بهادر مولایی، ملیپوش اسبق تیم ملی وزنهبرداری ایران در گفتوگو با خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص شرایط این روزهای خود اظهار داشت: این روزها درگیر کار و زندگی شخصی خودم هستم و به جز این، کار خاص دیگری را انجام نمیدهم. در این چهار سال، پس از آن اتفاق که باعث دوری ام از وزنه برداری شد، دو سه بار تلاش کردم که دوباره به وزنهبرداری بازگردم، اما چون وضعیت آرنج دستم خیلی خراب بود و با توجه به اینکه حدود ۱۷ درجه دست من صاف نمیشود، باعث شد که نتوانم به خوبی وزنه بزنم. به همین دلیل وزنه برداری را برای همیشه کنار گذاشتم.
مولایی ادامه داد: شرایط برای برگشت وجود داشت، اما حمایت کنندهای نداشتم و از هیچ جا حمایت نشدم. اتفاقاتی که برای من رخ داد، علاوه بر اینکه من را از وزنه برداری دلسرد کرد، یک حس تنفری هم برای من ایجاد شد. بی محبتیهایی که در حق من صورت گرفت، به مرور زمان من را از وزنهبرداری زده کرد.
بیشتر بخوانید: پشت پرده خداحافظی ناگهانی عضو تیم ملی وزنه برداری از دنیای حرفهای
او افزود: میخواهم بگویم که منِ بهادر مولایی، قهرمان جهان هستم، اما بسیاری از نامداران این رشته در حال حاضر از وزنه برداری فاصله گرفته اند. نواب نصیر شلال، سجاد انوشیروانی، بهداد سلیمی، محمدرضا براری، سعید علی حسینی و بسیاری از نامداران دیگر، از وزنه برداری فاصله گرفتند. این افراد در دوران خودشان مدال المپیک گرفتند، اما هر کدام به یک نحو و به یک شکلی از وزنه برداری خداحافظی کردند. اما وقتی که فدراسیون از چنین افرادی برای مربیگری در تیمهای پایه استفاده نمیکند، نمیشود در این شرایط انتظار تولید قهرمان جهان داشته باشیم.
مولایی گفت: همیشه گفتم که این رشته را دوست دارم و مدالها و افتخاراتی را برای کشورمان به ارمغان آوردم و حتی شده برای چند ثانیه دل مردم را شاد کردم، اما فدراسیون، وزنه بردارانی که از صحنه کنار رفتند را استفاده نمیکند. همین موضوع باعث دلسردی ورزشکاران میشود. ما تاکید نمیکنیم که حتماً باید سرمربی تیمهای نوجوانان و جوانان شویم، اما میتوانیم مربی خوبی باشیم و به تیمهای پایه کمک کنیم.
او با اشاره به دلخوری از فدراسیون وزنهبرداری افزود: این سالها حتی یک نظر هم از ما نگرفتند. برای هیچ موضوعی از هیچ کدام از امثال ما مشورت نگرفتند. خیلی از اهالی وزنهبرداری با ما تماس میگیرند و درباره این موضوع از من میپرسند. ما به بسیاری از وزنه برداران نوپا و نوجوان، مشاوره تمرینی و حتی مشاوره روحی و روانی میدهیم، اما فدراسیون هیچ تماسی در این سالها با ما نداشته است.
مولایی در خصوص تفاوت وزنه برداری ایران با سالهای گذشته و تکرار نشدن عناوین و افتخارات در سالهای اخیر تصریح کرد: من نمیخواهم بگویم که علی مرادی رئیس فدراسیون بدی است و اصلاً مدیریت نمیداند، چرا که هر انسانی نکات خوب و بد را با هم دارد و هیچ انسانی هم نمیتواند تا پایان عمرش پاک بماند. یک شخص ممکن است در یک اموری کار خوبی انجام دهد و در یکسری از بخشها مرتکب اشتباه شود. علی مرادی برای دوره دوم و یک دوره ۴ ساله دیگر کاندیدا شد و ادعا کرد که فلان کار را میکند، فلان برنامه را پیاده میکند. اما آیا تا به حال موفق به انجام این کارها شده است؟
بیشتر بخوانید: بیرانوند: صحبت درباره زمان آغاز تمرینات تیم ملی وزنهبرداری، گمانهزنی است
وی با اشاره به وعدههای رئیس فدراسیون وزنه برداری پیش از انتخابات سال ۹۸، تاکید کرد: شاید علی مرادی در خیلی از امور کارهای خوبی انجام داده باشد، اما در بسیاری از امور ضعف داشته است. گاهی شخصی را به عنوان مربی تیمهای پایه انتخاب میکند که بیش از ۱۲، یا ۱۳ سال پیش وزنه میزده است. خب این شخص به سختی میتواند با ورزشکاران نوجوان و جوان فعلی ارتباط برقرار کند و رابطه شاگرد و استادی را ایجاد کند. به نظر من در این سالها اشتباهات فدراسیون بسیار زیاد بوده است تا جایی که به مرور زمان، وزنه برداری رو به نابودی میرود.
