ظاهراً این پیشنهاد را محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه به شاه قاجار داد؛ او تحصیل‌کرده دانشگاه سوربن در رشته تاریخ و جغرافیا بود و اشتیاق فراوانی به حفظ آثار و ابنیه تاریخی داشت. ناصرالدین‌شاه که اصولاً صاحب شمّ هنری و به چنین کار‌هایی متمایل بود، دستور داد قسمتی از کاخ گلستان را که در آن هدایای سفرای خارجی به شاه ایران نگهداری می‌شد، تخریب و برای موزه و همچنین، یک کتابخانه مجهز آماده کنند.
به این ترتیب، نخستین موزه ایران با حمایت شاه قاجار و تلاش‌های اعتمادالسلطنه شکل گرفت. اعتمادالسلطنه درباره ظاهر موزه و اشیای موجود در آن می‌نویسد: «موزه همایونی نیز خزینه‌ای است مشحون به زواهر و جواهر گرانبها و ظرایف و نفایس اشیا و آثار جلیله علمیه و مهمات جریمه قدیم و آلات و ادوات متنوعه و مصنوعات ازمنه سالفه و نتایج خیالات حکمای بزرگوار و تماثیل و تصاویر نگارنده‌های بی‌مثل و مانند روزگار، پرده‌های نقاشی کار نقاش‌های مشهور و حاصل صنایع کارخانه‌های معروف و ظروف چینی بسیار ممتاز، کار چین و سور و انگلیس و ژاپن و بلورآلات کارخانه ساکس ونیز و سایر کارخانه‌های معتبر و مسکوکات قدیم با صور سلاطین معظم ایران».
ظاهراً بازدید از این موزه، جنبه عمومی نداشته‌است و فقط سفرا یا افراد خاص می‌توانستند از آن بازدید کنند. بعد‌ها موزه ناصری به اتاقی در مدرسه دارالفنون منتقل شد و در این مکان، اندکی بر حجم بازدیدکنندگان آن افزودند! اشیای نخستین موزه ایران، بعد‌ها به موزه‌های ساخته‌شده در تهران منتقل شد.
منبع: خراسان
انتهای پیام/