به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مارمولک پینوکیو یا آنول شاخ‌دار (Anolis proboscis) برای نخستین بار در سال ۱۹۵۳ / ۱۳۳۲ در اکوادور کشف شد. در اواسط دهه ۱۹۶۰/۱۳۴۰، دانشمندان رد این جانور عجیب و غریب را گم کردند و چنین تصور شد که این جانور نیز به جمع دیگر گونه‌های منقرض شده سیاره ما پیوسته است.
اما پس از گذشت چند دهه، سر و کله این جانور مجددا در سال ۲۰۰۵ / ۱۳۸۴ پیدا شد و از آن زمان تا کنون، به طور پراکنده و دوره‌ای مشاهده شده است. اکنون گروه اکوتوریسم Tropical Herping که تمرکز فعالیت‌هایش بر خزندگان و دوزیستان است، موفق شد تا یکی از آن‌ها را بگیرد و با مغتنم شمردن فرصت، برای یک روز تمام رفتار آن را زیر نظر گرفت. این بدان معناست که ما اکنون تصاویر زیبا و جزئیات دقیق‌تری از زندگی یکی از عجیب‌ترین مارمولک‌های روی سیاره زمین در اختیار داریم.
دانشمندان تصور می‌کنند که مارمولک پینوکیو بومی منطقه‌ای کوچک در اطراف جاده منتهی به شهر میندو اکوادور باشد. میندو یکی از مشهورترین نقاط گردشگری طبیعی اکوادور است؛ جایی که گردشگران می‌توانند شاهد جنگل‌های بارانی نسبتا دست‌نخورده باشند، سوار بر زیپ لاینیگ (رفتن با کابل از یک سمت دره به سمت دیگر) شوند، و در جستجوی حیوانات عجیب و غریب مشارکت کنند. میندو خانه این مارمولک فوق‌العاده کمیاب و عجیب چهره است، و گردشگران نیز عاشق دیدن چنین جانورانی هستند.
گروه Tropical Herping که به طور اتفاقی به یکی از نر‌های این مارمولک برخورد کرد (تنها گونه‌های نر، آن زائده عجیب شاخ‌مانند را روی بینی خود دارند)، آن را گرفت و برنامه‌ای شبانه را برای مشاهده رفتار این جانور ترتیب داد. البته پس از اتمام کار، گروه این جانور را مجددا به قلمرو زندگی‌اش باز گرداند. آن‌ها به دنبال این جانور می‌گشتند، چرا که تنها گونه باقیمانده‌ای بود که عکس آن را برای کتاب جدید خود، خزندگان و دوزیستان میندو لازم داشتند.
به لطف تلاش‌های این گروه، اکنون جزئیات تازه‌تری از زندگی این حیوان در دست است. برای مثال، اکنون می‌دانیم که شاخ این جانور انعطاف‌پذیر است؛ یا این جانور هم در اعماق جنگل بارانی و هم در نواحی حاشیه‌ای نزدیک شهر‌ها یافت می‌شود.
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام/