به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،عشق یک احساس قوی است که در طول تاریخ همه ابعاد زندگی انسان را تحت تأثیر خود قرار داده است. ادبیات نیز خواسته یا ناخواسته بازتابی از عشق است. ویلیام شکسپیر، نمایشنامه‌نویس شهیر انگلیسی قرن شانزدهم از نویسندگانی به حساب می‌آید که عشق را در قالب کلمات به تصویر کشیده است .او با نوشتن و خلق آثاری داستان نمایش رومئو و ژولیت به نوعی داستان یکی از شهر‌های ایتالیا را روایت می‌کند. این شهر که در کرانه رودخانه آدیجه در منطقه وِنه‌تو واقع شده، با نام ورونا شناخته می‌شود و امروز به دلیل معماری خاص خود، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است.
ما در این گزارش سری به خانه ژولیت یا خانه عشق در شهر ورونا می‌زنیم و با داستان این خانه آشنا می‌شویم. این خانه در واقع متعلق به خانواده دی کاپلو بود و نام این خانواده شباهت زیادی به نام خانواده ژولیت دارد بنابراین مسئولان شهر ورونا تصمیم گرفتند که در سال ۱۹۰۰ میلادی با خرید خانه خانواده دی کاپلو یاد ژولیت را برای همیشه زنده نگه داشته و حیاتی تازه به خانه‌ای که در قرن سیزدهم ساخته شده است، بدهند. آنها بالکنی را که رومئو در آن به عشقی که به ژولیت داشت، اعتراف کرد، به خانه اصلی اضافه کردند. این بالکن امروزه لقب معروف‌ترین بالکن جهان را به خود اختصاص داده و هر ساله گردشگران زیادی برای بازدید از آن به شهر ورونا می‌روند.
بازدیدکنندگان خانه ژولیت در طبقه دوم بنا ،سفال‌ها و سرامیک‌های متعلق به قرون وسطی و رنسانس را در قالب یک موزه می‌بینند. در بخشی از خانه نیز لباس‌هایی که برای اجرای دو نقش رومئو و ژولیت استفاده شده‌اند، در معرض دید عموم قرار گرفته‌اند.
یکی دیگر از جاذبه‌های خانه ژولیت دری میله‌ای است که هزاران قفل به نشانه عشق و پیوند ابدی روی آن زده شده‌اند. نامه به ژولیت نیز جاذبه دیگری است که توسط بازدیدکنندگان به خانه عشق اضافه شده و به نوعی خاطره‌ساز است. این نامه نه تنها یک دستخط بلکه هزاران دستخط برای پاسداشت عشق است.
انتهای پیام/