زندگی دیده نشده آلبرت اینشتین از زبان خودش

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آلبرت اینشتین دانشمند نابغه دوران نه چندان دور آمریکا بوده است که نظریه‌های علم فیزیک را به طور کامل دگرگون ساخت. در طول تاریخ زندگی بشر، دانشمندان و نوابغ زیادی وجود داشته اند. اگر تلاش‌های کسانی مانند آیزاک نیوتن و ابو علی سینا نبود، ما نمی‌توانستیم آسایش و رفاه امروزی را داشته باشیم.

دانشمندان تا به حال دستاورد‌های بسیاری مانند اختراع تلفن، سفر به فضا و اختراع کامپیوتر را برای ما به ارمغان آورده اند. ما در گذشته مدیون افرادی مانند نیوتون بوده ایم و امروز نیز به کسانی مانند آلبرت اینشتین افتخار می‌کنیم. آلبرت اینشتین دانشمند آلمانی با نظریات و تئوری‌های حیرت انگیز و جنجالی خود مانند تئوری نسبیت.

انیشتین انقلابی در عرصه علم ایجاد کرد و توانست بشر را بیش از پیش به اهدافش نزدیک نماید. از او همواره به عنوان یکی از باهوش‌ترین انسان‌هایی که روی کره زمین زندگی کرده یاد می‌شود. با وجود آن که همه از بیشتر مسائل زندگی او آگاهی دارند، اما درباره اینشتین حقایقی وجود دارد که کمتر کسی از آن‌ها آگاه است. ما در این مقاله قصد داریم ۸ حقیقت کمتر شنیده شده درباره آلبرت اینشتین را برای شما بیان کنیم. تا پایان همراه باشید.

۱- آلبرت اینشتین دیر شروع به صحبت کرد

دانشمند نابغه در مقایسه با دیگر کودکان، به نسبت دیر زبان گشود و تا سن ۷ سالگی نیز نسبت به حرف زدن بی میل بود. برخی‌ها اعتقاد داشتند که علائم مشاهده شده از ابتلای وی به سندروم آسپرگر – شکل ملایمی از بیماری اوتیسم – (اختلالی که روی زبان و رفتار کودکان تاثیر می‌گذارد) حکایت دارند.

۲- او در ریاضیات ضعیف نبود

علی رغم آن که خیلی‌ها گمان می‌کنند اینشتین در ریاضیات مشکل داشته و نتوانسته آن را با موفقیت پشت سر بگذارد، باید بگوییم که چنین چیزی صحت ندارد و او هم به ریاضی و هم به فیزیک تسلط داشته، به گونه‌ای که از ۱۲ سالگی شروع به یادگیری محاسبات کرده است.

۳- تمام ایده‌های بزرگ اینشتین در یک سال شکل گرفتند

در سال ۱۹۰۵ میلادی، دانشمند آلمانی ۴ مقاله منتشر کرد و در آن‌ها بزرگترین ایده هایش را با دیگران به اشتراک گذاشت. هر ۴ مقاله هنگام نوشتن رساله دکتری و زمانی که او به عنوان کارمند در اداره ثبت اختراع سوییس حضور داشت، منتشر شدند. از این ۴ پژوهش، یکی از آن‌ها مربوط به محاسبات ریاضی تئوری نسبیت بود و سه تای دیگر نیز برای وی جایزه نوبل را به ارمغان آوردند.

۴- او به خاطر نظریه نسبیت جایزه نوبل را کسب نکرد

مقاله‌ای که وی برای نظریه نسبیت نوشت، نتوانست جایزه نوبل را برایش به ارمغان بیاورد. در عوض مقاله حاوی تشریح اثر فوتوالکتریک با استفاده از فیزیک کوانتوم، این افتخار را از آن اینشتین نمود. با این که مورد اول به شهرت بیشتری دست یافت، اما جایزه‌ای برای آلبرت اینشتین به همراه نداشت، زیرا سال‌ها طول کشید تا یکی از پیش بینی‌های او به نام همگرایی گرانشی اثبات شود.

۵- او یک بار به عنوان واسطه با گروگان گیر‌ها مذاکره کرد

همه می‌دانند که آلبرت اینشتین یک صلح طلب بود و این را در طول جنگ جهانی اول به اثبات رساند. دانش آموزان افراطی در دانشگاه برلین، رئیس دانشگاه همراه با چند تن از اساتید را به گروگان گرفتند. اینشتین که از احترام زیادی در دانشگاه برخوردار بود، همراه با مکس برن رهبر فیزیک کوانتوم، توانستند مشکل را به طور مسالمت آمیز حل کنند.

۶- جایزه نوبل او صرف حل و فصل مسئله طلاق شد

جایزه نوبلی که او به خاطر یکی از مقاله هایش به دست آورد، برای حل و فصل مسئله طلاق از میلِوا ماریچ مورد استفاده قرار گرفت. دانشمند آلمانی به همسرش قول داده بود که اگر جایزه را ببرد، آن را برای طلاق به او خواهد داد. برای همین مسئله یاد شده تا سال ۱۹۲۲ به طول انجامید.

۷- ریاست جمهوری رژیم صهیونیستی به آلبرت اینشتین پیشنهاد شد

علاوه بر دستاورد‌های علمی، اینشتین به خاطر موضع گیری‌ها و دیدگاه‌های سیاسی اش نیز شهرت داشت. همه او را به عنوان یک صلح جو و کسی که پس از جنگ جهانی دوم از منع گسترش صلاح‌های هسته‌ای حمایت می‌کرد، می‌شناختند. در سال ۱۹۵۲، نخست وزیر رژیم صهیونیستی ریاست جمهوری این سرزمین اشغالی را به نابغه آلمانی پیشنهاد داد، اما آلبرت اینشتین پیشنهاد ارائه شده را رد کرد و آن را نپذیرفت.

۸- مغز او یک بار دزدیده شد

قرار شد پس از مرگ اینشتین، جسدش سوزانده شود، اما پزشکی که در سال ۱۹۵۵ میلادی قرار بود بدن او را کالبد شکافی کند، نقشه‌های دیگری در سر داشت.او این فرصت را به دست آورده بود که روی مغز ۱٫۲۲۵ کیلوگرمی یکی از نوابغ قرن مطلالعه کند، بنابراین آن را همراه با چشم‌های اینشتین دزدید.او بعد‌ها چشم‌ها را به چشم پزشک اینشتین اهدا نمود.

این پزشک چندین بار مغز را جا به جا کرد و برای آن که بتواند آن را در شیشه‌های کوچک نگه دارد، مغز را به چندین قسمت کوچک تقسیم نمود. با این حال هرگز مطالعه‌ای روی آن صورت نگرفت. ۴۳ سال پس از این ماجرا، نمونه‌ها به پرینستون باز گردانده شدند.

منبع: تالاب

انتهای پیام/