وی افزود: کرونا فقط خیلی از خانواد‌های ما را داغدار و مصیبت زده نکرد بلکه خیلی از هنرمندان را فلج و خانه نشین کرد با این حال این بلای آسمانی دامنگیر همه اقشار شده است.
مهری درباره حمایت‌ها از گروه‌های تئاتر گفت:فقط مدیر خانه تئاتر ( شهرام گیل آبادی) بسته حمایتی معیشتی برای اعضای خانه تئاتر که آن هم شامل همه هنرمندان نمی‌شود، تهیه کرد اما از بقیه مدیران هیچ حمایت دیگری ندیدیم.حتی بیمه بیکاری هم به هنرمندان تئاتری تعلق نگرفت، چون شنیده ایم مسئولان گفته اند که تئاتر شغل نیست.اگر به گفته مسئولان تئاتر، شغل نیست وای به حال ما که سال‌ها بر این باور بودیم که شغلی فرهنگی در جهت انسان سازی و فرهنگ سازی داریم.البته مایه خجالت است که بگویم مبلغ بن حمایتی هنرمندانی که عضو خانه تئاتر هستند، ١٥٠ هزار تومان بوده است.
مهری با اشاره به تولید ماسک در تماشاخانه‌ها گفت: درست است که همکاران و دوستان من در زمان شیوع بیماری صحنه را خالی کردند تا به بهبود اوضاع کمک کنند، اما صحنه حمایتی و سنگربانی را خالی نکردند و همچون سایر مصیبت‌ها که همیشه پشتیبان هم بودند ایستادند و با دوخت ماسک و تلاش شبانه روزی نیاز‌های اولیه مردم را تامین کردند.
این کارگردان تئاتر درخصوص اجرای نمایش گفت: من و کامران شهلایی در شرف شروع یک نمایش به نام «دردسر‌های مردمرده » برای اجرای عموم بودیم، متاسفانه با وجود این شرایط فعلا متوقف شده، همین طور گروه تئاتر خیابانی من از طرف رئیس بخش خیابانی خانه تئاتر و همین طور سرپرست گروه تیاترول قرار اجرا و همکاری برای اجرای نوروزی در مناطق محروم کرمانشاه داشتیم که آن هم به لطف کرونا ناکام ماند.
وی با اشاره به اینکه هنرمندان از دولت چیز خاصی نمی‌خواهند همین که دولت دغدغه فکری هنرمندان را داشته باشد، کافی است، ادامه داد: تئاتری‌ها هم مثل سایر مشاغل از حداقل‌های لازم برخوردار باشند،در زمان شیوع کرونا هیچ مقامی در پشت هیچ تریبونی قرار نگرفت که حتی برای لحظه‌ای سخن ازمسائل و مشکلات هنرمندان به زبان بیاورد، حتی بگوید شاید ما نمی‌توانیم کاری برای شما انجام بدهیم، اما درد شما را می‌فهمیم صبور باشید ما به فکر شما هستیم و بدتر از همه این است که تا اسم هنرمندان به میان می‌آید همه به یاد سلبریتی‌ها و قرارداد‌های میلیاردیشان می‌افتند، ویترینی دکوری برای پر کردن چشم مردم و مسئولان، غافل از اینکه خیلی از هنرمندان شریف ما قبلا خرج زندگی را با اجرا‌های مداوم و دو تنوره کسب کرده اند، الان نه تنها پس اندازی ندارند بلکه نان شب هم ندارند.
مهری گفت: یکی به داد هنرمندان برسد که احتیاجشان به شام شب رسیده تا کی با سیلی صورت خود را سرخ کنند,این به هم ریختن اذهان هنرمندان بدترین ضربه به آن هاست که از هیچ امنیت شغلی برخودار نیستند. آیا کسی می‌داند بازنشسته‌های هنری ما چه وضعیتی دارند؟ یک حقوق بازنشستگی ثابت می‌تواند گذران زندگی این عزیزان در ایام نوروز و قرنطینه و... باشد؟ تمام پیشکسوتانی که بزرگ خانواده و چشم امید بسیاری از اهالی خانواده هستند.
انتهای پیام/