از دور هم می‌شود صف طولانی را جلوی مغازه اش دید. اینجا نه نانوایی است و نه میوه فروشی. اینجا مغازه لوازم شیرینی فروشی است. مرد جلوی مغازه اش یک کیسه بزرگ از ظروف یک بار مصرف گذاشته تا هیچ مشتری وارد مغازه اش نشود. از سیستم محافظتی اش که می‌پرسیم، می‌خندد و می‌گوید: برای این که کسی داخل مغازه نشود. این روزها، در روز‌های قرنطینه و در زمانی که بسیاری از زنان و حتی مردان، به استعداد شیرینی پزی و کیک پزی شان پی برده اند، سر مغازه‌هایی که وسایل شیرینی پزی می‌فروشند، حسابی شلوغ است.
از کسب وکار که می‌پرسم، مرد اول به ترازویی که یک کیسه نایلونی جوش شیرین رویش است، نگاهی می‌کند و بعد می‌گوید: من از قبل مشتری هایم را داشتم، ولی حالا به نسبت به خاطر شرایط و علاقه مردم به نان پزی در خانه، مشتری هایم بیشتر شده است. صف جلوی مغازه هر لحظه طولانی‌تر می‌شود و سه نفری که درون مغازه اند با چابکی درخواست مشتری‌ها را اجابت می‌کنند.
یک نفر پودر کیک شکلاتی می‌خواهد، زنی، بچه به بغل، فهرست بلندبالایی از خمیرترش، بکینگ پودر، آرد و قالب گرد کیک پزی می‌خواهد، زن و شوهر میانسالی، پودر ژله می‌خواهند و همه هم خیلی زود، در کیسه‌های نایلونی تحویلشان داده می‌شود. مغازه دار می‌گوید: ما قبلا دو نفر بودیم، اما حالا یک نیروی کمکی آورده ایم. وسایل کیک پزی، مثل وانیل، بکینگ پودر و آرد بیشترین چیزی است که مشتری‌ها خواهانش هستند. حالا صف طولانی‌تر شده و به چند مغازه آن طرف‌تر رفته است.
قرنطینه با کیک، چیپس و پفک
اسمش را گذاشته اند هایپر، قد و اندازه مغازه، اما خیلی کوچک‌تر از یک مغازه بزرگ است. یک سالن ۵۰ متری، تمام دارایی مغازه است، اما هایپر هم صندوق و هم مسوول راهنمای خرید دارد و تقریبا همه چیز در آن به فروش می‌رسد. پسر جوان که مسوول خرید است، از یک روز کاری اش می‌گوید: ما از ۹ صبح، کارمان را شروع می‌کنیم و تا ۱۰ شب، مدام کارتن‌های پر را از انبار میآوریم و قفسهها را پر می‌کنیم.
از زمانی که ویروس کرونا پایش را گذاشته در کشور، مشتری هایمان هم بیشتر شده است. حالا هر روز قفسه‌های فروشگاه، خالی می‌شود و به خاطر همین هم، آن‌ها هر روز به کارخانه ها، فهرست درخواست خرید می‌دهند. مانند همه فروشگاههای زنجیره ای، بیشترین کالایی که در این هایپرمارکت به فروش می‌رسد، تخم مرغ، شیر، گوشت و مرغ بستهبندی شده، است؛ دقیقا مایحتاج روزانه مردم و آن چیزی که شهروندان هر روز استفاده می‌کنند.
او البته تاکید می‌کند که خرید انواع تنقلات مثل، بیسکویت، کیک، چیپس و پفک و حتی پودر کیک و ژله آماده هم افزایش پیدا کرده و البته این هم عجیب نیست. او می‌گوید: در زمانی که همه مردم در خانه‌ها نشستهاند، عجیب نیست که یکی از تفریحاتشان، خوردن تنقلات باشد و چه چیزی بهتر از چیپس و پفک؟ این را که می‌گوید، لبخند عمیقی می نشیند روی لبانش، بعد میرود به کمک پیرزنی که چند شامپو، یک بسته گوشت گوساله و یک شیشه شیر درون سبد خریدش گذاشته است، سبد را از او میگیرد و کمک می‌کند تا پیرزن وسایل دیگری را از داخل قفسهها بردارد. از هایپرمارکت که بیرون میآیم، یک ماشین باربری از کارخانه چیپس فروشی معروف، جلوی مغازه پارک می‌کند.
