی انسانی حفظ سلامت مردم و خاکریز اول این جبهه مقابله با کرونا همین پرستاران و مدافعان سلامت هستند.

منبع: آنا

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
۱۳:۱۶ ۱۲ خرداد ۱۳۹۹
آقای مسئول !چرا یک بازنشسته سرمایه دار رو در سن 60 سالگی هیئت علمی میکنی وپست ریاست دانشگاه بهش میدی و ایشون از وقتی آمده قشر پرستاران وپزشکان وخدمات زحمتکش با جیب خالی دارن با کرونا میجنگن ویه عده مغت خور روز به روز جیب هاشون پرتر . از وقتی کرونا آمده کلا مزایایی که طبق روال میدادن رو هم قطع کردن!!!!انصاف نیست