صادقیان، اما مدعی است حاشیه او در قبال اتفاقاتی که این روز‌ها شاهد آن است چیز زیادی نبوده است. صادقیان که از سال بعد و بعد از تصمیم باورنکردنی خود برای پایان فوتبال و حضور در شغل عجیبش خبرساز شده بود و در ادامه از سوی کمیته انضباطی ایران با حکم محرومیت ۱۵ ساله مواجه شده، بعد از مدت‌ها سکوتش را شکست و به سوالات ما پاسخ داده است.
ابتدای مصاحبه و سوالات را باید با یک حسرت آغاز کنیم. علیرغم تمامی اتفاقاتی که برای تو در این سال‌ها در حین فوتبالت رخ می‌داد، اما هرگز تصور این پایان را برایت نمی‌کردیم و واقعا عجیب و باورنکردنی بود.
والله من همان زمان هم توضیح دادم که دلیل این تصمیمم چه بود و همه هواداران می‌دانند. همه رویا و خواسته من در آن زمان این بود که به پرسپولیس برگردم. همه چیز هم مهیای این موضوع بود، اما مدیرعامل وقت پرسپولیس نگذاشت این اتفاق بیفتد. آقای عرب در آن زمان مدیرعامل بود و شرایط به شکلی پیش رفت که نتوانستم به این خواسته خودم برسم. من بعد از آن واقعا دیگر انگیزه‌ای نداشتم. واقعیت این است که در فوتبال به هرچه که خواسته بودم رسیدم. اروپایش را دیدم و در ایران هم همه چیز را دیدم و انگیزه اش را نداشتم برای ادامه فوتبال و چرا باید بازی می‌کردم.
واقعا این حرفت عجیب است؛ مگر در فوتبال به چه جایگاهی رسیدی که از پایان انگیزه و اینکه همه چیز را دیده بودی صحبت می‌کنی؟ مسلما با استعدادی که تو داشتی همه انتظار حضور طولانی در سطح اول فوتبال ایران و البته شاید تیم ملی را از تو داشتند.
من وقتی که در ترکیه فوتبالم را دنبال کردم پیشنهادات خوبی داشتم. من واقعا انگیزه نداشتم و همین هم شد که بعد از سپیدرود و در حالی که تیم ترکیه‌ای باز از من خواست قرارداد امضا کنم آن را نپذیرفتم. من می‌خواستم به پرسپولیس برگردم، اما این مساله به شکلی که می‌خواستم پیش نرفت. باورتان می‌شود عثمانلی اسپور همین الان هم روی من نظر دارد و پیشنهاد می‌دهد که قرارداد ببندم؟ من انگیزه نداشتم و چیزی که در فوتبال دنبالش بودم این بود که بار دیگر فرصت حضور در پرسپولیس را به دست بیاورم. برای همین اصلا حالم از فوتبال بد می‌شد و از قید آن گذشتم.
الان مگر با توجه به شغلی که در نظر گرفته‌ای امکان بازگشت تو به فوتبال مهیا است که عثمانلی بخواهد به تو پیشنهاد بدهد؟
من که قرار نیست بازی کنم. من فقط گفتم که پیشنهاد دارم. اصلا دیگر قرار نیست بازی کنم و به قول معروف انگیزه و همه چیزم را از دست دادم و تصمیم گرفتم فوتبال را کنار بگذارم. شاید بهتر باشد این را بگویم که قدر چیزی که آن لحظه دارید را باید بدانید. من در پرسپولیس بودم، اما شرایط به شکلی پیش رفت که ناچار و مجبور به جدایی شدم و بعد از آن از تمام توانم برای بازگشت استفاده کردم، ولی نشد که نشد. این تمام انگیزه ام را برای فوتبال و عشقی که به آن داشتم را از بین برد.
بعد از اینکه فوتبال را کنار گذاشته بودی و وارد دنیای شرط بندی شدی خبر مربوط به محرومیت ۱۵ ساله ات از سوی کمیته انضباطی منتشر شد.
خیلی ساده است. از زمانی که وارد پرسپولیس شدم سنگ جلوی پایم انداختند. کار‌هایی که من کردم در قیاس با خیلی از بازیکنان دیگر خیلی کوچکتر و کمتر بود و اصلا شاید مشابه آن را بار‌ها کسان دیگر انجام دادند، اما فقط من جلوی چشم بودم و با احکام آنها مواجه می‌شدم.
