واعظ آشتیانی افزود: فارغ از موضوع لیدر‌ها، افرادی را در گوشه کنار انتخاب می‌کنند که از این افراد برای زمان‌های مقتضی استفاده کنند.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال در بخشی از سخنان خود، گفت: اگر استقلال، پرسپولیس و دیگر باشگاه‌ها دارای زمین و کمپ باشند، همه استقبال می‌کنند. اما نباید با رفتار‌های پوپولیستی، ۲ دهه به طرفداران و علاقه‌مندان به ورزش، آدرس‌های دیگری داد. سال ۱۳۶۹، مجلس شورای اسلامی مصوب کرد که سازمان زمین شهری با هماهنگی سازمان سابق تربیت بدنی، زمین‌هایی که کاربری ورزشی دارند در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی بخش خصوصی قرار گیرند. البته به شکل اجاره، نه اینکه این زمین‌ها به آن‌ها فروخته شود. این زمین‌ها ساخته شده و اعیانی آن‌ها متعلق به شخص حقیقی یا حقوقی بخش خصوصی است و می‌توانند از آن‌ها منتفع شوند و یا اعیانی آن را بفروشند. زمین متعلق به سازمان زمین شهری است و در اختیار این نهاد قرار می‌گیرد.
اینکه در آن زمان باشگاه استقلال خصوصی یا دولتی بوده، بحث دیگری است. صحبت من این است که زمین اجاره‌ای است و متعلق به سازمان تربیت بدنی یا باشگاه استقلال نیست.
مدیرعامل اسبق استقلال ادامه داد: روشنگری‌های من، ۲ دهه حرف‌های پوپولیستی را زیر سوال برده و مدارک و شواهد هم موجود است. سازمان تربیت بدنی یا وزارت ورزش و سازمان زمین شهری، نسبت به صحبت‌های من موضع‌گیری کنند. آن‌ها بگویند که این حرف درست یا غلط است. آیا زمین مذکور، مشمول مصوبه سال ۱۳۶۹ مجلس شورای اسلامی می‌شود یا خیر؟ آیا باید به شخصیت‌های حقیقی و حقوقی بخش خصوصی به صورت اجاره واگذار میشد یا خیر؟ به قهرمانان، سرمایه‌گذاران و کسانی که باشگاه را تاسیس کردند تعلق گرفت، اما عرصه متعلق به آن‌ها نیست. مسائل مطرح شده، مقدمه‌ای بر خصوصی‌سازی نیست.
واعظ آشتیانی تصریح کرد: از جمله آدرس‌های غلطی که به مسئولین می‌دهند؛ من شنیده‌ام، رئیس سازمان خصوصی‌سازی فکر کرده که این‌ها همه از ثروت و دارایی‌های باشگاه استقلال است که گفت می‌خواهیم ارزیابی کنیم؛ اگر می‌توانند و قانون اجازه می‌دهد، حتما انجام دهند. حتی هرجای دیگری که متعلق به استقلال است و در گذشته اگر چیزی از استقلال مصادره شده است، به باشگاه بازگردانده شود، همه خوشحال می‌شوند.
تنها صحبت من این است که از دروغ و رفتار پوپولیستی پرهیز کنید.
او تاکید کرد: در قرارداد اولیه، موضوع اجاره قید شده و مصوبه مجلس هم در این مورد وجود دارد. این عدد‌هایی که برای واگذاری گفته می‌شود از کجا آمده است؟ این‌ها همان رفتار‌های پوپولیستی است که انجام می‌شود. نمونه بارز، همان پرونده‌ای است که اخیرا برای آقایان در شمال کشور باز شده است. بار‌ها در مصاحبه‌ها گفته‌ام، برخی استقلال را برای رانت می‌خواهند. زمینی که در شمال خریداری شده است و مدعی هستند برای استقلال خریده‌اند، بعدا به نام استقلال جوان می‌شود و مدعی می‌شوند که در ابتدا این زمین را خریداری کرده و سپس به نام استقلال کردند، در جلسه هیئت مدیره رد شده و گفته شده است این زمین را نمی‌خواهیم. پس از این اتفاقات، مدعی می‌شوند که ما خریداری کردیم و هیئت مدیره رد کرد.
مدیرعامل اسبق استقلال تهران گفت: تصورم این است که، سوال قاضی پرونده در این رابطه وجود دارد که با کدام مجوز هیئت مدیره اقدام به خرید کردید، که سپس در هیئت مدیره مطرح کنید و رد شود؟ نکته و سوال اساسی در همین است و برخی می‌خواهند از پاسخ فرار کنند و البته پس از آن، زمین به نام روزنامه استقلال جوان می‌شود. باید تحقیق کنید که صاحب امتیاز روزنامه استقلال جوان، کیست.
واعظ آشتیانی در ادامه گفت: فرض کنیم در آن مقطع باشگاه استقلال خصوصی بوده؛ این زمین اجاره‌ای است و به نام استقلال نخواهد شد و اگر بنا باشد به نام استقلال شود، مصوبه مجلس شورای اسلامی ملغی خواهد شد، مگر آن که مصوبه مجلس اصلاح شود.
