به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سید واعظ موسوی پیرامون دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان گفت: دعایهای ماه مبارک رمضان ادعیهای ارزشمند با مضامین گرانبها هستند، در دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان آمده است: «اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ الى مَرْضاتِکَ دلیلاً ولا تَجْعَل للشّیْطان فیهِ علیّ سَبیلاً واجْعَلِ الجَنّةِ لی منْزِلاً ومَقیلاً یا قاضی حَوائِجَ الطّالِبین. خدایا قرار بده برایم در آن به سوى خوشنودىهایت راهنمایى و قرار مده شیطان را در آن بر من راهى وقرار بده بهشت را برایم منزل وآسایـشگاه اى برآورنده حاجتهاى جویندگان».
وی در مورد مضمون دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان ابراز کرد: در دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان بندگان از خدا میخواهند تا برای آنان قرار دهد خشنودیش را همچنین راهنمایی کند ما را به راهی که در آن رضای خداوند باشد، از آنجا که انسان همواره نیازمند راهنما است لذا هدایت از سوی پروردگار تنها راه و مسیر خوشبختی انسان محسوب میشود و این راهنما برای ما انسانها «ائمه معصومین (ع)» و انبیاء الهی هستند.
موسوی «ائمه معصومین (ع)» را چراغ راه انسانها دانست و بیان کرد: خداوند همواره به یاد نبدگان خود بوده و هست و هیچگاه آنان را بدون راهنما قرار نمیدهد در این رابطه «ائمه معصومین (ع)» را در هر برهه از دوران قرار داده تا راهنمای ما انسانها باشند، «ائمه معصومین (ع)» در هر دوره گره گشایان مشکلات مومنان بودهاند و اکنون نیز ما از حضور حضرت «ولی عصر (عج)» نیز بهرمند هستیم.
وی حضور «امیرالمومنین (ع)» در برههای از تاریخ را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: بعد از رحلت «پیامبر اکرم (ص)»، «امیرالمومنین (ع)» به عنوان، ولی و راهنمای مردم از سوی خداوند متعال در نظر گرفته شدند، اما مردم بی بصیرت آن زمان نتوانستند حق و حقیقت را از یکدیگر تشخیص دهند، با این حال «امیرالمومنین (ع)» دست از راهنمایی بر نداشتند و وظیفه خود را به شیوهای متفاوت ادامه دادند.
این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ادامه داد: ایشان مشکلات مردم را به شیوهای متفاوت حل و فصل میکردند و هدایت را غیر مستقیم ادامه میدادند، خداوند هرگز زمین را از راهنمایان خود خالی نکرده است او بسیار دانا و بصیر به امور است و حال بندگان را به خوبی میداند با این همه مومنان از خداوند میخواهند تا هموراه آنان را به راه راست هدایت کند، زیرا ما نیازمند چراغ راه هستیم.
موسوی خضر را در داستان حضرت «موسی (ع)» به عنوان راهنما معرفی نمود و افزود: حضرت «موسی (ع)» از خداوند متعال در خواستی نمود و پروردگار حضرت خضر را به عنوان راهنمای ایشان قرار داد، همراهی حضرت خضر و حضرت «موسی (ع)» داستانی جذاب را پدید آورد که درسهای فراوان و مهم همچنین نکتههای بزرگ را برای بندگان مومن در بر دارد، از جمله این درسها حضور بی، چون و چرای راهنمایان الهی در هر دوره از تاریخ برای انسانها است، امروز ما «حضرت مهدی (عج)» را داریم، اما زمانی «امیرالمومنین (ع)» بودند، ایشان با بسیاری از کور فهمیها و نادانیها برخورد کردند و مردم را به راه راست هدایت کردند هرچند دسیسههای دشمن مردم را به بیراهه کشاند و ایمان بسیاری را متزلزل کرد.
وی مسیرهای هدایت را رضای خدا دانست و بیان کرد: رضای خداوند مسیری ارزشمند است و قدم نهادن در این مسیر به معنای حرکت به سوی سعادت است، در روایت آمده است روزی «امام حسن (ع)» در مسجد به اعتکاف مشغول بودند فردی نزد ایشان آمد و از این امام بزرگوار یاری طلبید، ایشان اعتکاف را رها کردند و از مسجد خارج شدند، اطرافیان خطاب به «امام حسن (ع)» گفتند شما در اعتکاف هستید چرا مسجد را ترک میکنید ایشان در پاسخ فرمودند: اولویت در حل مشکل این بنده خداست و رضای خداوند در این عمل نهفته است لذا میتوان نتیجه گرفت که دعا و عبادت بخشی از اعمالی است که رضای خدا را دربر دارد، اعمال دیگری نیز وجود دارد که رضای خدا در آن قرار دارد مثل باز کردن گرهای از مشکلات مومنان که علاوه بر اثرات اجتماعی فضیلتهای اخروی را نیز در بر دارد.
موسوی به فراز دوم دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان پرداخت و بیان کرد: در فراز دوم دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان بندگان از خداوند میخواهند تا آنان را از وسوسههای شیطان به دور نگهدارد، زیرا شیطان همانگونه که خداوند بر آن تاکید نموده است دشمن درجه یک انسان بوده و همواره تلاش داشته است تا انسان را از راه خدا دور کند برای این منظور از هر راهی برای رسیدن به مقصود استفاده میکند، لذا بندگان از خداوند در خواست میکنند نفوذ شیطان را بر آنان ببندد.
وی به فراز سوم دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان اشاره و ابراز کرد: در فراز سوم دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان بندگان از پروردگار خود میخواهند تا برای آنان بهشت را به عنوان یک منزلگاه خوب و ابدی نصیب آنان گرداند، لذا باید اعمال خود را به گونهای قرار دهیم که بتوانیم بهشت را منزل گاهی برای آسایش همیشه خود در آخرت قرار دهیم، در دعای ماه شعبان نیز بیان شده شده است: «ای خدایی که عادت تو احسان به نیازمند است بر ما رحمت خود را نازل کن»، از سوی دیگر این اعمال ماست که بهشت و جهنم را برای ما میسازد لذا باید توجه ویژه به اعمال خود داشته باشیم.
موسوی آیات و زندگی «ائمه معصومین (ع)» را درس بزرگ برای مومنان دانست و خاطرنشان کرد: در آیه ۷ سوره یوسف بیان شده است: «لَقَدْ کَانَ فِی یُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آیَاتٌ لِلسَّائِلِینَ، همانا در حکایت یوسف و برادرانش برای دانش طلبان و اهل تحقیق عبرت و حکمت بسیار مندرج است»، این آیه نشان میدهد که خداوند متعال تا چه میزان تلاش دار بندگان را به راه درست هدایت کند او علاوه بر فرستادن آیات نورانی که هدایتگر بندگان است به «ائمه معصومین (ع)» و انبیاء نیز برای هدایت بندگان رجوع میکند، تا در مسیر این هدایتگران انسان را در رسیدن به راه سعادت یاری کنند.
منبع: میزان
انتهای پیام/