همه می‌دانند که چقدر درباره من فرق گذاشتند. آقایان من فوتبال را کنار گذاشتم و هر کسی هم می‌داند که طبق قوانین وقتی فوتبال را کنار می‌گذاری محرومیت به چه درد می‌خورد؟ من خودم می‌گویم حالم از فوتبال بهم خورد و نمی‌خواستم باشم و شما مرا ۱۵ سال محروم می‌کنید؟ به چه دردی می‌خورد؟ آنها کلا با من مشکل داشتند و مثلا می‌خواستند بعد از خداحافظی‌ام هم آخرین حکم را بزنند و دست‌تان درد نکند.
بگذارید یک چیزی بگویم. خاطرتان هست به خاطر برخورد با داور چند ماه محروم شدم؟ الان برخوردی با داور نمی‌شود؟ چند صحنه از همین فوتبال ایران برای تان جدا کنم که همین اتفاق تکرار شد و حتی با شدت بیشتر. نمی‌گویم آنها را هم محروم کنید و فوتبال‌شان نابود شود فقط می‌گویم آنها با پیام صادقیان مشکل داشتند. با پرسپولیس هم مشکل داشتند و نمی‌خواستند قهرمان شود. دیدند در فرم خوبی قرار دارم و اگر خاطرتان باشد بازی‌های خوبی می‌کردم. پرسپولیس برای قهرمانی می‌جنگید و نمی‌خواستند پرسپولیس قهرمان شود. گفتند چطور پرسپولیس را زمین بزنیم و مرا محروم کردند. تیم را کلا از هم پاشیدند و این خیلی ساده است.
الان از زندگی‌ات راضی هستی و به نظرت مسیر درستی را دنبال می‌کنی؟ خیلی صادقانه اگر بخواهی در مقابل ما که می‌گوییم پیام صادقیان حیف شد چه پاسخی خواهی داشت؟
خدا را شکر زندگی خوبی دارم. زندگی ام را یک سال و شاید کمتر بدون حاشیه و برای خودم زندگی میکنم. باید برای دل خودت زندگی کنی و هیچ کس از فردای خودش خبر ندارد و باید سعی کنیم در کنار سلامتی از زندگی خودمان لذت ببریم. خدا را شکر در سن کم به چیز‌هایی که آرزو داشتم رسیدم. از بچگی یک سری رویا در ذهنم داشتم که به آن در سن کم رسیدم. خدا را شکر خاطرات خوبی هم برای هواداران و مردم به جا گذاشتم. از زندگی ام لذت می‌برم و از همه تصمیمات و اتفاقات راضی هستم و الان هم منتظر این هستیم تا کرونا از بین برود و برویم برای پوکر قهرمانی پرسپولیس و از آن لذت ببریم و البته اگر بگذارند!
اینکه می‌گویی اگر بگذارند این روز‌ها از سوی هر طیف رقیبی گفته می‌شود و واقعا لوث شده است. به نظرت واقعا برای قهرمانی یا مانع از آن دستی در کار است؟
یک سال بگذارند پرسپولیس قهرمان شود، دو سال بگذارند، سه سال بگذارند، دیگر نمی‌شود هر سال که بگذارند. خدا را شکر بچه‌ها واقعا زحمت کشیدند و به چیزی که استحقاق آن را داشتند در زمین رسیدند و دم آنها گرم. امسال چهارمین سال است که در شانس اصلی قهرمانی هستند و انشاالله بعد از ماجرای کرونا به آن خواهند رسیدند.
من هم با پیراهن پرسپولیس بازی کردم و هم روبروی آنها. اینکه بگذارند و نگذارند اصلا مهم نیست. همه چیز داخل زمین مشخص می‌شود و وقتی پرسپولیس با پیروزی در زمین برنده می‌شود واقعا دیگر چه حرفی درباره آن می‌توان زد. برد و باخت هست و پرسپولیس در نیم فصل ۴ بار شکست خورد و باید گفت کمکی شد که اکنون در صدر هستند یا با همان اراده و توانایی خود دوباره همه رقبا را بردند. خب رقبا هزینه کردند و انتظار دارند و می‌آیند از این حرف‌ها می‌زنند و نگران نباشید و حرف است فقط.
