معصومه تقی خانی، البرز پژوه در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از البرز، گفت: آش جوی تنوری، مخصوص روزهای سرد سال بود و در وعده ناهار اهالی کرج جای داشت که بعد از هر بار پخت نان در تنورهای خانگی پخته می شد.
او افزود: بعد از اتمام کار پخت نان که در کف تنور تلی از خاکستر داغ و دانه‌های زغال سرخ شده باقی می‌ماند، نوبت به آش جو می رسید که در دیزی پخته می شد.
تقی خانی گفت: جوی پوست کنده، لوبیا چیتی، عدس، قلم گوسفند، گوشت همراه با چربی، برگه میوه جات مانند زردآلو، نمک، زردچوبه، فلفل، روغن، پیاز و نعناع خشک از جمله مواد لازم برای تهیه این آش است.
او افزود: برای تهیه این آش مقداری جوی پوست کنده، لوبیا چیتی، عدس و برگ های میوه های مختلف که در تابستان آن ها را خشک کرده و برای زمستان ذخیره کرده بودند همراه با آلو خشک و به اندازه کافی آب درون ظرفی ریخته و گوشت و قلم به آن اضافه می شد.
تقی خانی گفت: و بعد نمک و زردچوبه و فلفل هم به مواد اضافه کرده در دیزی را که در گویش محلی به آن دوره می‌گفتند بسته و آن را به وسیله هستم به داخل تنور برده و در وسط خاکستری داغ و ذغال های سرخ شده دفن می کردند به طوری که فقط دسته درب دیزی از خاکستر بیرون بود.
او افزود: بعد از گذشت یک شب و یک نیم روز دیزی را از تنور بیرون آورده و مقداری پیاز داغ و یا سیر داغ به همراه نعناع داغ درست کرده و داخل آش می ریختند و ماحصل کار آشی بسیار لذیذ و خوشمزه بود که در روزهای سرد زمستان در وعده‌های ناهار خورده می‌شد و گرمایی دلنشین به جسم و جان می بخشید.
انتهای پیام/د.خ