به گزارش خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، رهادخت رستگار- اکنون ۹ سال از شروع بحران سوریه می‌گذرد و هنوز راه کشور‌هایی که خواستار صلح آن هستند، به پایان نرسیده! بحران این کشور از سال ۲۰۱۱ با ناآرامی‌های داخلی میان بشار اسد رئیس جمهور سوریه و گروه‌های مخالف شروع شد و در نهایت با ظهور داعش و گروه‌های تروریستی در این کشور، بحران سوریه از قالب محدود خود در آمده و دامن کشور‌های منطقه‌ای و حتی فرامنطقه‌ای را هم گرفت.
از آن حیث می‌گوییم دامن کشور‌های فرامنطقه را هم گرفت که علاوه بر سوری‌هایی که از ترس داعش به کشور‌های منطقه پناه بردند، عده زیادی هم به سمت مرز‌های اروپایی روانه شدند؛ همین مسئله کشور‌های جهان را بر آن داشت تا به دنبال راه حلی برای حل بحران سوریه بگردند و در همین راستا، نشست‌های بسیاری برگزار شد؛ اما به عقیده بسیاری از کارشناسان اثرگذار‌ترین نشست، روند آستانه بود که میان سه کشور ایران، روسیه و ترکیه انجام گرفت؛ این سه کشور با تعیین نقاط کاهش تنش در سوریه کمک زیادی به روند صلح و ثبات این کشور کردند و اکنون دولت دمشق توانسته بیش از ۹۰ درصد خاک خود را از تروریست‌ها پاک سازی کند.
پیش از شیوع ویروس کرونا بنا بود نشست آستانه در سطح سران و در تهران برگزار شود، اما با همه‌گیری ویروس کرونا، آستانه هم مانند بسیاری دیگر از نشست‌های بین المللی لغو شد؛ در راستای ادامه رایزنی‌ها محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان روز اول اردیبهشت در راس هیئتی سیاسی به سوریه رفت و با بشار اسد رئیس جمهور و همتای سوری خود دیدار و گفت‌وگو کرد و پس از آن اخباری مبنی بر برگزاری آنلاین این نشست در سطح وزرا منتشر شد.
بسیاری از مناسبات دیپلماتیک لغو شده و برگزاری آن به پایان بحران کرونا موکول شد، اما در اوج این بیماری وزیر امور خارجه کشورمان برای اینکه از نزدیک شاهد روند سوریه باشد، به این کشور سفر کرد و درباره مسائل مختلف با مقامات این کشور رایزنی کرد.
حسن عابدینی کارشناس مسائل بین الملل در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به سفر وزیر خارجه کشورمان به سوریه می‌گوید که مرحله پایانی در اینجا وجود دارد که آن هم در چارچوب توافق سوچی صورت گرفته میان جمهوری اسلامی ایران، روسیه و ترکیه در جهت تعیین و تکلیف تروریست‌هایی که اکنون در ادلب هستند که نیاز به رایزنی مستمر دارد.
او ادامه می‌دهد که داخل سوریه هم موضوع قانون اساسی، انتخابات، مسائل داخلی و ... به شدت در جریان است و تهران به عنوان یکی از متحدان اصلی دمشق همواره طرف مشورت دولت سوریه بوده است؛ مجموع این مسائل باعث شده این رفت و آمد‌ها ادامه پیدا کند.
عابدینی اضافه کرد سوریه یکی از کشور‌های عضو موثر در محور مقاومت هست و طبعا این نشست و برخواست‌ها می‌تواند به تقویت و مصونیت راهبردی محور مقامت کمک کند؛ بنابراین جدای از اینکه دو کشور ایران و سوریه اشتراکات زیادی در عقاید سیاسی خود دارند، در مسائل راهبردی هم با یکدیگر دارای همگرایی محسوسی هستند.
همچنین به عقیده شعیب بهمن کارشناس مسائل آسیای مرکزی و قفقاز، محدودیت‌های کرونا باعث نمی‌شود که «رایزنی‌های میان سه کشور درمورد مسئله سوریه متوقف شود؛ در همین راستا در هفته‌ها و ماه‌های گذشته رایزنی‌های مختلفی در این باره بین همه طرف‌های ضامن صلح در سوریه به صورت مذاکرات دو جانبه انجام شده است.»
همچنین بهمن می‌گوید «با توجه به اینکه کشور‌ها قصد دارند اوضاع سوریه را به یک سرانجام مشخص برسانند، این ضروریت ایجاد می‌شود که نشست آستانه حتی به صورت آنلاین هم برگزار شود؛ در حال حاضر موضوعاتی مانند ادلب می‌تواند محوریت رایزنی‌های نشست فردا آستانه را تشکیل دهد.»
همانطور که پیش‌تر گفته شد، اکنون تنها بخشی از استان ادلب در تحت اختیار تروریست‌ها قرار دارد و بقیه کشور، به کنترل دولت مرکزی در آمده است؛ بنابراین مطمئنا بخشی از محوریت مذاکرات، درباره ادلب خواهد بود؛ افزون بر آن احتمالا صحبت‌هایی هم درباره تدوین قانون اساسی سوریه انجام شود؛ اما یکی از مهم‌ترین مسائل احتمالا مربوط به بازسازی حلب خواهد بود.
به عقیده حسن عابدینی حلب نماد بازسازی سوریه است؛ او در این باره اظهار می‌کند «حلب دومین شهر بزرگ و نخستین شهر صنعتی سوریه است؛ در استان حلب شهرک صنعتی بسیار بزرگی به اسم شیخ نجار وجود دارد که شاید بتوان آن را بزرگ‌ترین شهرک صنعتی در غرب آسیا تلقی کرد؛ پس از آزادسازی مناطق حاشیه‌ای حلب و ادلب، زمینه برای بازسازی سوریه فراهم شده است.»
موارد ذکر شده از مهم‌ترین عواملی هستند که به احتمال زیاد مطرح خواهند شد؛ اما باید دید با توجه به اینکه این نخستین نشست مجازی آستانه خواهد بود، به چه صورت برگزار می‌شود و اینکه آیا محدودیت‌های نشست آنلاین اجازه طرح تمامی موضوعات را با کیفیت مورد نظر می‌دهد؟
انتهای پیام/