دارنده مدال نقره مسابقات جهانی ۲۰۱۳ گفت: قبول دارم در حال حاضر سهراب مرادی و کیانوش رستمی را داریم، اما آیا این دو نفر مثل یک وزنه بردار ۲۰ ساله هستند؟ شاید توکیو آخرین المپیک این دو وزنه بردار باشد. اگر سهراب و کیانوش هم وزنه برداری را کنار گذاشتند، چه کار میخواهیم بکنیم؟ قصد من توهین و یا جسارت به وزنه برداران و ملی پوشان فعلی نیست، امثال علی داوودی، علی میری، رضا دهدار، حافظ قشقایی و بسیاری از نفرات دیگر، وزنه برداران قابلی هستند. اما تا زمانی که بخواهند این افراد پای خود را جا پای بهدادسلیمیها بگذارند، زمان میبرد.
مولایی با اشاره به گلایههای اخیر علی میری، دیگر ملی پوش حال حاضر تیم ملی، اظهار داشت: من در جریان خداحافظی ناگهانی علی میری بودم. این موضوع، ظلم به وزنه برداری است. گاهی اوقات از فدراسیون انتقاد میکنیم، اما همه امور که نباید به فدراسیون مربوط باشد. هیئتهای استانی و هیئتهای شهرستان ها، باید ورزشکاران و وزنه برداران را حمایت کنند. هیئتهای استانی و هیئتهای شهرستانی باید ورزشکار را کمک کنند و حمایتهای فدراسیون، تنها مربوط به زمانی میشود که وزنه بردار در اردوی تیم ملی باشد. وزنه بردار حقوقی دارد، مزایایی بابت حضور در تیم ملی دریافت دراد، اما هنگامی که وزنه بردار از اردوی تیم ملی به سمت خانه و شهر خودش میرود، باید زیر نظر هیئت استانی قرار بگیرد.
مولایی در خصوص شرایط مالی ضعیف بسیاری از وزنه برداران تصریح کرد: در حال حاضر به خاطر کرونا همه اردوهای تیمهای ملی تعطیل شده است. ۹۵ درصد وزنه برداران از خانوادههایی میآیند که شرایط اقتصادی خوبی ندارند. هیچوقت یک خانواده پولدار فرزندش را به وزنهبرداری نمیفرستد. همه دغدغه و مشکلات مالی دارند. خب باید هیئتهای استانی و شهرستانی، ورزشکار را حمایت کنند. صحبتهای اخیر علی میری را شنیدم. به نظر من حق کاملا با علی میری است. البته فقط هیئت وزنهبرداری آذربایجان با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم نمیکند و تمامی هیئتهای استانی این مشکلات مالی را دارند. باید به چنین مشکلاتی رسیدگی و حل شود. شنیدم که رضا دهدار میگفت مدال جهانی گرفتم، اما تنها ۹۰۰ هزار تومان پول دریافت کردم. باور کنید مدال بزرگسالان جهان، اصلاً شوخی نیست.
بیشتر بخوانید: براری: تعویق المپیک به نفع وزنه برداری ایران شد/ فدراسیون باید به دنبال جوانگرایی برود
او افزود: یک بار کیانوش رستمی جملهای به من گفت. کیانوش گفت دریافت مدال جهانی شوخی نیست و دریافت مدال بزرگسالان در سطح جهانی، کار هر آدمی نیست. این مدال به شخصی میرسد، که لیاقتش را داشته باشد. کسی که مدال بزرگسالان جهانی را میگیرد، چندین قدم از نمونههای آسیایی بالاتر است. چه کسی فکرش را میکرد که رضا دهدار یا علی میری مدال جهانی بگیرند؟ چنین نفراتی عمر خودشان را برای چنین رشتهای گذاشته اند و یکی از بهترین وزنه برداران حال حاضر ایران هستند، اما حمایت نمیشوند. آیا هیئتهای استانی به این وزنه برداران نوپا کمک کرده اند؟
او درباره شرایط وزنه برداری ایران در المپیک توکیو اظهار داشت: همچنان کار ما دشوار است. هیچ کدام از بچههای ما تا به حال موفق به کسب سهمیه المپیک نشده اند. ویروس کرونا هم باعث شد که بسیاری از رقابتهای گزینشی المپیک لغو شود. تا جایی هم که من اطلاع دارم فقط یک رقابت گزینشی المپیک باقی مانده است. به هر حال یکی از بین کیانوش رستمی و سهراب مرادی باید راهی توکیو شوند. اما تعویق رقابتهای المپیک، برای وزنهبرداری ایران اتفاق خوبی بود. سهراب میتواند بعد از مصدومیت کتفش، خودش را بهتر آماده رقابتهای المپیک کند. کیانوش رستمی هم بیشتر میتواند خودش را آماده کند.
وی گفت: باز هم میگویم که شرایط برای ما دشوار است. احتمالا فدراسیون جهانی رقابتهای گزینشی دیگری را تعیین خواهد کرد که نه تنها بچههای ایران، بلکه دیگر وزنهبرداران سراسر دنیا بتوانند سهمیههای خود را برای رقابتهای المپیک کسب کنند. هم کیانوش هم سهراب را دوست دارم و این ۲ قهرمان، جزو بهترین رفقای من محسوب میشوند. در نهایت امیدوارم حق هر کسی که هست، راهی المپیک شود و مدال این بازیها را به ارمغان بیاورد تا ما نیز خوشحال شویم.
انتهای پیام/