در پناه جوشانده گیاهی
چند پله باید بالا بروم تا برسم به شیشهها و ظرفهای پر از رنگ و بو. اول از همه، بوی پونه به استقبال می‌آید، بعد تندی فلفل، به عطسهام میاندازد و بعد بوی تیز زنجبیل بینی را نواش میدهد. انتهای سمفونی بو و رنگ مغازه عطاری، مرد میانسالی ایستاده است.
از کسبوکارش که می‌پرسم، لبخند رضایت بخشی میزند و از روز‌های اول ورود ویروس به کشور می‌گوید، از زمانی که بسیاری از مشتریهایش، به شدت خواهان پنیرک، میخک، دارچین و زنجبیل بودند؛ تمام ادویهها و گیاهان دارویی که طبع گرم دارند. او البته توضیح میدهد که بعد تب خرید فروکش کرد، ولی همچنان درخواست‌ها زیاد و به نسبت ثابت مانده است، اما آنچه مهم به نظر می‌آید، افزایش درخواست‌ها نسبت به روز‌های قبل از ویروس کروناست.
حالا به گفته این عطار، مردم همچنان دست به دامن طب سنتی هستند و از گیاهان دارویی، جوشانده تقویتی برای بالا بردن سیستم ایمنیشان درست می‌کنند. گیاهان دارویی و ادویههای با طبع گرم، اما تنها درخواست‌های آن‌ها نیست، او هم مانند بسیاری از همکاران همصنفش، مواد اولیه پختوپز کیک و شیرینی میفروشد و بنابراین فروش بکینگ پودر، خمیر ترش، وانیل و حتی رنگ‌های خوراکی هم افزایش پیدا کرده است.
او تاکید می‌کند: «فروش مواد کیکپزی در روز‌های عید و قبل از آن بیشتر بود. خرید این مواد هنوز هم خواهان دارد، اما مانند گیاهان دارویی، به نسبت ثابتی رسیده است.» پیرمردی وارد مغازه می‌شود و از عطار می پرسد: «حاجی بکینگ پودر داری؟»
صفآرایی برای نان‌های صنعتی
ترافیک بیش از اندازه است. ماشینها، میلیمتری حرکت می‌کنند. نه زمین خیس و تاریکی هوا و نه روز جمعه، هیچ کدام دلیل تراکم بیش از اندازه ماشینها در خیابان بلند شریعتی نیستند. همه ازدحامها و شلوغی‌ها به خاطر فروشگاه بزرگ نان فروشی معروفی است؛ نانواییای که درش بسته و جلوی در شیشهای، صف طولانی تشکیل شده است.
درون مغازه هم شلوغ است. بعد از این که یک نفر از درون فروشگاه بیرون می‌آید، یک نفر می تواند وارد نان فروشی شود. تنها ۱۵ - ۱۰ نفر اجازه ورود به فروشگاه را دارند. قفسه مواد اولیه تقریبا خالی است. جز یکی، دو بسته آرد سوخاری و جو، بسته دیگری دیده نمیشود. قفسه کوکیها، شیرینیهای لقمهای و قفسه نان‌های بستهبندی، اما خالی است. فروشنده‌ها سرشان شلوغ است و از پشت ماسک جواب مشتری‌ها را می‌دهند.
قسمت نان‌های حجیم مانند، انواع باگت، رژیمی، عصرانه و جو شلوغتر است. سینیهای نان‌های حجیم در حال خالی شدن است. یکی از فروشنده ها، یک سینی پراز نان فرانسوی می‌گذارد درون ویترین شیشهای. جلوی یخچال‌های ساندویچهای خانگی و پیراشکی‌ها هم شلوغ است.
