در ماه رمضان سال ۹۹ به علت شیوع بیماری کرونا خبری از نمازهای جماعت و سفرههای پر مهر و محبت افطار نبود.
مساجد و مصلاها تنها در شب قدر به صورت محدود با رعایت فاصله گذاری اجتماعی باز شدند و شوق الغوث الغوث عبادت کنندگان را به گوش عرشیان رساندند.
رمضان امسال متفاوت بود؛ از هم دور بودیم، اما دل هایمان بیشتر از همیشه به هم نزدیک بود.
میگفتند روزه گرفتن در کرونا مضر است، اما کسی که آگاه باشد میداند دین اسلام انسان را مجبور به انجام کاری نمیکند که برایش ضرر داشته باشد و عاشقان روزه گرفتند.
میگویند ماه رجب و ماه شعبان برای ماه مبارک رمضان زمینه سازی میکند و انسان میتواند با کم کردن گناهان و پرداختن به نمازها و دعاهای وارد شده خود را آماده کرده و با استغفار ذهن و روح خود را از آلودگی پاک کند و از خداوند بخواهد ماه رمضان موفقی برایش رقم بخورد.
اما حیف که این ماه مبارک رفت حیف که فرصت خوبی بود تا در شرایط قرنطینه خانگی بیشتر از سالهای پیش به عبادت بپردازیم.
به خاطر جلو گیری از گسترس بیماری کرونا خبری از سفرههای طولانی افطار در مساجد نبود، اما سنت افطاری دادن بیشتر و پررنگتر از سالهای پیش در بین ایرانیان مسلمان انجام شد.
مسلمان، برادران و خواهران خود را فراموش نکردند و به فرموده مقام معظم رهبری عمل کردند و سفرههای افطار را از مساجد به درب خانههای نیازمندان بردند تا شاید باری را از دوش آنان بردارند.
کمکهای مومنانه و همدلانه به روشهای مختلف طرحهایی بودند که از سوی نیروهای مردمی بسیج و موسسات خیریه وکمیته امداد امام خمینی (ره) اجرا شدند و مایحتاج نیازمندان را تامین کردند.
حال در پایان مهمانی خداوند و در عید بندگی اصلیترین دعای مسلمانان ظهور امام زمان و ریشه کن شدن بیماری کرونا و سلامتی کادر درمان و شفای بیماران است.
امیدواریم خداوند کارنامه اعمال سرنوشت یکسال پیش روی همه ما را به خوبی رقم زده باشد و در آن بنویسند او یار و یاور امام زمان خواهد بود.
انتهای پیام/ م