او ادامه داد: کشور به احتمال زیاد تا پایان سال درگیر این موضوع خواهد بود و به هیچ وجه تاریخ مشخصی را نمی‌توان اعلام کرد. باید برای تبعات اقتصادی و اجتماعی آن آماده شد. از دیدگاه اقتصادی حدود ۱۸ و نیم درصد از تولید ناخالص داخلی تحت تاثیر عوامل این بیماری است و حدود شش و هشت دهم درصد شاغلین کشور به صورت مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر کرونا قرار گرفتند.
قاسمی گفت: گفته می‌شود این بزرگ‌ترین بحران بشریت پس از جنگ جهانی دوم است و نباید آن را ساده گرفت. هنوز نمی‌توانیم ادعا کنیم به مرحله کنترل رسیده‌ایم.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس بیان کرد: عمده‌ترین بخش تحت تاثیر بخش خدمات است. در کارگاه‌های زیر پنج نفر که پوشش بیمه‌ای ندارند و به راحتی قابل شناسایی نیستند، اگر می‌خواهیم از این بنگاه‌ها حمایت کنیم، هدر دادن منابع است؛ شناسایی این بنگاه‌ها امکان‌پذیر نیست و اگر قرار است که حمایتی صورت بگیرد، باید مستقیم از خانوار‌ها حمایت شود نه بنگاه‌های غیر رسمی.
او تصریح کرد: با توجه به تجربیات قبلی در نحوه حمایت از تولید در ایران در صورت حمایت از بنگاه‌های رسمی، بهتر است این حمایت به شکل مستقیم نباشد و باید از طریق پرداخت درصدی از هزینه دستمزد، مالیات، بیمه تأمین اجتماعی آن‌ها و همچنین هزینه‌های آب و برق و گاز باید حمایت کنیم.
قاسمی اظهار کرد: دولت بزرگ‌ترین رقمی را که قرار است حمایت کند، ۷۵ هزار میلیارد تومان حمایت از بنگاه‌ها است. این کار، درست و ضروری است، اما نحوه تامین به لحاظ کارشناسی ان قلت دارد.
او بیان کرد: وضعیت بودجه‌ای کشور به گونه‌ای است که احتمال دارد در نیمه دوم سال به تأمین بودجه بخشی از کسری‌ها از بانک مرکزی شویم. این اقدام دولت به معنای کاهش نرخ ذخیره قانونی و افزایش نرخ تورم خواهد بود.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس گفت: از دیدگاه مدیریت بحران ضمن اینکه باید از تلاش‌ها قدردانی کرد، باید گفت مجلس شورای اسلامی در اوایل شهریور ماه پس از ۵ تا ۶ سال قانون مدیریت بحران را تصویب و به دولت ابلاغ کرد؛ چرا برای این مدیریت، خارج از چارچوب و قانون عمل شد؟ آن قانون ظرفیت لازم این بحران را داشت.
قاسمی بیان کرد: انتظار می‌رود از رفتار‌های ناهماهنگ که از دیدگاه افکار عمومی آثار سوئی در سیاست و اجتماع خواهد داشت، دوری شود.
او با بیان اینکه باید راهبرد‌های کشور فازبندی داشته باشد، مثال زد: در کشوری گفته شده است که اگر دو هفته روند بیماری کاهش پیدا کرد، آن زمان با بیماریابی و تست حداکثری اجازه ورود به مرحله اصطلاحاً بازگشایی مجدد داده نمی‌شود، همچنین اگر یک هفته در مرحله دوم بیماری سیر صعودی پیدا کرد، باید به فاز اول برگشت.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس اظهار کرد: ما چنین برنامه مداخله ملی را نیاز داریم که چهار فاز دارد و این فاز بندی‌ها مشخص است تا بخش اقتصادی هم تکلیف خود را بدانند.
قاسمی با بیان اینکه سازمان بهداشت جهانی هشدار داد کشور‌هایی که زودتر به سمت بازگشایی می‌روند، با سیکل معیوب مواجه خواهند شد، گفت: شهر تهران در اجرای این برنامه‌ها استثنا است و برنامه اقدام ملی جداگانه می‌خواهد. از دیدگاه کارشناسان هرگونه تصمیم اشتباه درباره شهروندان تهران نتیجه بدی برای کشور خواهد داشت.
او افزود: کوچک کردن اندازه اپیدمی یک راهبرد است و فعالیت مراقبان سلامت باید بر عهده معاونت‌های بهداشت باشد تا حداکثر تست‌ها را انجام دهند. ظرفیت‌ها نسبت به شروع کار به نسبت افزایش پیدا کرده است، اما کمبود‌هایی در انجام تست وجود دارد و این کمبود‌ها را وزارت امور خارجه باید به سرعت رفع کند.
قاسمی تصریح کرد: با وجود تلاش‌هایی که شده همچنان مشکلاتی وجود دارد؛ با اینکه مقام معظم رهبری اجازه برداشت از منابع از صندوق توسعه ملی داده‌اند، باید این مبلغ صرف کسریهای سنتی نشود و برنامه‌ریزی داشته باشد.
او هشدار داد: دارو‌هایی که در کشور تجویز شده، عوارضی داشته است. در بخشی از استان‌ها این عوارض بروز کرده است. کمبود دستگاه‌های دیالیز در نقاطی وجود دارد و دارو‌ها باید تحت نظر کمیته اخلاق تجویز شود تا عوارض غیر قابل کنترل مواجه نشویم. گروه‌های آسیب‌پذیر و حاشیه نشین‌ها، کودکان کار، معتادان و متکدیان متأسفانه در مراحلی نسبتاً خوب عمل نشد و بعضی از مراکز مدیریت این دسته‌ها تعطیل شد.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس تأکید کرد: از امنیتی کردن موضوعات باید دوری شود. موضوع رسانه‌ها دارای اهمیت است و وزارت بهداشت با بستن در و ارائه ندادن داده‌هایش به محققان کشور، علی رغم تأکید‌های فراوان، همان طور که باید در بحث پزشکی اپیدمیولوژیست‌ها حرف بزنند، در مسائل اجتماعی هم باید نسبت به داده‌ها و شیوه شناسی‌های اجتماعی، همچنین ویژگی افراد بهبود یافته یا فوت شده تحلیل صورت بگیرد.
او یادآور شد: امید بستن به آمریکا واهی است و اطلاعات نشان می‌دهد که آمریکا نسبت به موضوع کرونا نسبت به ما صادق نیست. ضمن اینکه وزارت خارجه باید فشار بین‌المللی بیاورد تا تمام یا بخشی از تحریم‌ها را رفع کند، باید این پیام داده شود که تلاش‌های کشور به معنای توفیق فشار حداکثری آمریکا نیست.
انتهای پیام/