یک پسربچه تپل در حال انتخاب است: «ساندویچ مرغ بردارم یا گوشت قرمز؟» از یکی از فروشنده‌ها از کسبوکار در این روزها می‌پرسم، جواب میدهد: «میبینید که... مشتریهایمان زیاد شده است.» بعد به سراغ مشتری که انگشتش را روی یکی از پیراشکی‌ها گذاشته است، میرود. صفهای طولانی، جلوی هر دو صندوق به وجود آمده است. صندوقدارها، اما سریع کار مشتری‌ها را راه میاندازند. صدای ممتد نایلونهایی که پر می‌شود و صدای زیر پرداخت وجه صندوق، موسیقی این قسمت است. از در خروج خارج میشوم، باران میبارد و صف هنوز طولانی است.
الماسی به نام فضای مجازی
از همان اول می‌گوید: «دیگر دوران کسبوکارهای سنتی تمام شده است، آن‌ها باید فکری به حال خود کنند و ایده هایشان را در فضای آنلاین ارائه دهند.» اینها را یکی از مشاوران تبلیغاتی شبکههای اجتماعی کسبوکارهای اینترنتی می‌گوید، شغلی که در روز‌هایی که خیلی از کسبوکارها خانهنشین شدند و از رونق افتادند، آن‌ها به چشم آمدند. شاید یکی از نکات مثبت ویروس منحوس این بود که همه مدیران و کسبوکارها به ارزش وجود فضای مجازی پی ببرند.
حالا درخواست‌های کار به طرف کارشناس فضای مجازی، سرازیر شده است: «بعد از ویروس کرونا، اهمیت شغل مان معلوم شد.» حالا بسیاری از مشتریهایشان، برای مدیریت صفحه مجازی، مشاوره در زمینه فروش آنلاین یا طراحی‌های گرافیکی، به او و همکارانش مراجعه می‌کنند. او توضیح میدهد که برای افزایش درخواست ها، تعرفهها را کاهش دادهاند تا هم کمکی برای کسبوکارهایی که با مشکلات اقتصادی روبهرو هستند، باشد و هم این که به خاطر هزینه ها، درخواست هایشان کم نشود. به خاطر همه اینها، این کارشناس خوشحال است.
تغییر برنامه کاری با کرونا
حالا همه قدر فضای مجازی را دانستهاند و به این نتیجه رسیدهاند که در روز‌های کرونایی، کلید تمام مشکلات است. حالا تولید محتوا و اینفوگرافی برای انتشار در فضای مجازی، جز درخواست‌های بی شمار شرکتها، ارگانها و سازمان‌ها شده است. بنا به گفته یکی از کارشناسان تولید محتوا در فضای مجازی، هر سال، درخواست‌های تولید محتوا، از ۱۵ دی ماه تا ۱۵ اسفندماه بیشتر می‌شود و همه کارشناسان از ۱۵ اسفندماه تا ۱۵ اردیبهشتماه کار زیادی ندارند، ویروس کوچک، اما همه قواعد را از بین برده و همه چیز را تحت الشعاع خود قرار داده است.
این روزها، حالا سر کارشناسان تولید محتوا خیلی هم شلوغ شده است. بعد از شیوع ویروس کرونا در کشور، او مشتریهایش را به چند دسته تقسیم بندی می‌کند.
یکی از آن‌ها ارگانها و سازمان هاست که پیش از این توجهی به فضای مجازی نداشتند و حالا از فضای مجازی برای تبلیغات و ارائه دستورالعملهای آموزشی استفاده می‌کنند: «یک دسته دیگر از مشتریهایمان، فرهنگسرا‌ها و ارگانهای فرهنگی هستند که پیش از این، به صورت میدانی کار میکردند و حالا باید تولید محتوا را به انتشار در فضای مجازی محدود کنند.»
بخشی از فعالیتهای این کارشناس تولید محتوا و همکارانش، اما به ارائه اینفوگرافی و متن برای کمپینهای شرکت‌های خصوصی و ارگانها خلاصه شده است. شرکت‌های نوپا هم حالا این روزها، تمرکز خود را روی تولید محتوا گذاشتهاند و با تبلیغات و ارائه دستور‌های مراقبتی، سعی دارند تا در کنار کسبوکارشان، به وظایف اجتماعیشان عمل کنند.
منبع: جام جم
انتهای پیام/