او تاکید کرد: من نمی‌گویم این زمین را به استقلال ندهند. این‌ها افراد خاص خود را در فضای مجازی دارند که شروع به فضاسازی‌های خاصی می‌کنند. رفتار‌های پوپولیستی مدیریتی به این شکل بوده؛ یعنی صداقت یک حلقه گمشده است. ظاهرا عده‌ای معتقد به تئوری هستند که تا دروغ هست، چرا راست گفته شود؟! متاسفانه در برخی از مدیران ما این تئوری وجود دارد. این رفتار‌های پوپولیستی، ظاهرا جواب می‌دهد؛ صداقت و درستی جایگاهی ندارد. فکر می‌کنند بقاء و ماندگاریشان در این فضا خواهد بود.
مدیرعامل اسبق استقلال تهران تصریح کرد: به خاطر دارم، ۲ سال پیش، وزیر فعلی ورزش مدعی شد، کلیه بدهی این باشگاه را پرداخت کردیم؛ اما رئیس سازمان خصوصی‌سازی می‌گوید باشگاه بدهی‌های کلانی دارد.
واعظ آشتیانی با صراحت، مدعی شد: از زمان من هیچ بدهی نبوده است. باغ در اختیار کسانی قرار گرفته است که به جای گل، خار کاشته‌اند. من بار‌ها اعلام کرده‌ام که هیچ بدهی برای باشگاه، باقی نگذاشته‌ام اگر لازم باشد، مدارک مستند ارائه می‌کنم.
او در واکنش به سوالی پیرامون میزان احتمال بازگشت به استقلال، گفت: اگر پیشنهاد مدیریت به من شود، به هیچ وجه قبول نمی‌کنم. بار‌ها اعلام کردم، روزی که از استقلال رفتم گفتم دیگر برنمی‌گردم. تجربه به من می‌گوید هر کجا که کار کردم، دیگر برنگردم. اگر هرگونه موفقیتی داشته باشیم در بازگشت، دیگر حرف جدیدی نخواهی داشت. آن تجربه‌ها بماند، دیگران استفاده کنند. شاید آقای فتح‌الله‌زاده، نگاه دیگری دارد.
مدیرعامل اسبق استقلال تهران خصوصی‌سازی ۲ باشگاه پایتخت را شعار سیاسی دانست و گفت: خصوصی‌سازی استقلال، یک شعار سیاسی است. چراکه به هیچ عنوان امکان‌پذیر نیست. باتوجه به شرایطی که ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس دارند، به لحاظ وضعیت تراز مالی و دیگر مسائل، بعید می‌دانم چنین اتفاقی رخ دهد. آقایان جلسه‌ای داشتند و مدعی شدند، مشغول پیش‌بینی سازوکار‌هایی هستیم. سازوکار‌هایی که تعریف و نکاتی که اشاره می‌کنند، اصلا امکان‌پذیر نیست. از جمله آن، این است که باشگاه باید ۳ سال متوالی، سودآوری داشته باشد.
واعظ آشتیانی در ادامه گفت: با توجه به شرایطی که خصوصی‌سازی دارد، بعید می‌دانم امکان داشته باشد. فرض کنیم امکان هم داشته باشد و امروز این اتفاق رخ دهد؛ چه ساختار اقصادی ورزشی، خواهیم داشت. کدام بسته حمایتی ورزش را داریم که یک سرمایه‌گذار برای سرمایه‌گذاری و کسب سود علاقه‌مند شود. هر سرمایه‌گذاری به دنبال منافع خود است و حق هم دارد؛ وقتی می‌بیند توجیه اقتصادی ندارد، این کار را انجام نمی‌دهد. تیم‌های مختلف را در نظر بگیرید، مثلا نساجی مازندران یا سپیدرود رشت یا راه‌آهن، چند صاحب عوض کردند. بدون هیچگونه توجیه اقتصادی، محال است کسی برای سرمایه‌گذاری قدم بردارد.
او در واکنش به پیشنهادات بعضی پیشکسوتان استقلال برای اجاره این باشگاه، گفت: من نیازی به این کار و علاقه‌ای هم ندارم. اگر کسی خواهان این موضوع هست، وزارت ورزش اجاره دهد. یک بار این ریسک را انجام دهند و ببینند چه سرنوشتی خواهد داشت. اعتقاد و باور من، باتوجه به شرایط اقتصادی، این است که هر شخصی باشگاه را در اختیار بگیرد و خیلی زحمت بکشد، پایان فصل قطعا باشگاه را تحویل خواهد داد.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال بیان کرد: اینکه ادعا کنند این باشگاه ۲۰۰ میلیارد تومان، درآمد دارد، قابل اعتماد نیست. نمی‌دانم این اعداد از کجا می‌آید و با چه فرمولی می‌خواهند این رقم را به دست بیاورند. جای تعجب دارد، یا من بلد نیستم یا آن‌ها خیلی بلد هستند! اگر خیلی بلدند، این کار را انجام دهند تا دیگران هم یاد بگیرند و تجربه شود.
بیشتر بخوانید :۷ سوال از تاریخچه تیم ملی فوتبال ایران
انتهای پیام/