البته بحث دیگری که شکل گرفته این است که در صورت تعطیلی کامل مسابقات پرسپولیس نباید قهرمان شود؟
این را چه کسی می‌گوید؟ کسانی که این را می‌گویند روی‌شان شده به جدول نگاه کنند؟ این همان مثالی است که گفته گربه دستش به گوشت نمی‌رسد و می‌گوید بو می‌دهد. الان که دیده‌اند عمرا به پرسپولیس نخواهند رسید می‌خواهند لیگ تعطیل شود و مسابقات و نتایج هم کنسل شود. چون می‌دانند اگر لیگ تا سال دیگر و همین موقع هم ادامه پیدا کند این فاصله ۱۰ امتیازی کمتر که نمی‌شود که چند برابر هم می‌شود. خب فشار می‌آید هر سال کلی هزینه کنی و دنبال قهرمانی باشی و بعد به این شکل شکست بخوری. همه تیم‌ها هزینه سنگین می‌کنند و وقتی یک تیم هر سال قهرمان شود فشار می‌آید. الان کرونا بهانه آنها شده و اگر هم امتیاز و امتیاز کمی فاصله داشتند حرف آنها قبول، اما ۱۰ امتیاز تا سال دیگر همین موقع هم لیگ ادامه پیدا کند پرسپولیس صدر است.
الان که در ۲۸ سالگی فوتبال را کنار گذاشته‌ای واقعا کسی هست که دلت نخواهد او را ببخشی و در شرایطی که برایت به وجود آمد او را مقصر بدانی؟
والا من همان زمان که فوتبال را کنار گذاشتم همه چیز را فراموش کردم. خاطرات فوتبالم مربوط به گذشته بود و سعی کردم با کینه جدا نشوم و از کسی گلایه ندارم. من الان به جز بازی‌های پرسپولیس اصلا بازی‌های دیگر را نمی‌بینم و پیگیر نیستم. اصلا فوتبالی نگاه نمی‌کنم و نه کاری به حواشی آن دارم و نه اخبار را می‌خوانم و همه چیز فوتبال برای من تمام شد. خیال همه راحت، نه از کسی گلایه دارم و نه کینه و مشکلی و هیچ چیز در قلب من وجود ندارد و همه چیز بعد از خداحافظی فراموش و تمام شد.
یکی از تصمیمات عجیب تو در فوتبال هم عبور از قرارداد لژیونری و بازگشت به ایران با پیراهن سپیدرود بود. چه شد آن تصمیم را گرفتی؟
خب علی آقا (کریمی) خواست و من هم قرارداد بستم و دیدید که همان لحظه که ایشان استعفا دادند من هم قراردادم را فسخ کردم. من را می‌شناسید. من فوتبالیستی بودم که از بچگی این ذهنیت را داشتم که فوتبال تمام می‌شود و خاطرات آن باقی می‌ماند و همه چیز‌ها را دلی انتخاب می‌کردم. سعی کردم همیشه خودم باشم و باج به کسی ندادم و از خودم راضی هستم و مشکلی وجود ندارد. من همین الان هم با خیلی از بازیکنان در تماس هستم و صحبت میکنم.
فوتبال برای پیام صادقیان به طور کامل پایان یافته؟ یعنی حتی در آینده امکان ندارد به عنوان مربی بخواهی برگردی؟
نه، فوتبال برای من کاملا تمام شد و این تصمیمی بود که گرفتم. من تنها فوتبالی که الان می‌بینم بازی‌های پرسپولیس است و البته فیفا هم بازی میکنم! یوونتوس را به عشق رونالدو انتخاب میکنم.
به عنوان یکی از سوالات می‌خواستم درباره این گروهی که در ترکیه جمع شده‌اید حرف بزنی. تیمی که هر کدام سرنوشت عجیبی داشته اید و با تمام استعدادی که داشتید به آن چیزی که باید نرسیدید. تو در فوتبال و امیر هم در موسیقی. شاید بیشتر از آنکه تمرکز روی استعداد خودتان داشته باشید دنبال حاشیه آن هستید.
خب شما بگویید من چه حاشیه بزرگی داشتم؟ من در ایران هم که بودم با امیر دوست بودم. در پرسپولیس هم با امیر دوست بودم و با او فوتبال بازی می‌کردم. من همان موقع هم گفتم به کسی ربط ندارد که با چه کسی رفاقت می‌کنی. الان قسمت شده و جفت مان در یک کشور هستیم و زندگی خودمان را می‌کنیم. الان که من کنارش هستم و سعی میکنم همان امیر پرسپولیسی باشد. او واقعا یک پسر فوق العاده و یک هنرمند قابل احترام است و واقعا از رفاقت‌مان حس خوبی دارم. در آخر هم باید بگویم من نه حرفی دارم و نه دلخوری و مشکلی و دم همه گرم.
منبع: ورزش سه
انتهای پیام/